Diolch, Dirprwy Lywydd. Hoffwn innau ddiolch i Ysgrifennydd y Cabinet am wrando ar leisiau menywod ac am ymrwymo i weithredu er mwyn caniatáu terfynu beichiogrwydd gartref. Felly, hoffwn ddiolch yn fawr iawn ichi am hynny.

Roeddwn hefyd eisiau dweud rhywbeth am annhegwch ac anghysondeb. Y llynedd, cynhaliodd grŵp hawliau erthylu Caerdydd arddangosfa ddiddorol iawn, a dweud y gwir, i ddathlu 50 mlynedd o’r Ddeddf Erthylu, ynghyd â chynhadledd yn y Pierhead. I mi, un o'r pwyntiau syfrdanol a ddeilliodd o'r gynhadledd honno oedd y ffaith ei bod hi, yng Nghaerdydd, yn cymryd chwech neu saith wythnos yn hirach o ran cael ymgynghoriad am erthyliad nag yng Ngwent—yr ardal gyfagos—ac y bu hi bob amser yn anodd cael erthyliadau yng Nghaerdydd. Felly, daeth hynny i’r golwg fel arwydd clir o’r mathau o annhegwch sy'n bodoli. Felly, rwy’n ei annog i roi ystyriaeth ddwys iawn i'r elfen honno.

Yn olaf, hoffwn dynnu sylw at y rhwystrau sy’n wynebu menywod sydd eisiau terfynu beichiogrwydd, yn enwedig yng Nghaerdydd, lle mae grŵp o bobl wrth-erthyliad yn casglu yn ystod cyfnod y Grawys y tu allan i'r clinig ar Heol Eglwys Fair, ac yn ei gwneud hi'n anghyfforddus iawn i fenywod sy'n ceisio cael ymgynghoriad. Rwy’n gwybod, dros y mis diwethaf, yn un o fwrdeistrefi Llundain bod parth gwahardd wedi’i sefydlu fel na all neb brotestio mewn unrhyw ffordd, yn erbyn nac o blaid, ac roeddwn yn meddwl tybed a allai Ysgrifennydd y Cabinet wneud unrhyw sylw am y datblygiad hwnnw oherwydd rwy’n credu bod hwn yn fater iechyd cyhoeddus, oherwydd mae'n rhwystr i fenywod sy'n ceisio cael ymgynghoriad ac ni ddylent fod mewn sefyllfa o deimlo eu bod yn cael eu beirniadu a’u rhoi dan bwysau gan grŵp sydd â barn wahanol.