Efallai ei bod hi’n briodol ein bod ni yma heddiw ychydig gannoedd o lathenni o’r eglwys Norwyaidd ym Mae Caerdydd, a adeiladwyd yn y bedwaredd ganrif ar bymtheg pan oedd gan Norwy fflyd fasnachol enfawr a pherthynas fasnachu wych gyda Chymru. Wedyn, daeth yn lle y gallai morwyr Norwyaidd gael seibiant yn ystod yr ail ryfel byd pan na allent ddychwelyd adref i’w gwlad a oedd wedi cael ei goresgyn gan ffasgiaeth. Felly, wrth chwilio am ysbrydoliaeth gan Norwy, mae’n gymdeithas wahanol iawn ond mewn gwirionedd gwelwn yno y mynediad gorau y gallwch ei gael at y farchnad sengl Ewropeaidd heb fod yn aelod a gwelwn rywfaint mwy o reolaeth ar fewnfudo. Rydym wedi clywed, ac rydym wedi sôn yn y Siambr hon o’r blaen fod y fersiwn o ryddid i symud yn Norwy yn fersiwn ychydig yn llymach na’r hyn sydd wedi bod gennym yn y DU. Mae un gwahaniaeth hanfodol y credaf nad yw wedi cael ei archwilio’n ddigonol yn y berthynas rhwng Norwy a’r UE. Nid yw cytundeb yr Ardal Economaidd Ewropeaidd yn cydnabod dinasyddiaeth yr UE yn yr un modd, a dinasyddiaeth yr UE sy’n arwain at nifer o’r hawliau roedd gan bobl lawer o bryderon yn eu cylch yn ystod dadl y refferendwm. Mae rhai o’r rheini’n hawliau nawdd cymdeithasol ac mae rhai ohonynt yn ymwneud â’r rhwymedigaeth i gynorthwyo myfyrwyr yn yr un modd, pa un a ydynt yn ddinasyddion yr UE neu’n ddinasyddion y DU. Felly, rwy’n meddwl bod cyfle i archwilio rhai o’r gwahaniaethau yno. Rydym yn troi at Norwy am arweiniad, ond nid ydym yn gwybod mewn gwirionedd ar hyn o bryd sut beth fydd y setliad terfynol. Efallai y bydd gennym fwy o reolaeth dros rai agweddau ar fewnfudo na’r hyn sydd gan Norwy.

Ond gadewch i ni beidio â syrthio i’r fagl o gredu mai’r fersiwn gyfredol o ryddid i symud yw’r unig ffordd y gallwn fynegi a pharhau i fynegi ein rhyngwladoliaeth fel gwlad. Gallwn edrych ar wledydd fel Canada, sydd ag ymagwedd ryngwladolaidd ryddfrydol a meddwl agored tuag at y byd, ond mae ganddi reolaethau mewnfudo nad oes gennym ni ar gyfer dinasyddion yr UE. Credaf yn gryf, ac rwyf wedi ymgyrchu’n angerddol ar y sail fod aelodaeth o’r UE yn fuddiol i Gymru a’r DU yn y tymor hir, ac rwy’n dal i gredu hynny, ond nid yw hynny yr un fath â gwneud y rheolau rhyddid i symud presennol yn gyfystyr â bod yn rhyngwladolaidd neu fod yn dosturiol neu fod yn Ewropeaidd hyd yn oed.

Rydym yn edrych yn y Siambr hon ar y broses o adael yr UE—erthygl 50, penderfyniadau’r Goruchaf Lys ac yn y blaen—maent oll yn hanfodol bwysig er mwyn sicrhau bod gan Gymru ei llais yn y broses o adael yr UE. Ond rwy’n teimlo mai 2017 yw’r flwyddyn y bydd gofyn i ni symud y tu hwnt i fecanwaith Brexit a dechrau mynegi sut wlad rydym am i Gymru fod ar ôl i ni adael yr UE.

Cafodd ymgyrch y refferendwm a’r ymgyrch i adael ei rhedeg gan bobl fusnes asgell dde gyfoethog iawn. Nid dyma’r gair olaf, dyma’r cam cyntaf mewn prosiect llawer mwy i newid Cymru a newid y DU mewn ffordd nad wyf yn dymuno i ni ei weld yn digwydd. Gwelsom hynny ar y penwythnos gyda Theresa May yn siarad am bleidlais dros newid sylfaenol. Wrth i’n sylw gael ei dynnu i ryw raddau gan yr hyn sy’n faterion pwysig iawn yn ymwneud â gadael yr UE, ofnaf fod y rhai a oedd yn rhedeg yr ymgyrchoedd hynny eisoes yn cynllunio’r mathau o newidiadau y maent yn awyddus i’w cyflwyno ar draws y DU. Rydym yn gweld hynny yn y Bil diddymu mawr. Rydym wedi penderfynu bod y rhan fwyaf o’r Bil yn ymwneud â gwarchod y ddeddfwriaeth bresennol mewn gwirionedd, ond y gwir amdani yw mai dechrau yw hyn ar naratif gwleidyddol ynglŷn â diddymu sylfaen o amddiffyniadau a hawliau rydym yn amlwg wedi’u cymryd yn llawer rhy ganiataol yng Nghymru ac yn y DU.

Rwy’n credu mai un o’r agweddau lleiaf ysbrydoledig o ddadl y refferendwm oedd absenoldeb y llais dinesig bron yn llwyr o drafodaethau, felly rydym wedi cael golwg ar Gymru ôl-Brexit fel lle economistig a rhagfarnllyd. Gwleidyddion yn dadlau dros arian ydoedd, felly y rhai na ellid ymddiried ynddynt yn dadlau dros yr hyn na châi ei gredu, ac o ganlyniad rwy’n credu bod yn rhaid i ni bellach fynegi’r math o weledigaeth rydym am ei gweld ar gyfer Cymru ar ôl Brexit, ffurfio cynghreiriau ac ymladd dros y weledigaeth honno.