Ydw, ac rwy’n credu bod y pwynt yr ydych yn ei wneud yn hynod o bwysig am ei fod yn mynd at wraidd y gamddealltwriaeth ynglŷn â’r materion awdurdodaeth a’r gwahaniaeth rhwng cyfraith Cymru a chyfraith Lloegr. Nid yw’n ymwneud â dweud pwy ddylai gael yr awdurdodaeth—ai Senedd y DU, ai Cynulliad Cymru, neu beth bynnag; mae’n ymwneud â chydnabod beth yw’r gyfraith mewn gwirionedd a sut y mae’n cydgysylltu â pholisi. Felly, nid yw’r materion sy’n ymwneud â phlismona, cyfiawnder ieuenctid, a’r gwasanaeth prawf a charchardai yn codi am eu bod yn fater o ddweud, ‘Oni fuasai’n braf cael y rhain mewn gwirionedd?’, ond oherwydd bod y Cynulliad yn gyfrifol am y polisi hwnnw, ni allwch osgoi canlyniad y modd y mae hynny’n ymadweithio â’r system gyfiawnder ei hun. Mewn gwirionedd, mae’n fater o gael perthynas annatod rhyngddynt fel bod polisi cyfiawnder wedyn yn cael ei adlewyrchu yn y system gyfiawnder ei hun. Credaf fod honno’n ddadl sydd angen ei harchwilio, a dyna pam rwy’n hynod o falch fod y cyn Arglwydd Brif Ustus, yr Arglwydd Thomas o Gwmgiedd, wedi derbyn cadeiryddiaeth y comisiwn cyfiawnder y mae’r Prif Weinidog yn ei sefydlu, ac rwy’n gobeithio y bydd ganddo gylch gwaith eang i archwilio’r holl feysydd hynny, nid yn unig o ran awdurdodaeth ond y gydberthynas rhwng polisi a’r gyfraith, y gydberthynas rhwng yr hyn a wnawn a’r modd y mae hynny’n effeithio ar y system gyfiawnder ei hun.