Bob blwyddyn, mi ydym yn nodi Diwrnod Rhyngwladol y Menywod. Rydym ni'n cofio llwyddiannau'r menywod a aeth o'n blaenau ac yn addo y gwnawn ni bopeth yn ein gallu i wneud pethau'n well i'r menywod a fydd yn ein dilyn ni. Rydw i'n meddwl bod eleni'n teimlo'n wahanol. Yn sgil y sgandalau yn y diwydiant ffilm a theledu, mewn gwleidyddiaeth, newyddiaduraeth ac mewn llawer maes arall o fywyd, mae yna sgwrs newydd wedi cychwyn, ac rydw i'n credu bod mudiad Me Too wedi creu ymwybyddiaeth newydd am ymddygiad a oedd gynt yn cael ei weld yn dderbyniol. Mae menywod ifanc a dynion ifanc yn herio stereoteipiau ac yn galw am derfyn ar anghydraddoldeb, rhywiaeth, aflonyddu rhywiol a thrais yn seiliedig ar rywedd. Mae yna newid yn y gwynt, ac ni wnawn bellach dderbyn aflonyddu rhywiol fel elfen o fywyd na ellir ei hosgoi. Nid wyf yn credu y gallwn osgoi cael y sgwrs honno yng Nghymru chwaith. 

Mi ddylem ni, mewn gwirionedd, fod ar flaen y gad wrth fwrw ymlaen â'r cynnydd, sydd wedi cael ei gyflymu yn wir gan Me Too. Felly, hoffwn i wybod, arweinydd y tŷ, pa waith sydd wedi cael ei wneud i ddeall yn well profiadau menywod yng Nghymru o gamwahaniaethu, ac, yn benodol, am aflonyddu. Mae angen i ni ddysgu mwy am y ffordd orau i newid ymddygiad amhriodol fel unigolion, ac ar y cyd fel cymdeithas. Felly, un syniad rydw i'n ceisio ymchwilio iddo fo'r prynhawn yma: a fyddai'r Llywodraeth yn ystyried cynnal arolwg cenedlaethol fel ffordd o gychwyn y sgwrs genedlaethol sydd ei hangen, ac yn benodol o gwmpas aflonyddu rhywiol?

Gwaetha'r modd, mae trais yn erbyn menywod a cham-drin yn y cartref yn dal yn rhan o fywydau gormod o bobl, ac rydw i'n gwybod eich bod chi'n rhannu'r un dyhead â mi i weld hyn yn cael ei ddileu, ond, yn anffodus, mae'n cynyddu. Mae dros un o bob pedwar o fenywod yng Nghymru a Lloegr yn ddioddef cam-drin domestig yn ystod eu bywydau—13 y cant o ddynion. I newid ymddygiad, mae angen i ni gychwyn o'r oedran cynnar, gan ddysgu plant a phobl ifanc am berthynas iach, a darparu addysg rhyw gynhwysfawr. Rydych chi newydd ddisgrifio'r broblem yna oherwydd bod yna ddiffyg o'r math yna o addysg, ond rydw i'n chwilio am ddatrysiad. Felly, a wnaiff Llywodraeth Cymru rhoi'r gorau i fod yn chwit-chwat ac ymrwymo i gyflwyno addysg orfodol a chynhwysfawr am ryw a pherthynas iach yn ein hysgolion cyn gynted ag y bo modd?

Nid oes yn rhaid i'r newidiadau i'r cwricwlwm Cymreig ddod i rym. Mae angen i ni symud ar hwn, a symud yn gyflym. Rydym ni hefyd angen mynd i'r afael â'r rhwystrau sy'n atal menywod ifanc rhag manteisio i'r eithaf ar y cyfleoedd addysgol sydd ganddyn nhw. Gall rhywbeth mor syml i'w unioni â chael trafferth fforddio cynhyrchion iechydol ar gyfer mislif gael effaith enfawr ar hyder a lles merched. A wnewch chi, felly, ymuno â mi i ddiolch i'r Cynghorydd Elyn Stephens am ei hymgyrch yn y Rhondda i gyflwyno polisi o ddarparu cynhyrchion iechydol am ddim mewn ysgolion? Mi fydd ei gwaith hi yn helpu menywod ifanc sy'n dioddef tlodi mislif, ac yn mynd i'r afael â'r cywilydd sy'n dal i ddal merched yn ôl yn y maes yma. A wnewch chi fel Llywodraeth asesu'r sefyllfa hon, ac asesu hefyd cyflwyno polisi cyffelyb i'r hon sydd ar y gweill yn y Rhondda, a hynny ar draws Cymru?

Yn olaf, mae angen i ni gymryd camau cadarnhaol i greu cynrychiolaeth gyfartal rhwng menywod a dynion fel cynrychiolwyr etholedig. Sut yn y byd gallai fod yn iawn fod hanner y boblogaeth wedi'u tangynrychioli mor enbyd mewn bywyd cyhoeddus? Dim ond 27 y cant o gynghorwyr sy'n fenywod, er enghraifft, ac mi ddylem ni fod yn gosod esiampl o gydraddoldeb, byddai wedyn yn helpu i greu newid mewn meysydd eraill o fywyd. Felly, a ydych chi yn cytuno bod angen gwahaniaethu cadarnhaol os ydym ni'n mynd i wneud i ffwrdd â chenedlaethau o anghydbwysedd rhwng y rhywiau?