Lywydd, hoffwn wahaniaethu rhwng dau beth. Ar y naill law, rydym yn gweithio'n agos iawn gyda swyddogion cyfatebol ledled y Deyrnas Unedig ar gaffael. Mae caffael fel y DU yn fanteisiol i ni oherwydd y cryfder ychwanegol y mae hynny’n ei roi i chi yn y farchnad, ac rydym yn gweithio ar gyd-gymorth hefyd. Yn ddiweddar, rydym wedi darparu cyd-gymorth i Ogledd Iwerddon drwy gyflenwi nwyddau a oedd ar fin dod i ben yno, ac rydym wedi cael cymorth gan yr Alban i gryfhau ein stociau mewn meysydd lle roeddem yn brin.

Felly, rwy'n dal yn gwbl ymrwymedig i'r ffordd honno o wneud pethau. Y cyferbyniad y buaswn yn ei wneud, fodd bynnag, yw’r un y mae Alun Davies yn tynnu sylw ato. Yma yng Nghymru, mae gennym wasanaeth iechyd gwladol o hyd—system sydd wedi'i chynllunio, system sy'n ddigon hawdd i bobl allu ei gweithredu lle mae rheolau cyffredin ar waith ym mhob man. Y frwydr y mae ein swyddogion cyfatebol yn Lloegr yn ei hwynebu yw gwasanaeth tameidiog, lle mae pobl wedi cael eu hannog i gystadlu yn erbyn ei gilydd yn hytrach na chydweithio. Ac ar adeg pan fo'n rhaid cydweithredu a chydweithio, maent yn gorfod brwydro yn erbyn y system sydd ganddynt bellach a'r diwylliant y maent wedi'i greu mewn ffordd nad oes yn rhaid i ni yma yng Nghymru.