Roeddwn yn awyddus i gyfrannu rhai pethau gan mai'r hyn sy'n cael ei greu yw'r argraff fod Brexit 'dim bargen' yn iawn gan y gall pawb ohonom syrthio'n ôl ar reolau Sefydliad Masnach y Byd a bod hanner y byd a hanner ein masnach o dan reolau Sefydliad Masnach y Byd ac ati. Hynny yw, a dweud y gwir yn onest, mae hynny'n nonsens llwyr. Ni fyddai'r unig wlad yn y byd sy'n masnachu o dan reolau Sefydliad Masnach y Byd yn unig. Ar un adeg, rwy'n credu bod Mauritius yn masnachu o dan reolau Sefydliad Masnach y Byd; efallai mai hyd a lled ei heconomi hi yw'r hyn sydd gan Theresa May mewn golwg ar gyfer economi'r DU, ond mae'n nonsens llwyr. Yr eiliad y byddwn yn dod yn ddarostyngedig i reolau Sefydliad Masnach y Byd, yn gyntaf, ar gyfer cynnyrch anamaethyddol, ceir cynnydd enfawr yn y tariffau, ond nid yn unig hynny, ni chawn opsiwn o ddim ond masnachu gyda hwy, oherwydd ceir cwotâu ar gyfer pob math o gynnyrch. Byddai'n senario gwbl drychinebus. Byddem yn colli pob cytundeb masnach rydd rydym yn elwa ohonynt ar hyn o bryd. Ceir 35 o gytundebau masnach rydd rydym yn elwa ohonynt yn rhinwedd ein haelodaeth o'r UE, ac mae 48 ar waith yn rhannol ar hyn o bryd, mae yna 22 yn yr arfaeth a 21 wrthi'n cael eu negodi. Byddem yn colli budd pob un o'r rheini ac ni allem gael dim yn eu lle heb orfod negodi 100 a mwy o gytundebau masnach newydd gyda phob gwlad yn y byd.

Nawr, mae wedi cymryd dros ddwy flynedd i Theresa May lunio cytundeb da i ddim gyda'r UE na all ei gael drwy'r Senedd hyd yn oed. Mae'r syniad fod y Llywodraeth hon yn mynd i allu negodi 100 o gytundebau masnach rydd newydd, neu 10 hyd yn oed, un neu ddau o gytundebau masnach newydd hyd yn oed, o fewn ychydig o flynyddoedd yn nonsens llwyr. Mae'r—