Rwy'n cytuno'n llwyr, Jenny Rathbone; mae gennym lu o wahanol ffyrdd o gael gofal iechyd. Ond mae hon yn drafodaeth bwysig, ac rwy'n mynd i'w datblygu.

Fe wyddom mai elfen arall hanfodol sy'n rhaid inni fynd i'r afael â hi yw amseroedd aros ambiwlansys yng Nghymru. Ni ddylai neb farw o aros yn rhy hir am ambiwlans. Nawr, fe wyddom fod lleoedd hyfforddiant ambiwlans newydd yn rhai go iawn. Ond mae'n iawn inni herio status quo hyfforddiant meddygon ymgynghorol sydd ers degawdau'n derbyn cymhorthdal gan y wladwriaeth i weithio, weithiau, am dridiau yr wythnos yn y sector preifat. Dylai ffonio 999 mewn argyfwng arwain at ymateb cyflym bob amser. A rhaid i'r olygfa o giw o ambiwlansys yn aros yn segur o flaen ysbytai wrth aros i drosglwyddo cleifion fod yn eithriad ac nid yn norm. Oherwydd mae'r pwysau a'r heriau yn real i'r GIG, ac felly hefyd y canlyniadau.

Ac felly, i'r rhai ohonom ar draws y Siambr yn y Senedd hon sydd wedi ymrwymo i fodel y GIG fel y'i crëwyd gan Aneurin Bevan o'r Blaid Lafur, mae'n bryd inni uno a pheidio â sgorio pwyntiau gwleidyddol ar yr egwyddor gadarn o GIG sydd am ddim yn y man lle rhoddir gofal. Os ydych chi'n credu hynny, a'ch bod eisiau brwydro dros GIG sydd am ddim, ni fu erioed cymaint yn y fantol. Mae'r Torïaid yn rhoi ystyriaeth agored i breifateiddio'r GIG—ac i fod yn onest, maent wedi bod gwneud hynny ers amser hir iawn mewn gwirionedd.