Mae sylwadau gan gyn-Weinidog Cabinet yn eich Llywodraeth eich hun heddiw yn awgrymu'n eglur nad oedd yr hyn a ddigwyddodd yn fy achos i yn gamgymeriad untro, fel y gwnaethoch chi ddadlau yn flaenorol, ond yn rhan o batrwm ehangach—peiriant difenwi lle mae adnoddau Llywodraeth yn cael eu camddefnyddio'n systematig i dawelu a dychryn beirniaid, gan gynnwys pobl o fewn eich plaid eich hun. Ac mae'n rhaid i mi ddweud bod hynny, ynghyd â'r newyddion heddiw o ymdrech i geisio bygwth y Senedd hon gyda chamau cyfreithiol, yn amlwg yn awgrymu darlun o ddiwylliant arweinyddiaeth o fewn Llywodraeth Cymru sy'n ymroddedig i sathru gwrthwynebiad, beth bynnag fo'r gost bersonol, a beth bynnag fo'r gost wleidyddol o ran ymddiriedaeth y cyhoedd yn ein sefydliadau democrataidd. Mae fy nghwestiwn yn un syml iawn, ond efallai y dylid ei gyfeirio at y bobl y tu ôl i chi: pa bryd ydym ni'n dweud mai digon yw digon?