Diolch yn fawr iawn am eich ateb, Weinidog. Ysgrifennais atoch yn ôl ym mis Medi ynglŷn â mynediad at lawdriniaeth cytoleihaol, ac ar y pryd fe sonioch chi mai cyngor y Sefydliad Cenedlaethol dros Ragoriaeth mewn Iechyd a Gofal oedd na ddylid darparu triniaeth fel mater o drefn yng Nghymru, fel yr ydych newydd ei nodi yn eich ateb i mi. Ond ers y llythyr hwnnw a'ch ymateb, rwy'n siŵr y byddwch yn ymwybodol o ddau achos proffil uchel yng Nghymru, lle'r oedd un ddynes wedi symud i Loegr i gael y llawdriniaeth berthnasol, ac roedd un arall wedi rhoi camau cyfreithiol ar waith er mwyn cael triniaeth ar ôl iddi gael ei gwrthod ddwywaith am driniaeth yng Nghymru. Nawr, yn ôl yr hyn a ddeallaf, mae'r driniaeth ar gael i gleifion yn Lloegr, yr Alban a Gogledd Iwerddon, ond dim ond mewn amgylchiadau eithriadol yng Nghymru. Wrth gwrs, clywais eich ateb ynglŷn â dilyn cyngor y Sefydliad Cenedlaethol dros Ragoriaeth mewn Iechyd a Gofal, ond byddwn yn ddiolchgar pe baech yn egluro pam fod dull gwahanol wedi'i fabwysiadu yng Nghymru, a pham y gwrthodir llawdriniaethau cytoleihaol, neu'n sicr pam nad ydynt ar gael yn fwy eang fel mater o drefn yng Nghymru i gleifion o Gymru sydd â chanser peritoneol, ac a fyddech yn fodlon adolygu'r mynediad at y math hwn o driniaeth.