Yn gyntaf oll, a gaf fi ddiolch i David Melding nid yn unig am roi munud i mi yn y ddadl hon, ond am godi'r mater pwysig hwn? Hoffwn nodi dau bwynt cyflym iawn. Yn gyntaf, a oes unrhyw reswm pam na ellir defnyddio cyfalaf trafodion i ariannu'r gwaith angenrheidiol, gyda hawliad yn cael ei wneud yn erbyn gwerth yr eiddo sydd ar werth? Mae hwn yn arian sy'n mynd i'r sector preifat ac sy'n bodloni'r rheolau ar gyfer defnyddio cyfalaf trafodion yn fy marn i. Os nad yw hynny'n bosibl, a all y Gweinidog egluro pam nad yw'n bodloni'r rheolau? Nid af drwy weddill y rheolau, ond os nad yw'n eu bodloni, a all y Gweinidog egluro pam nad yw'n gwneud hynny, oherwydd byddai'n ddefnydd da o gyfalaf trafodion ac mae'n mynd i mewn i'r sector preifat?

Yr ail: ni fyddai hyn yn digwydd yn y rhan fwyaf o weddill y byd oherwydd bod ganddynt berchnogaeth gydweithredol ar fflatiau. Nawr, rwy'n frwdfrydig iawn ynghylch perchnogaeth gydweithredol yn hytrach na lesddaliadau, sydd, yn fy marn i, yn system ffiwdal y dylem ei dileu ar y cyfle cyntaf posibl. Mae'r berchnogaeth gydweithredol hon a thaliadau cydweithredol yn gweithio yn yr hyn y gallem feddwl amdanynt fel rhannau sosialaidd, adain chwith o'r byd; mae'n gweithio mewn lleoedd fel Efrog Newydd, mae'n gweithio yn Vancouver, mae'n gweithio yn Sgandinafia. Mae gwir angen inni yn gyntaf ddod o hyd i'r arian, ond yn ail, mae angen newid y system.