Mae cymaint i fynd trwyddo yma, felly, jest i arbed tipyn bach o amser yma, rwy’n cytuno â beth a ddywedodd Sian Gwenllian ynglŷn â’r strategaeth a’r angen am gynllun. Rydym ni wedi cael strategaethau a chynlluniau o’r blaen, ac nid ydyn nhw wedi bod yn gweithio. Rydym ni wedi gweld cwymp yn nifer y bobl sy’n siarad Cymraeg yn yr ‘heartlands’, a nid oes digon o lefydd lleol yn ein hysgolion i’r bobl ifanc sydd eisiau cymryd eu haddysg drwy’r iaith Gymraeg.

Ond jest gair o gysur yma i chi, am unwaith: rwy’n deall pa mor galed fyddai hyn, achos mae cael strategaeth am rywbeth mor bersonol â dewis iaith yn beth anodd iawn. A phan ddywedoch chi am gael cefnogaeth gan bawb yng Nghymru dros unrhyw fath o beth da y mae’r Llywodraeth a’r Cynulliad yn trïo ei wneud, mae’n beth pwysig, ond nid esgus yw hynny, Weinidog, i beidio â gwneud dim byd neu ddim byd sydd yn gweithio.

A allaf i ddweud, jest cyn i fi ddechrau ar gwestiynau—? Fe ddywedoch chi rywbeth yn y datganiad Saesneg a golloch chi yn eich araith Gymraeg heddiw, sef, ‘to hear the language every day’. Dyna’r her sylfaenol am unrhyw lwyddiant i strategaeth dros y Gymraeg yma, rwy’n credu. Ac, yn anffodus, colloch chi hyn rywsut yn eich araith Gymraeg heddiw.

I fwrw ymlaen â’r safonau, rydych chi wedi sôn am amserlen, ond nid ydych chi wedi esbonio pam na ddaeth y safonau a gollom ni yn ystod y Cynulliad diwethaf—y trydydd ‘tranche’, rwy’n credu, yr un ynglŷn ag addysg—pam mae hynny wedi cymryd cymaint o amser i ddod yn ôl i’r Cynulliad i’w ailystyried. Ynglŷn â diwygio’r Mesur, rwy’n ddod yn ôl at hynny fel y peth olaf i’w ddweud. Ynglŷn â chynllunio addysg, rwy’n gweld eich bod chi wedi sôn am sut i greu twf mewn addysg Gymraeg, ond nid ydych wedi dweud lot am sut i godi safon Cymraeg yn ein hysgolion di-Gymraeg. Nawr, rwy’n gwybod eich bod chi wedi sôn am continwwm, a gwaith Sioned Davies, ac, wrth gwrs, mae Donaldson ar y gorwel hefyd, ond mae yna gyfnod hir yna, a hoffwn i wybod yn glou beth i’w wneud â’r safon ac agwedd rhai athrawon yn ein hysgolion di-Gymraeg.

Gan gadw llygad ar, ac ewyllys da dros, y cynlluniau Cymraeg i blant a Chymraeg i oedolion, achos cynlluniau eithaf newydd yw’r rhain—ond, ynglŷn â hybu’r iaith, ie, mae’n wir dweud mai ein hadnoddau pwysig yw siaradwyr, ond adnoddau mwy pwysig, yn fy marn i, yw ein dysgwyr, dysgwyr sy’n gallu bod yn fodelau rôl, a dangos i bobl—pobl fel ni, mewn ffordd—ei bod hi’n ffein i wneud camgymeriadau, ac i fwrw ymlaen a gwella, yn lle bod yn gywir y tro cyntaf. Achos, fel y dywedais ar y dechrau, peth personol yw iaith, ac mae pobl sy’n adnabod neu sy’n gallu’r iaith yn well na phobl eraill yn gallu bod yn broblem, yn lle yn gefnogaeth weithiau.

Ynglŷn â phobl ifanc, ie, rwy’n cytuno am annog defnydd anffurfiol o’r Gymraeg, a’r lle cyntaf i ddechrau hynny yw yn ein hysgolion, achos beth nid ydym yn ei glywed ar y coridorau yn ein hysgolion di-Gymraeg yw’r iaith o gwbl. Os ydym ni’n mynd i drïo perswadio, yn arbennig, bobl ifanc fod y Gymraeg yn beth go iawn, achos nid ydyn nhw yn clywed yr iaith yn un man arall, pam nad ydym ni yn ei chlywed yn anffurfiol mewn llefydd eraill? Ac, yn ogystal â’n hysgolion di-Gymraeg, hoffwn glywed rhywbeth oddi wrthych chi ynglŷn â’r stryd fawr, achos dyna lle mae plant a phobl ifanc yn clywed yr iaith yn anffurfiol.

Ynglŷn â busnesau, rydych chi wedi sôn am bartneriaid i helpu’r sector preifat i ymgorffori mwy o ddwyieithrwydd. Beth nad ydych chi wedi ei ddweud yw ble mae’r fantais. Rhaid i chi ddangos i’r busnesau bychain bod yna fantais fod yn ddwyieithog—neu’n dairieithog. Achos nid ydw strwythurau, a chynlluniau, a strategaethau yn helpu garej â dau ddyn yn gweithio yna. Mae’n rhaid i ni gael rhywbeth lot mwy ‘grass roots’ na beth ydym ni wedi ei gael ar hynny hyd yn hyn.

And, just to finish, I just want to talk about revising the Welsh language Measure. It’s an issue I’ve raised already, and it is probably controversial with some of the people in this Chamber. And I say this because I want our Welsh language standards to work. The Welsh Language Commissioner has great power to make sure that the Welsh language standards are imposed and that Welsh language rights are observed. What we don’t have is an equivalent where, perhaps, let’s just say a local authority—it could be any public body that’s affected by standards in the long run—are overzealous, not in the way that they introduce the standards, but in the way that they administer standards. There are always chances that they might overdo it.

The Welsh Language Commissioner does not have any powers, as far as I can see—[Interruption.] I don’t mean the introduction of standards, I mean you might have an individual in a particular department in a public service who might be overzealous in the way they insist that the standards are administered, if that’s the way to put it. Because I want these standards to work, I do not want them undermined by them being introduced inadvertently overzealously somewhere. I want them to work. I would like to see the Minister at some point at least talk about what kind of route that someone who feels that they have been disadvantaged by a standard being misapplied would have.

Because, if you have the right to enjoy the standards, you can go to the Welsh commissioner if they haven’t had that right enforced, but where perhaps someone has an obligation being placed upon them and they’ve got an issue with that, they’ve got nowhere to go under the current Measure. If you’re talking about English and Welsh being treated with equality in this place, we have to be wary of any accidents, and I mean accidents, happening that will undermine the value of Welsh language standards. I don’t know if I’m coming across clearly with what I’m hoping to get across there. It’s certainly not, ‘let’s make this English before Welsh’ in any way at all. But there will be people who accidently fall through the cracks on this and the Welsh Language Commissioner doesn’t have powers to deal with that at the moment, and that’s what I’m asking you to consider. Thank you. Diolch.