Wel, Llywydd, cyhoeddais ddydd Gwener y byddai'r newidiadau hyn yn cael eu cyflwyno ar y dydd Gwener canlynol. Pan ddarperir cyngor i Llywodraeth gan ei phrif swyddog meddygol ac eraill bod angen cymryd camau, ac y bydd pa mor gyflym y cymerir y camau hynny yn cael effaith uniongyrchol ar effeithiolrwydd y mesurau hynny, a'r effaith ar fywydau pobl, rwy'n credu ei bod hi'n ddyletswydd ar y Llywodraeth i weithredu cyn gynted ag y bo'n rhesymol ar sail y dystiolaeth honno. A'r hiraf y byddwch chi'n aros, y mwyaf o fywydau sy'n cael eu colli. Felly, mae'n fater anodd iawn o sicrhau cydbwysedd rhwng rhoi'r amser i fusnesau sydd ei angen arnyn nhw—ac rwy'n cydnabod bod y pwyntiau a wnaeth yr Aelod yn gwbl deg yn hynny o beth—a chaniatáu i'r busnesau hynny baratoi yn erbyn y wybodaeth sicr bod diwrnod heb y cyfyngiadau yn ddiwrnod yn llai i gael effaith ar bandemig y coronafeirws sy'n ein hwynebu. Nawr, darparwyd wythnos lawn o rybudd ymlaen llaw gennym ni. Ar y dydd Llun canlynol, fe wnaethom ni ddarparu holl fanylion yr hyn a fyddai'n ofynnol. Nid wyf i'n gwadu am funud bod hwnnw yn gyfnod byr o amser i fusnesau allu ymateb, ond fe wnaethom ni roi iddyn nhw yr hyn yr oeddwn i'n ei gredu oedd yr hwyaf y gallem, yn gyson â'r cyngor a gawsom fod angen cymryd camau, bod angen gwneud hynny cyn gynted â phosibl a bod pob diwrnod yr oeddem ni'n oedi yn golygu bod y coronafeirws yn mynd i waethygu ac y byddai'r effaith ar ein gwasanaeth iechyd ac ar fywydau pobl yn waeth hefyd.