Dewisais fy ngeiriau'n ofalus, mewn gwirionedd. Ni ddywedais 'undeb o gydraddolion'; dywedais fod ein haelodaeth o'r Deyrnas Unedig wedi bod yn fuddiol. Teimlaf fod yr araith hon wedi bod yn fwy o ymyriad ar bawb arall, a dweud y gwir. [Chwerthin.] Nid wyf yn diystyru eich pwynt, Llyr; rwy'n sôn wrth gwrs am y sefyllfa bresennol ac ar hyn o bryd, amcangyfrifir mai dyna yw ein diffyg, ac fe'i gwarantwyd gan Lywodraeth y DU, y DU fel gwlad, a'r undeb yn ei gyfanrwydd. Nawr, pe na baem wedi bod yn aelodau o'r Deyrnas Unedig dros y 500 mlynedd diwethaf neu beth bynnag, efallai y gallem fod mewn sefyllfa wahanol; rwy'n siŵr y byddech yn cytuno â hynny. Ni fyddwn byth yn gwybod hynny; rydym yn y fan lle rydym yn awr.

Dywedaf wrthych wrth gloi, oni bai fod rhywun arall yn ymyrryd, Ddirprwy Lywydd, fy mod yn meddwl mai lleiafrif o bobl sy'n cefnogi annibyniaeth yng Nghymru, ond mae'n nifer sylweddol o bobl, ac rydych chi'n cynrychioli'r rhan honno o'r etholwyr. Dyna yw eich hawl mewn system ddemocrataidd, a chredaf fod y bobl hynny'n haeddu llais a'ch bod chi'n rhoi'r llais hwnnw, yn enwedig yn eich ymyriadau heddiw. Ond rhaid ichi fod yn onest gyda'r etholwyr cyn etholiad os mai annibyniaeth yw eich nod, mai dyma'r pris economaidd y bydd Cymru'n ei dalu, o leiaf yn y tymor byr i ganolig. Dywedwch hynny, byddwch yn glir am y peth, a gadael i bobl Cymru benderfynu beth y maent eisiau ei wneud. Rwy'n siŵr na fyddech yn anghytuno â hynny.