Mae galar a thristwch yn emosiynau hynod bwerus—yn anhygoel o bwerus. Maen nhw'n gallu uno pobl, er hynny, ar adegau o anghytuno a dod â phobl at ei gilydd. Mae'n digwydd ar hyn o bryd wrth i bobl fynegi eu tristwch a'u galar am Ei Mawrhydi'r Frenhines, ac, fel y nododd Sam Rowlands, yn ei bywyd, roedd gan y Frenhines allu heb ei ail i uno pobl, bob amser nid yn unig ar adegau o ddioddefaint ofnadwy. Uno pobl efallai yw'r ddyletswydd bwysicaf y gall unrhyw un sydd mewn awdurdod ei chyflawni, ac nid oes neb wedi gwneud hynny yn well na'r Frenhines. Mae pobl ein gwlad, y Gymanwlad a thu hwnt wedi colli Brenhines a oedd yn graig o sefydlogrwydd yn ein bodolaeth sydd yn aml yn drafferthus, ond mae byw mewn calonnau yr ydym yn eu gadael ar ôl yn golygu peidio â marw, ac felly, bydd Ei Mawrhydi y Frenhines, ei daioni a'i charedigrwydd yn parhau i fyw mewn calonnau ledled y byd.