Part of the debate – Senedd Cymru am 5:17 pm ar 15 Chwefror 2022.
Mae'n sicr yn rhywbeth sy'n peri cryn bryder cyfansoddiadol, ac mae'n amlygu hefyd y camweithredu yn y trefniadau cyfansoddiadol sydd gennym ni. Rwy’n credu bod cytundeb cyffredin, mae'n debyg, ar yr angen—bod yn rhaid i'r cyfansoddiad ddechrau dod yn draddodadwy yn rhywle ar hyd y ffordd. Wrth gwrs, rydyn ni wedi trafod yr adolygiad rhynglywodraethol a'r trefniadau newydd, a allai fod yn gam tuag at hynny. Ond, unwaith eto, maent yn annhraddodadwy, a rhaid i ni aros i weld sut maen nhw’n gweithio.
Fodd bynnag, os gallaf gyfeirio at rai o'r pwyntiau y gwnaethoch chi eu codi, o ran gosod memoranda cydsyniad deddfwriaethol, a'r nifer ohonynt. Wrth gwrs, nid yw hyn yn rhywbeth sydd o fewn dewis Llywodraeth Cymru nac, yn wir, y Senedd. Mae'n ofynnol i ni, drwy'r Rheolau Sefydlog, ymdrin ag unrhyw ddarn o ddeddfwriaeth a allai effeithio ar bwerau'r lle hwn, neu a allai eu haddasu. Felly, ni allwn ddianc rhag y ffaith fod yno ac rydym ni’n delio â nhw. A'r nifer ohonyn nhw—. Yr hyn y maen nhw’n ei adlewyrchu mewn gwirionedd yw faint o ddeddfwriaeth sy'n dod gan Lywodraeth y DU.
Nawr, bydd adegau, wrth gwrs, pan fydd pethau, o fewn y darnau hynny o ddeddfwriaeth, na fydd gennym ni fel rhan o'n rhaglen ddeddfwriaethol y byddem ni am eu gweld mewn gwirionedd, neu na fyddem ni am eu gwadu i bobl Cymru. Fe wnaeth y Gweinidog iechyd sôn, wrth gwrs, am yr hymenoplasti ac un neu ddau o feysydd eraill. Wrth gwrs, yr ateb syml yw, 'Wel, fe wnawn ni ddeddfu ein hunain.' Ond y realiti yw, os mai dyna yw ein hunig ymateb bob tro y bydd rhywbeth felly'n codi, yna'r hyn sy'n digwydd i bob pwrpas yw bod Llywodraeth y DU yn penderfynu beth yw ein blaenoriaethau deddfwriaethol, a beth yw ein rhaglen ddeddfwriaethol. Bob tro y byddan nhw’n cyflwyno darn o ddeddfwriaeth fel hynny, rydyn ni’n dweud, 'O, wel, rydyn ni’n eithaf hoffi hynny, ond rydym ni’n mynd i wneud hynny ein hunain.' Felly, mae'n rhaid i ni wedyn ddargyfeirio oddi wrth ein blaenoriaethau ein hunain a'n rhaglen ddeddfwriaethol a'n hadnoddau ein hunain er mwyn gwneud hynny.
Felly, dydw i ddim yn credu y dylid bod cywilydd o ran cymryd pethau da sydd o fudd i bobl Cymru yn y ffordd benodol honno, ac yn sicr i beidio â rhoi Llywodraeth y DU mewn sefyllfa lle nad ydym ni, i bob pwrpas, yn gwneud fawr mwy nag ymateb i flaenoriaethau a chyfeiriad Llywodraeth y DU. Pe byddem ni'n mabwysiadu'r dull gweithredu hwnnw'n unig, dyna i bob hanfod beth fyddai'n digwydd, oherwydd ym mhob un o'n blaenoriaethau, byddem ni’n colli rhai ohonynt, a byddem mewn gwirionedd yn cyfeirio ein hadnoddau at ddatblygu a gweithredu'r blaenoriaethau deddfwriaethol hynny er mwyn ymgymryd â'r mentrau hynny bob tro y byddan nhw’n codi mewn darn o ddeddfwriaeth Llywodraeth y DU. Felly, rwy’n credu bod yn rhaid i ni roi hynny yn y cyd-destun hwnnw.
Mae'n debyg mai'r unig ffordd arall o gwblhau hyn, mewn gwirionedd, yw, wrth gwrs, fy mod yn credu ein bod, mae'n debyg, yn cytuno'n llwyr ar y sail, o ran y memorandwm cydsyniad deddfwriaethol hwn, na ddylid rhoi cydsyniad. Mae'r cynnig yn rhoi’r mater o gydsyniad i'r Senedd, ac mae Llywodraeth Cymru yn argymell bod y Senedd yn pleidleisio yn erbyn y cynnig ac yn atal ei gydsyniad mewn perthynas â'r Bil penodol hwn. Diolch, Llywydd.