Yn fyr iawn, rwy'n ymwybodol bod amser yn brin. Felly, ydy, mae ansicrwydd yn broblem fawr. O ran diogelwch bwyd, ceir y cwestiwn â phwy yr ydym yn mynd i gyfochri. Oherwydd os byddwn yn cyfochri â'r Unol Daleithiau, ac yn caniatáu i gig eidion wedi'i drin gan hormonau ddod i mewn, yna bydd y rhwystrau gyda gweddill y cyfandir yn codi gan na fyddan nhw eisiau i hwnnw fynd i mewn i'w marchnad. Felly, mae yna gyfaddawdu, ac mae'r drefn a'r dilyniant i hyn yn mynd i fod o bwys aruthrol. Mae hynny'n rhan o'r anhawster o gael cyd-drafodaethau lluosog yn digwydd ar yr un pryd. Rydym wedi ei gwneud yn glir: yr UE sy'n dod gyntaf.

O ran yr hyn a wyddom gan Lywodraeth y DU, rhan o'r broblem yw nad ydym yn gwybod beth yw'r mandad trafod. Mae'r Americanwyr wedi cyhoeddi eu rhai nhw. Mae'r cyfan yn dryloyw. Dydyn ni ddim yn gwybod beth yw mandad y DU. Mae hynny'n rhywbeth y mae'n rhaid i ni ddechrau bwrw ymlaen ag ef, oherwydd mae ein hamser yn prinhau, fel yr oeddwn i'n ei ddweud.