A gaf fi groesawu’r adolygiad o drafnidiaeth addysg ôl-16, ond hefyd yr ymgysylltu y gwn ei fod yn mynd rhagddo ar hyn o bryd rhwng y Gweinidog a Dirprwy Weinidog yr Economi a Thrafnidiaeth ar deithio llesol, ar syniadau dychmygus ynghylch y cydweithio hwnnw? Ond a gaf fi ofyn, y tu hwnt i'r siwrneiau byr hynny i'r ysgol, teithiau y mae angen inni annog mwy o blant i'w gwneud ar eu beiciau a'u sgwteri, neu gerdded, a dweud y gwir, a’r teulu a'r rhieni hefyd, o ran teithio ar fws, a ydym yn agored yn Llywodraeth Cymru i feddwl am wahanol atebion, fel sydd ganddynt mewn gwahanol wledydd? Pan ymwelais â'r Ffindir y llynedd, a phan edrychwch ar leoedd fel Canada, sy'n gwneud hyn hefyd, lle maent yn datblygu annibyniaeth mewn pobl ifanc, o oedran eithaf ifanc—ac nid yw'n briodol i bawb, nac ym mhob sefyllfa—maent yn teithio i'r ysgol ar drafnidiaeth gyhoeddus. Nawr, nid yw hyn i bawb, ym mhob sefyllfa, yn enwedig mewn ardaloedd gwledig, ac mae'n dibynnu ar rwydwaith trafnidiaeth gyhoeddus da iawn hefyd. Ond mae'n ddiddorol y gellir ei wneud yn rhywle arall. Felly, a ydym yn cynnwys hynny yn ein hystyriaethau yn y dyfodol, pe bai pobl yn awyddus i fanteisio ar yr opsiwn hwnnw, neu gynnwys awdurdodau lleol, sydd, yn yr Alban, yn ôl yr hyn a ddeallaf, yn lle darparu talebau trafnidiaeth i’r ysgol, neu gyllid i unigolyn, yn cynnig prynu'r beic mewn gwirionedd.