Diolchaf i'r Prif Weinidog am ei ateb. Rwy'n siŵr, fel y mae newydd ei ddweud, ei fod wedi bod yn dilyn nid yn unig canlyniad etholiad yr Unol Daleithiau, ond y sylw diddorol sydd wedi bod iddo yn y cyfryngau. Rwyf i wrth fy modd â buddugoliaeth y Democratiaid yn erbyn Llywydd gwaethaf yr Unol Daleithiau mewn hanes, yn ôl pob tebyg, ac rwy'n falch bod y Prif Weinidog wedi ymuno â mi i longyfarch Joe Biden a Kamala Harris ar eu buddugoliaeth. Ond mae'r sylw manwl hwnnw yn gwrthgyferbynnu â'r sefyllfa yng Nghymru, lle mae'n rhaid i bobl fynd allan o'u ffordd i ganfod ffeithiau. Mae astudiaeth Prifysgol Caerdydd o etholiad Cymru yn 2016 yn cynnig darlun llwm o ddealltwriaeth wleidyddol o etholiadau'r Senedd. Mae'r canfyddiadau yn cynnwys nad oedd hanner y boblogaeth yn gwybod bod Llywodraeth Cymru yn gyfrifol am iechyd ac addysg, ac roedd 40 y cant yn credu mai Plaid Cymru oedd y blaid mewn Llywodraeth rhwng 2011 a 2016. Nawr, rydym ni'n gwybod y rheswm am hyn—mae'r rhan fwyaf o ddinasyddion Cymru yn cael eu newyddion gan gyfryngau yn Llundain. Mae'r un astudiaeth yn dangos mai dim ond 6 y cant o bleidleiswyr Cymru sy'n darllen papurau Cymru. Mae'n 46 y cant yn yr Alban. Felly, a yw'r Prif Weinidog yn rhannu fy mhryder i am y ffigurau hyn, ac a yw'n cytuno nad bai dinasyddion Cymru yw hyn, ond yn hytrach eu bod nhw'n cael eu siomi gan sefyllfa bresennol y cyfryngau, ac, os felly, a fyddai'n fodlon gweithio yn drawsbleidiol i archwilio ffyrdd o hysbysu'r cyhoedd yn briodol cyn etholiad y flwyddyn nesaf?