Pe gallwn ofyn am bwynt o eglurder gan y Gweinidog pan fydd yn ymateb i'r ddadl hon. O ran meinciau Ceidwadwyr Cymru, mae gennym bleidlais rydd ar y mater hwn. Fel rhywun sydd wedi colli dau unigolyn i ganser yr ysgyfaint—dau unigolyn annwyl iawn i ganser yr ysgyfaint—ni allaf weld dadl gydlynol o ran ysmygu, ond derbyniaf fod canran benodol o bobl mewn cymdeithas yn dewis ysmygu, ac os ydyn nhw'n dewis ysmygu yn eu lle eu hunain yn eu hardaloedd preifat neu eu lle preifat, heb effeithio ar rywun arall, yna rwy'n credu bod ganddynt yr hawl i wneud hynny. A dyma'r anhawster sydd gennyf gyda'r rheoliadau hyn. Byddwn yn ddiolchgar am esboniad—ac rwy'n siŵr y byddai Aelodau eraill ar feinciau'r Ceidwadwyr a gobeithio y byddai Aelodau eraill o'r Senedd yn ddiolchgar am esboniad—ynghylch i ba raddau y mae'r rheoliadau hyn yn treiddio i mewn i'r mannau preifat hynny. Clywsom Gadeirydd y pwyllgor materion cyfansoddiadol a chyfreithiol yn crybwyll anheddau a gweithleoedd yn ei sylwadau, yn enwedig yr effaith ar hawliau dynol. Felly, nid wyf yn sôn am hyn fel rhywun sy'n gwadu effeithiau ysmygu, oherwydd credaf yn angerddol fod angen i ni ddileu ysmygu, ond rwy'n credu'n angerddol yn hawl unigolion i arfer eu disgresiwn eu hunain yn eu lle eu hunain—eu mannau preifat. Sylwais nad oedd y Gweinidog yn cyfeirio at hynny yn ei sylwadau agoriadol. Cyfeiriodd yn bennaf at ysbytai a mannau cyhoeddus eraill lle yr ydym i gyd yn cefnogi ceisio gwahardd ysmygu yn y mannau cyhoeddus hynny. Felly, pe gallem gael yr eglurder hwnnw gan y Gweinidog yn ei sylwadau ymateb, fe fyddwn yn ddiolchgar iawn.