Nid yng Nghymru. Nid oedd hynny’n digwydd yng Nghymru. Fe ddywedaf rywbeth arall wrthych: fel Ceidwadwr, eich polisi fel arfer yw tynnu’r wladwriaeth allan o bethau. Wel, fe ddywedaf un peth: rydych yn defnyddio gordd i dorri cneuen. Pe baech chi eisiau datrys rhai o’r pethau hyn yn y colegau lle roedd yna gamymddwyn, rydych chi’n eu datrys drwy gau’r colegau hynny. Nid ydych yn ei wneud drwy niweidio economi Cymru.

Mae myfyrwyr tramor hefyd yn cael eu cynnwys yn ffigurau ymfudo net y DU. Mae hynny’n gwbl hurt. Myfyrwyr yw’r bobl hyn, nid ymfudwyr, ac maent yn gwneud cyfraniad enfawr i’n heconomi, ac yn dal i wneud hynny. Yn 2013-14, yn y flwyddyn academaidd honno, hyd yn oed ar ôl cyflwyno’r diwygiadau dinistriol hyn, myfyrwyr rhyngwladol oedd ychydig o dan un rhan o bump o’r bobl mewn addysg yn y DU. Os awn ymlaen ymhellach â’r cynigion hyn gyda fisâu myfyrwyr, rydym yn mynd i niweidio ein heconomi. Felly, mae’n anodd gorbwysleisio pwysigrwydd myfyrwyr tramor i addysg uwch yng Nghymru. Rwy’n aelod o Undeb y Prifysgolion a Cholegau, a chynhaliwyd arolwg ganddynt a ganfu fod dwy ran o bump o staff a myfyrwyr, ar ôl Brexit, bellach yn fwy tebygol o ystyried peidio â dod i’r DU neu adael cyfundrefn addysg uwch y DU o ganlyniad i Brexit, oherwydd ofnau fod yr amodau y mae myfyrwyr rhyngwladol y tu allan i’r UE yn eu dioddef—byddant yn wynebu’r un problemau o fewn yr UE. Cyfarfûm ag is-ganghellor prifysgol a ddywedodd wrthyf fod staff rhyngwladol yn hanfodol i ddatblygiad addysgu ac ymchwil sy’n edrych tuag allan. Iawn, David.