Rwy'n amau a oes unrhyw beth mwy y gallaf ei ddweud yn y Siambr hon a fydd yn darbwyllo unrhyw Aelod arall i newid ei safbwynt ar hyn. Ond pan fydd gennych amheuon ynglŷn â chynnig, rwy'n meddwl ei bod hi'n ddoeth eu hadrodd gerbron y Siambr er mwyn iddo gael ei gofnodi yn y Cofnod. Mae gennyf barch mawr at y bobl sy'n rhan o ymgyrch pleidlais i'r bobl, a rhai o'r areithiau gorau a glywais yn y Siambr hon oedd y rhai gan Lynne Neagle a ddadleuai dros bleidlais i'r bobl, ond nid wyf yn rhannu'r farn honno. Rwy'n amharod iawn i gefnogi refferendwm. Fel y dywedodd Mark Reckless, darllenais y geiriau 'pleidlais gyhoeddus'—dehonglais hynny fel 'refferendwm'; deallaf wrth hynny fod y Llywodraeth yn galw am refferendwm. Teimlaf fod yr angen canfyddedig i gynnal refferendwm yn arwydd o wendid mewn democratiaeth gynrychioliadol ac yn wendid sy'n dangos enbydrwydd diffyg cryfder democratiaeth gynrychioliadol, ond buaswn yn dweud bod hynny'n wir am y refferendwm cyntaf a gynhaliwyd ar y penderfyniad Brexit a byddai'n wir am refferendwm yn y dyfodol.

Felly, rwyf braidd yn amharod i gefnogi cynnig y Llywodraeth a Phlaid Cymru, ond caf fy nghalonogi gan y ffaith ei fod yn dweud y cymerir pleidlais gyhoeddus pan na fydd unrhyw opsiwn arall ar ôl. Ac rwy'n ofni mai'r hyn a welsom neithiwr yn San Steffan yw methiant i ddod i gytundeb y gellid bod wedi'i gyrraedd yn y Senedd, ac ofnaf y bydd hynny'n parhau, ac felly yr unig opsiwn a fydd ar ôl i ni fydd refferendwm, a fydd yn opsiwn amherffaith, ond dyna fydd yr unig opsiwn. Ond dylem gofio hefyd fod hynny wedi digwydd oherwydd methiant ein democratiaeth a dylai pawb ohonom, yma ac yn San Steffan, gymryd cyfrifoldeb am hynny.

Yn olaf, pan fyddwch yn ceisio datrys problemau anhydrin gyda dewisiadau deuaidd, ni fyddwch yn cael atebion a chredaf y dylem fod yn ofalus iawn ynglŷn â symud at refferendwm heb barhau i weithio, fel y dywedodd Dawn Bowden, ac oedi erthygl 50 o bosibl, a pharhau i weithio am gonsensws yn San Steffan.