Diolch ichi, Ddirprwy Lywydd. Mae'n ddrwg gennyf nad wyf yn gallu cymeradwyo'r cynnig gerbron y Cynulliad y prynhawn yma. Mae'n peri pryder i mi ar sawl lefel. Yn benodol, nid ydym yn glwb hunanddewisol yn y Cynulliad hwn gyda rhyddid llwyr i osod telerau aelodaeth arno. Rydym yn cael ein hawl i eistedd yma nid drwy gydsyniad ein cyfoedion—[Torri ar draws.] Byddwch mor garedig â gwrando ar yr hyn rwyf am ei ddweud cyn i chi ddechrau heclo. Rydym yn cael ein hawl i eistedd yma nid drwy gydsyniad ein cyfoedion, ond drwy bleidleisiau'r bobl, ac mae eithrio unrhyw Aelod yn ymyrraeth ddifrifol ar hawliau democrataidd y bobl sydd i'w cynrychioli gennym, gan amddifadu Gogledd Cymru, yn yr achos penodol hwn, o un o'i aelodau.

Nawr, mae gan bob senedd, wrth gwrs, reolau i wahardd Aelodau afreolus er mwyn cadw trefn yn ystod y trafodion, a heb hynny ni allwn weithredu'n iawn. Ond ychydig iawn o sefydliadau eraill ledled y byd sy'n ceisio gwahardd Aelodau am ddefnyddio geiriau annerbyniol y tu allan i'r Cynulliad perthnasol, heb sôn am sgwrs ffôn breifat, fel yn yr achos hwn, rhwng ffrindiau agos na fwriadwyd erioed iddi gael ei gwneud yn gyhoeddus. Ac yn yr achos hwn, mae'r sefyllfa yn waeth hyd yn oed—[Torri ar draws.] Wel, os nad ydynt yn gwrando, nid yw'r Aelodau'n mynd i allu gwneud penderfyniad rhesymegol ar hyn. Felly, gofynnaf iddynt yn garedig i roi—