Diolch, Ddirprwy Lywydd. A diolch, Gadeirydd, am fynd i'r afael â rhywbeth hynod o gymhleth ac anodd ei wneud.

Ond mae gennyf un cwestiwn, ac mae'n ymwneud â dileu'r ddarpariaeth apelio drwy benderfyniad mwyafrifol. Fel y gwyddoch, cefais gryn drafferth wrth apelio yn erbyn penderfyniad a aeth o blaid Gareth Bennett yn y Senedd ddiwethaf ac yn fy erbyn i. Arweiniodd at orfod dod â rhywun arall o’r tu allan i wrthdroi’r penderfyniad hwnnw, gan fy mod mewn sefyllfa lle dywedwyd wrthyf na chawn apelio ac y byddai’n rhaid i bobl eraill siarad ar fy rhan, a oedd yn gwbl anfoddhaol, fel yr oedd y canlyniad gan y comisiynydd safonau blaenorol, a gytunodd fod casineb at fenywod, rhywiaeth a’r holl bethau hynny'n dderbyniol. Bellach, gwn fod y mater hwnnw wedi'i ddatrys, ond os nad oes gan unigolion hawl i apelio, ac fel yn fy achos i, os mai'r tro cyntaf imi glywed am y penderfyniad hwnnw oedd pan wnaed yr adroddiad terfynol hwnnw—. Ni chefais gyfle rhwng gwneud cwyn a chanfod beth oedd y canlyniad i wybod beth yn union oedd yn digwydd. Felly, nodaf fod y pwynt hwnnw wedi'i godi yn yr hyn a wnewch. Ond ni fyddwn yn hoffi gweld sefyllfa debyg, ac ni fyddwn am i unrhyw un fynd drwy'r hyn y bu'n rhaid imi fynd drwyddo eto, sef herio comisiynydd safonau, ac mai'r unigolyn hwnnw yw'r un yr ydych yn dibynnu arnynt i gynnal y safonau y dylem fod yn gweithio oddi tanynt, a hynny'n gwbl briodol.