Mae ein tirweddau'n gwisgo creithiau gorffennol Cymru. Pennau pyllau, traphontydd yn dadfeilio, pontydd sy'n arwain at unman, a thomenni glo sy'n staenio ochrau ein mynyddoedd, tomenni o gyfnod o huddygl a thwrw, o danau gwyllt dan ddaear, a bywydau wedi'u claddu yn y pridd. Talodd ein Cymoedd yn hir ac yn galed am ysbail cloddio am lo, ac mae'n wallgof meddwl, Dirprwy Lywydd, na chafodd deddfwriaeth yn ymwneud â diogelwch tomenni ei chyflwyno hyd yn oed tan ar ôl trychineb Aberfan. A hyd yn oed ar ôl y digwyddiad dinistriol a chywilyddus hwnnw—adeg a ddylai fod wedi achosi ymddiswyddiadau, newid sylfaenol a symud ar raddfa fawr y gwastraff a'r sbwriel hwn—ni chafodd y tomenni eu tynnu o'r mynyddoedd eraill yn ein Cymoedd. Pe byddai'r tomenni hynny wedi bod yn Surrey neu yn Swydd Bedford, rwy'n amau a fydden nhw wedi cael eu gadael i anharddu'r gorwel. Ond yng Nghymru, yn Bedwas, Penalltau, Penydarren, Bedlinog, mae cymunedau'n gorwedd yng nghysgod yr erchylltra hyn, gan deimlo'n bryderus bob tro y mae'n bwrw glaw, oherwydd po fwyaf o law a gawn ni yn awr mae'n golygu y gallai'r tomenni hynny fynd yn fwy ansefydlog fyth. Yn 2020, damwain hapus oedd hi nad oedd neb yn byw ar lwybr tirlithriad Tylorstown. A ydym ni eisiau aros i weld a fydd tynged yn parhau i fod ar ein hochr ni?

Dirprwy Lywydd, roedd cloddio dwfn yn golygu bod perygl bob amser yn bresennol. Y mwyaf y gallen nhw ei wneud oedd lleihau'r perygl hwnnw, ond daeth y diffyg pan roddwyd yr un meddylfryd yn gyfrifol am ddiogelwch uwchben y ddaear, gan drin ein trefi fel tomen sbwriel. Soniais am ddeddfwriaeth; wel, mae'r gyfraith sydd gennym ni yn gwbl ddiffygiol. Nid oes braidd dim rheolaeth, dim cysondeb ag asesiadau risg, dim rhwymedigaeth i archwilio'r tomenni na'u cadw'n ddiogel, a dim ffordd o orfodi tirfeddianwyr i weithredu os oes perygl. Ystyrir bod saith deg o domenni yng Nghaerffili yn rhai risg uchel; mae gan 59 ym Merthyr ac 16 ym Mlaenau Gwent yr enw drwg hwnnw, ac mae'r bobl hynny yn San Steffan yn dal i ddadlau am y gost. Pwy fydd yn talu i wneud y tomenni hyn yn ddiogel? A ddylai wir fod yn gyfrifoldeb i'r awdurdodau lleol o gymunedau a chafodd eu hysbeilio am eu glo ac na welodd dim o'r elw yn cael ei fuddsoddi'n ôl? Rhwygwyd y cyfoeth o'r ddaear o dan eu traed. Sut y gall San Steffan osgoi'r cywilydd hwnnw? Ni ddylai fod wedi cymryd y ddamwain a fu bron a digwydd yn Nhylorstown i orfodi'r Llywodraeth, Cyfoeth Naturiol Cymru ac awdurdodau lleol i sylweddoli eu bod yn berygl marwol, nid yn ein llwybr ni, ond yn hongian dros ein pennau. Am ba hyd y bydd pobl Bedwas, Penyard, Nant-yr-Odyn, Hengoed yn gorfod byw gyda'r teimlad anesmwyth hwnnw yn hongian drostyn nhw? Pa mor hir y bydd yr anghyfiawnder hwn yn hongian yn yr aer?