Roedd hwnnw'n gynllun ardderchog ac yn ymweliad da iawn, ac roeddwn yn llawn edmygedd, fel Huw Irranca-Davies, rwy'n gwybod, o gyflymder yr adeiladu, pa mor ddeniadol oedd y tŷ—ni allaf feddwl am air arall, ond mae'n gartref hyfryd iawn. Ond roeddwn hefyd yn llawn edmygedd o'r gallu i ychwanegu uned arall os oedd eich teulu'n tyfu, ac i godi'r tŷ cyfan i fyny a'i osod yn rywle arall pe bai angen. Roedd yn ymweliad hynod ddiddorol ac addysgiadol yn fy marn i, ac mae'n llygad ei le—yr hyn rydym yn gobeithio'i wneud yng Nghymru, drwy ddefnyddio deunyddiau Cymreig ag ôl-troed carbon mor isel â phosibl, yw adeiladu tŷ i safon ynni goddefol os yw hynny'n bosibl, fel bod y biliau'n £100 neu lai bob blwyddyn, gan ddefnyddio gweithwyr lleol mewn ffatrïoedd lleol.

Ac un o'r pethau hyfryd am ffatrïoedd modiwlar—nid wyf wedi ymweld â'r un hwnnw, ond ymwelais ag un ar Ynys Môn yr wythnos diwethaf—ni waeth beth yw'r tywydd—ac er bod Ynys Môn yn hyfryd iawn, credaf ei bod yn deg dweud bod y tywydd braidd yn arw; glaw llorweddol yr wythnos diwethaf—wrth gwrs, yn y ffatri, roedd hi'n gynnes ac yn sych a gallai'r bobl barhau i weithio, nid oedd yn rhaid iddynt weithio ar uchder, ac yn y blaen. Roeddent yn adeiladu'r tŷ a fyddai wedyn yn cael ei godi ar y safle ar y cam olaf, yn union fel y rhaglen a welsom.

Felly, credaf mai dyna ddyfodol tai yng Nghymru, ac ar hyn o bryd, rydym ar fin dechrau'r hyn a elwir yn drydydd iteriad y rhaglen dai arloesol, felly dyna oedd canlyniad rhan gyntaf y rhaglen. Bydd hynny'n darparu 1,000 o gartrefi newydd ledled Cymru dros yr ychydig flynyddoedd nesaf. Mae 45 o gynlluniau ganddo ar waith, ac rydym yn disgwyl dysgu llawer o wersi am y ffordd y gallwn adeiladu ar raddfa fawr ac yn gyflym gan ddefnyddio'r math hwnnw o adeiladu modiwlar.