Rwy’n croesawu’r cyfle i siarad yn y ddadl y prynhawn yma ac i ystyried rhai o’r nifer fawr o bwyntiau a gyflwynwyd. Gobeithiaf yn fawr y bydd Ysgrifennydd y Cabinet, wrth gyfrannu i’r ddadl, yn siarad am y ffrydiau gwaith y mae’r Llywodraeth yn eu dwyn at ei gilydd, oherwydd, fel y dywedodd Angela Burns yn hollol glir yn ei sylwadau agoriadol, mae’r rhan fwyaf o hyn mewn gwirionedd y tu hwnt i’r portffolio iechyd ac yn treiddio i nifer o bortffolios ar draws y Llywodraeth. Yn aml iawn, gall fod enghreifftiau o ymarfer rhagorol yn digwydd, ond yn aml iawn, cânt eu gwneud ar wahân, ac mewn gwirionedd, os ydym yn mynd i weld gwelliant cyffredinol yn iechyd pobl ifanc a phlant yma yng Nghymru, mae angen ymagwedd gydlynol a thargedau clir o ran ble rydym am fod ymhen pum mlynedd a 10 mlynedd.

Gallaf ddeall fod targedau, yn aml iawn, yn gallu bod yn rhagnodol iawn a chyfyngu ar rai o’r syniadau mwy dychmygus y gallai fod angen eu datblygu, yn enwedig yn rhai o’n hardaloedd gwledig, lle y gall darparu gwasanaethau fod yn fwy heriol, ond yn y pen draw, os oes gan y Llywodraeth strategaeth a nod, gall holl bwysau’r Llywodraeth o leiaf, a’r cyrff ategol o dan hynny, weithio i’r cyfeiriad hwnnw a’r nod cyffredin yr ydym i gyd am ei weld, sef gwella gobeithion pobl ifanc yn gyffredinol yma yng Nghymru.

Yn ddiweddar, ar ymweliad ag ACT, darparwr hyfforddiant i lawr yn Ne Caerdydd a Phenarth y mae Ysgrifennydd y Cabinet yn siŵr o fod yn gwybod amdano gan ei fod yn ei etholaeth. Aeth Darren Millar, fy llefarydd addysg, yno gyda mi, ac roeddent yn tynnu sylw at y ffaith fod y fenter gofod diogel y maent wedi’i chreu yno ar gyfer pobl ifanc a gafodd broblemau yn eu bywyd ysgol ac sydd wedi methu setlo i’r diwrnod ysgol arferol—drwy’r diwylliant gofod diogel hwnnw, drwy’r fenter gofod diogel honno, maent wedi cynnig cyfle i’r bobl ifanc hyn adennill eu hyder go iawn, i adennill blas am addysg, ac yn y pen draw, i feithrin pwrpas. Hoffwn gymeradwyo’r fenter i Ysgrifennydd y Cabinet. Rwy’n sylweddoli ei bod yn perthyn i’r maes addysg, ond yn sicr, hefyd, os oes gennych blant sy’n teimlo’u bod yn cyflawni ac yn teimlo’n fodlon, mae hynny’n effeithio’n uniongyrchol ar eu hiechyd hefyd, felly, mae’n berthnasol. Rwy’n gweld Ysgrifennydd y Cabinet yn cydnabod ei fod yn gyfarwydd â’r fenter. Nid yma yng Nghaerdydd yn unig y mae angen i ni weld y gallu hwnnw, ond ar draws Cymru, ac rwy’n canmol ACT am ddatblygu is-ganolfan yng Nghaerffili i gynnig yr un math o fentrau a chyfleoedd.

Hefyd hoffwn ddatblygu’r thema am lygredd aer a gyflwynwyd gan Caroline Jones, a soniais am hyn mewn cwestiynau i’r Prif Weinidog ddoe. Unwaith eto, dyma faes y gall y Llywodraeth wneud cynnydd sylweddol ynddo. Mae ganddi’r dulliau, drwy’r system gynllunio, drwy’r system drafnidiaeth, drwy’r system iechyd y cyhoedd sydd yma yng Nghymru, i wneud gwelliannau ac enillion sylweddol yn y maes. Ni all fod yn iawn ein bod yn goddef i 2,000 o bobl farw’n gynamserol yma yng Nghymru—pump o bobl y dydd—ac mewn gwirionedd nid ydym yn gwneud y cynnydd y dylem fod yn ei wneud yn y meysydd hyn pan fo gennym atebion ar gael i ni. Rwy’n derbyn na fyddwch byth yn cyrraedd sero, ond gallwn wneud rhai newidiadau mawr go iawn i’r ffordd y mae pobl yn gweithio, y ffordd y mae pobl yn byw eu bywydau bob dydd, a fyddai’n cael effaith enfawr. Byddwn yn awgrymu y byddai unrhyw faes arall a fyddai’n golygu bod 2,000 o bobl yn marw’n gynamserol bob blwyddyn yn mynnu mwy o sylw gan y Llywodraeth o ran defnyddio rhai o’r dulliau sydd ganddi. Unwaith eto, rwy’n gobeithio y bydd y Gweinidog yn gallu defnyddio’r mesurau y mae wedi’u gosod yn benodol i Iechyd Cyhoeddus Cymru i wneud gwelliannau yn y maes penodol hwn.

Maes arall yr hoffwn ei grybwyll yn benodol hefyd yw’r digwyddiad a gynhaliwyd gan Angela yn ystod amser cinio, lle roedd llawer o fenywod a oedd wedi dioddef trasiedi camdriniaeth—cam-drin corfforol a meddyliol—yn eu bywydau wedi llwyddo i ailadeiladu, ac adfer eu hyder i fagu eu teuluoedd a rhoi eu hunain ar y ffordd i fod yn aelodau gwerthfawr o’n cymuned ar ôl bod wedi’u digalonni—a’u gwaradwyddo, yn ôl yr enghreifftiau a roddwyd i ni, rwy’n meddwl, a’u hunanhyder wedi’i chwalu i’r fath raddau gan y cam-drin a ddioddefasant. Roedd llawer o enghreifftiau da yno, unwaith eto, o ble y gellid cyflwyno arferion da, ac fe gyflwynodd fy nghyd-Aelod, Angela Burns, hynny mewn cwestiynau cynharach am rai o’r profiadau yn yr Almaen. Pam y dylai’r dioddefwyr gael eu herlid o’r gymuned y maent wedi byw ynddi, yr ardal y cawsant eu magu ynddi, tra bo’r cyflawnwyr yn aml iawn yn aros yn y gymuned honno? Unwaith eto, gallwn edrych o gwmpas a dod o hyd i enghreifftiau da o arferion da y gall y Llywodraeth eu defnyddio, gyda’r adnoddau sydd ganddynt, i ddatblygu’r broses o gynorthwyo pobl yn y gymuned i ailadeiladu eu bywydau, ailfagu eu hyder, a dod yn aelodau gwerthfawr o’n cymdeithas eto heb deimlo’n ddieithr ac wedi’u gwthio i’r cyrion. Mae’r gwaith a wnaeth y grŵp hwnnw’n glodwiw a dweud y lleiaf.

Wrth gloi, hoffwn gyffwrdd ar y Bil anghenion dysgu ychwanegol sy’n mynd drwy’r Cynulliad ar hyn o bryd. Rwyf wedi cymryd rhai sylwadau, yn enwedig gan Diabetes Cymru, sydd wedi cyffwrdd ar anghenion iechyd nad ydynt, ar hyn o bryd, oherwydd y ffordd y drafftiwyd y Bil, wedi’u cynnwys yn y Bil—maent wedi’u cynnwys yn y rheoliadau yn ôl yr hyn a ddeallaf. Gallaf weld y Dirprwy Weinidog yn dynodi—y Gweinidog yn dynodi hynny. Fe roddaf ddyrchafiad sydyn iddo eto. Ond unwaith eto, hoffwn weld a yw’r Gweinidog iechyd yn cefnogi’r galwadau i gynnwys anghenion iechyd, ac anghenion iechyd sylfaenol pobl ifanc, yn y Bil, oherwydd, yn amlwg, mae hwnnw’n gategori pwysig y mae angen i’r ddeddfwriaeth ei gynnwys, ac unwaith eto, byddai’n cael effaith enfawr ar wella cyfleoedd bywyd i bobl ifanc yma yng Nghymru.

Felly, gyda’r ychydig sylwadau hynny, edrychaf ymlaen at glywed ymatebion Ysgrifennydd y Cabinet, oherwydd, drwy weithio’n gydgysylltiedig a chyda’n gilydd, gallwn wneud gwahaniaeth mawr i ragolygon pobl ifanc yma yng Nghymru.