Diolch i chi, Llywydd. Rwy'n dymuno ychwanegu fy nghefnogaeth i alwad Simon Thomas am ddatganiad ar y sgandal gwarthus o driniaeth y genhedlaeth Windrush, ac roeddwn i'n dymuno gwneud rhai pwyntiau ychwanegol. Mae'n ein hatgoffa o'r hiliaeth endemig yn ein cymdeithas. Nid wyf yn cofio darllen am unrhyw bobl o Awstralia neu Seland Newydd yn cael eu dal oherwydd y modd y newidiwyd y rheolau mewnfudo, ac mae'n rhaid inni atgoffa ein hunain bod y bobl sydd wedi cael eu trin mor warthus yn bobl nad oedden nhw'n gallu rheoleiddio na ffurfioli eu hawl i aros, gan nad oedd ganddyn nhw'r arian i wneud cais am basbort, heb sôn am arian i fynd yn ôl ac ymweld â theulu yn y lle y cawsant eu geni'n wreiddiol.

Mae un mater penodol yn fy mhoeni'n fawr, a hwnnw yw'r hawl i fywyd teuluol. Penderfynodd rhai pobl fynd yn ôl i'r Caribî neu i fannau eraill wrth iddyn nhw ymddeol, ac erbyn hyn maen nhw'n canfod nad ydyn nhw'n gallu ymweld â'u plant a'u hwyrion oherwydd deddfau mewnfudo llym. Yn achos un o'm hetholwyr, a fu farw yn ddiweddar—nid oedden nhw'n gallu trefnu ei angladd am fis cyfan ar ôl ei farwolaeth, oherwydd yr anawsterau i bobl a oedd yn dod o Trinidad. Ac mae hyn hyd yn oed yn fwy perthnasol pan fyddwn ni'n sôn am y gymuned Asiaidd sydd, yn gyffredinol, yn dymuno claddu eu hanwyliaid o fewn 48 awr. Mae'n chwerthinllyd na all pobl fynd i angladd eu perthnasau agos oherwydd y rhwystrau a roddir arnynt gan y gwasanaeth mewnfudo. Felly, tybed a allwch chi, yn y datganiad hwn, gynnwys rhyw syniad o nifer y rhai yr effeithir arnyn nhw sy'n byw yng Nghymru, a beth allai Llywodraeth y DU fod yn barod i'w wneud bellach yng ngoleuni'r datguddiad a godwyd gan y sgandal hwn, a gobeithio y gallwn ni gael polisi mewnfudo sy'n fwy trugarog.