Part of the debate – Senedd Cymru am 6:25 pm ar 6 Chwefror 2018.
Diolch ichi am y sylwadau a'r cwestiwn sylweddol ar y diwedd am y system TG mewn meddygfeydd teulu. Rwy'n cydnabod yr hyn a ddywedasoch chi ynghylch y system amserlennu a threfnu nyrsys yn Wrecsam. Rwy'n dal i fod â diddordeb yn honno ac rwyf eisiau gweld honno'n cael ei datblygu yn briodol yn y gwasanaeth ysbytai. Mae'n debyg o ran rhyddhau o'r ysbyty, mae hynny'n ymwneud â rhyddhau o ofal eilaidd yn ôl i ofal sylfaenol. Yn sicr, mae mwy y gallem ni ei wneud ac y dylem ni ei wneud, a bydd gennyf fwy i'w ddweud gan ein bod yn bwriadu gwneud mwy o waith treialu yn y maes hwnnw.
Ond gan fod y cwestiynau sylweddol ynghylch yr hyn sydd wedi digwydd â'r system TG meddygon teulu, ac yn benodol â EMIS, na fu'n llwyddiannus yn yr ymarfer tendro diweddar, rwyf i, fel y dywedais yr wythnos diwethaf, wedi fy nghyfyngu o ran yr hyn y gallaf ei ddweud. Heddiw yw diwrnod olaf y cyfnod 10 diwrnod o her gyfreithiol bosibl, felly os na wneir yr her honno, yna mae mwy y gallwn ni ei ddweud, ond rwyf wedi fy nghyfyngu o ran yr hyn y gallaf ei ddweud. Ond rwy'n cydnabod natur ymarferol iawn yr her ar gyfer y practisiau hynny sydd wedi dechrau defnyddio EMIS fel system.
Codwyd hyn gyda mi yn ystod fy ymweliad diweddar â'r gogledd pan gyfarfûm â meddygon yn y practis ym Methesda. Maent yn bractis EMIS ac roedden nhw'n sôn am—roedden nhw'n pryderu am realiti ymarferol gorfod symud i system newydd, hyd yn oed, i fod yn deg, eu bod yn cydnabod ein bod wedi nodi y byddai cymorth yn cael ei ddarparu drwy Gwasanaeth Gwybodeg GIG Cymru ar eu cyfer. O gyfarfod y grŵp hwnnw o feddygon, rwy'n credu eu bod yn gweld bod dyfodol digon hir yn y proffesiwn iddynt y byddent yn mynd drwy hynny. Dydyn nhw ddim yn croesawu'r newid yn arbennig, ond rhan o'm pryder a'm cydnabyddiaeth wirioneddol yw, os ydych chi o fewn ychydig flynyddoedd o ymddeol beth bynnag, yna mae hwn yn fath o newid lle gallai rhai pobl efallai ystyried o ddifrif peidio â dod yn ôl, neu mewn gwirionedd, cyflymu eu cynlluniau i ymddeol. Rwy'n cydnabod bod yna berygl go iawn o hynny, ac mae hynny'n rhywbeth sydd wedi'i godi gan Goleg Brenhinol yr Ymarferwyr Cyffredinol a Chymdeithas Feddygol Prydain hefyd. Maen nhw'n bethau ymarferol y maen nhw eisiau i bobl eu trafod er mwyn ceisio gwneud y cyfnod pontio mor hawdd â phosibl ar gyfer eu haelodau, ac rwy'n disgwyl cwrdd—os na fyddaf yn cwrdd â nhw yn uniongyrchol, bydd swyddog yn cwrdd â nhw yn y dyfodol agos i drafod lle yr ydym wrth i ni fynd drwy'r cyfnod o her. Mae'n werth amlygu unwaith eto, fodd bynnag, fy mod yn disgwyl y bydd proses gadarn i geisio cyflawni gwerth priodol ar gyfer y pwrs cyhoeddus a'r union wasanaeth y mae hwnnw wedyn yn ei gaffael ac yn ei ddarparu, ac roedd pwyllgor meddygon teulu Cymdeithas Feddygol Prydain yn cymryd rhan fel rhan o'r drefn o wneud penderfyniadau sy'n ymwneud â hyn, ac roedden nhw o blaid y dewis, er eu bod yn cydnabod y byddai'n achosi anhawster go iawn i'w haelodau. Maen nhw'n dal i feddwl mai hwn oedd y dewis iawn i'w wneud.
Yn y dyddiau nesaf, fel y dywedais, ar ôl heddiw, efallai y byddaf mewn sefyllfa lle gallaf ddweud mwy a rhoi esboniad llawnach, nid yn unig i chi, ond i'r meddygon teulu eu hunain. Rwy'n awyddus i ni allu gwneud hynny fel bod pobl yn gallu gweld cyd-destun y dewis hwnnw, ac yna i ymdrin mewn gwirionedd â'r her ymarferol sydd gennym serch hynny, waeth beth fo priodoldeb y dewis a wnaed.