Diolch, ond hoffwn wybod sut y mae hynny'n trosi'n gamau gweithredu. Y penwythnos diwethaf, cynhaliwyd ffair Nadolig yng nghastell Penfro, ac roedd yn ddigwyddiad gwych. Daeth llwyth o bobl i Benfro i fynd i’r ffair Nadolig, ond wrth i mi gerdded yn ôl at fy nghar, a oedd ar ben arall stryd fawr Penfro, cefais fy atgoffa unwaith eto o farwolaeth y stryd fawr honno. Pan symudais i Sir Benfro gyntaf oddeutu 15 mlynedd yn ôl, roedd yn stryd fawr fywiog, brysur, roedd ganddi archfarchnad yno yng nghanol y dref, roedd ganddi lawer iawn o siopau unigol—roedd ganddi'r cigydd, ac i bob pwrpas, y pobydd a'r gwneuthurwr canwyllbrenni. Ond bellach, dim ond—beth ydych chi'n galw'r bobl sy'n gwneud betiau rasio? Siopau betio, dyna ni—[Torri ar draws.] Bwcis. Diolch. Nid oeddwn am grybwyll eu henw—nid wyf ond yn gallu cofio eu henw. [Chwerthin.] Nid oeddwn yn ceisio eu hysbysebu. [Chwerthin.] [Torri ar draws.] Diolch. Na, peidiwch.

Felly, bwcis, siopau elusen, ac mae popeth, fwy neu lai, ar gau, a tybed beth y gallwn ei wneud mewn gwirionedd i ddod â'r math o fywyd yn ôl i'r math hwnnw o stryd fawr, oherwydd os nad ydym yn sôn am Benfro, rydym yn sôn am Ddoc Penfro, ac am Arberth, sydd wedi bod yn un o drysorau Sir Benfro ers amser maith. Hendy-gwyn ar Daf—cwbl farwaidd. Sanclêr—mae'n mynd yr un ffordd. Mae'r siopau traddodiadol yn cau, ond nid wyf yn gweld sut y gellir trosi'r polisïau hyn sydd gennych. A gwn fod maniffesto’r Ceidwadwyr yn bwriadu sefydlu cronfa trefi marchnad i helpu i wella’r economi leol, a sylwaf i chi grybwyll menter wrth fy nghyd-Aelod Russell George, ond tybed a allech ymhelaethu ar hynny, gan ei bod yn drist iawn gweld y trefi gwych hyn yn dirywio.