Weinidog, hyd yn oed cyn y pandemig COVID-19 presennol, roedd unigrwydd yn effeithio ar gynifer ag un o bob pump o bobl ledled y DU. Yn wir, fel y gwyddom yn dda, dros y misoedd diwethaf mae ein bywydau a'n hymwneud dyddiol â ffrindiau ac anwyliaid wedi newid yn sylweddol. Nawr, yn ôl ystadegau a ddarparwyd gan y Groes Goch drwy gydol y pandemig, mae cydberthynas gref rhwng cymryd rhan mewn sgyrsiau ystyrlon a hyder pobl yn eu gallu i ymdopi â'r argyfwng iechyd presennol. Cytunodd 51 y cant o'r rhai a oedd wedi cael sgwrs ystyrlon dros fis yn ôl eu bod yn hyderus y gallant ymdopi, ond cynyddodd y ffigur hwn i 81 y cant ymhlith y rhai a oedd wedi cael sgwrs ystyrlon o fewn yr wythnos ddiwethaf. Gyda'r wybodaeth hon mewn golwg, a wnewch chi geisio adolygu'r rheoliadau mewn perthynas â rhwydweithiau cymorth, yn enwedig er mwyn caniatáu i ofalwyr oedrannus, di-dâl enwebu un ffrind i fynd i'w heiddo drwy gydol unrhyw gyfyngiadau symud yn y dyfodol? Mae nifer o bobl wedi cysylltu â mi lle maent yn gofalu am berson oedrannus neu rywun gyda dementia, efallai, ac maent hwy eu hunain angen rhywun y gallant siarad â hwy a chael sgwrs, oherwydd gall fod yn anodd iawn. Felly, a wnewch chi ystyried hynny, er mwyn darparu cefnogaeth, fel y gall hynny wedyn fod o gymorth i ofalwyr ofalu am eu hanwyliaid?