Byddai llawer o bobl yn cytuno mai ffactor pwysig yn y bleidlais Brexit oedd pryder cyhoeddus ynghylch mewnfudo. Nid fy nghasgliad i a fy nghyd-Aelodau yn UKIP yw hyn, dyna farn Theresa May hefyd, a oedd gynt o blaid aros yn yr UE wrth gwrs, a’r Llywodraeth Geidwadol yn San Steffan. Dyna hefyd yw barn y Prif Weinidog yma ym Mae Caerdydd, sydd wedi dweud wrth y Siambr ar sawl achlysur fod mewnfudo yn fater o bwys ar garreg y drws yn ystod ymgyrch y refferendwm. Mae’n ymddangos mai Plaid Cymru yn unig sy’n amharod i dderbyn y realiti hwn, neu o leiaf nid ydynt yn dymuno gwneud unrhyw beth ymarferol i fynd i’r afael â’r realiti drwy geisio cyfyngu ar fewnfudo. Felly, mae angen gwthio’r awydd y mae Plaid Cymru wedi ei ddatgan yn fynych i gadw’r rhyddid i symud o’r neilltu. Nid yw’n ymddangos bod y Blaid Lafur yn gwybod ble y maent ar hyn. Nid oes unrhyw bwynt disgwyl safbwynt synhwyrol neu hyd yn oed un cyson gan Jeremy Corbyn. Mae’n newid ei farn weithiau wrth yr awr, ac yn amlwg nid oes ganddo syniad ynglŷn â’r mater hwn, fel ar lawer o faterion eraill.

Y broblem i Brif Weinidog Cymru, sydd i’w weld ychydig yn fwy rhesymegol mewn cymhariaeth yw hon: a yw’n credu bod mynediad at y farchnad sengl yn fater pwysicach na rhyddid i symud, ac a fydd ei farn o unrhyw bwys o gwbl i fainc flaen Llafur yn San Steffan?

Safbwynt UKIP o hyd yw mai rhoi diwedd ar fewnfudo heb ei reoli i mewn i’r DU o’r UE yw’r nod pennaf. Y rheswm am hynny yw ein bod yn credu mai’r mater hwn oedd y prif bryder i’r rhai a bleidleisiodd dros adael.