Diolch, Ddirprwy Lywydd. Yn gyntaf, a gaf fi ddiolch i Mark Isherwood am ei gyfraniad a'r ffordd y mae wedi cymryd rhan yn y broses hon? Rydych yn iawn: rwyf wedi cydnabod rhai o'r materion a godwyd gennych i raddau a gobeithio y bydd y memorandwm esboniadol diwygiedig, fel y nodoch chi, yn cadarnhau'r hyn y credaf yw'r sefyllfa ac rwy'n siŵr fod hynny'n wir. A gaf fi ddiolch i'r Gweinidog am ei chyfraniad hefyd ac unwaith eto, am y cydweithrediad a gawsom gyda swyddogion y Llywodraeth wrth ymdrin â'r ddeddfwriaeth hon?

O ran sylwadau Neil McEvoy, rwy'n siomedig ei fod wedi defnyddio'r cyfle hwn i wneud rhai o'r pwyntiau a wnaeth, er bod ganddo berffaith hawl i wneud hynny. Nid wyf am wneud sylwadau ar unrhyw achosion unigol. Gwyddom fod yna ffyrdd i bobl ddilyn trywydd unrhyw bryderon a allai fod ganddynt. Ni allwn anghytuno mwy â'i gyhuddiad fod yr ombwdsmon yn brin o uniondeb, yn brin o atebolrwydd ac yn brin o dryloywder. Yr hyn sydd wedi fy siomi fwyaf yw'r ffaith nad oedd gan yr Aelod unrhyw ddiddordeb yng nghyfnodau blaenorol y Bil hwn, lle gallai fod wedi cyflwyno gwelliannau i newid unrhyw ddiffygion yn y gyfraith. Dewisodd beidio â gwneud hynny. Bu'n eistedd ar ei ddwylo tra oedd ganddo gyfle i gyflwyno gwelliannau i'r Bil hwn, newidiadau i'r Bil hwn, a fyddai efallai wedi dechrau mynd i'r afael â rhai o'r pryderon a gododd. Ni wnaeth hynny, felly, yn amlwg, nid oedd yn peri cymaint â hynny o bryder iddo. Felly, mae'n flin gennyf ei fod wedi dewis eistedd ar ei ddwylo a dod yma i siarad yn orchestol ger ein bron. Ac rwy'n siŵr y bydd pawb ohonom yn gweld drwy hynny.