Diolch i chi, Caroline, am gyflwyno'r ddadl fer yn y Siambr heddiw. Credaf y gallech ddadlau bod y gwasanaeth iechyd wedi'i nodweddu fel a ganlyn—fod ysbytai'n anodd iawn i fynd i mewn iddynt, ac yna mae'n anodd iawn dod ohonynt. Un o'r rhesymau rydym wedi colli ein gwelyau cymunedol oedd oherwydd y risg o sefydliadu, ac rwy'n meddwl bod pob un ohonom, fel y crybwyllodd Caroline, yn gweld mwy a mwy o achosion lle mae unigolion yn cael eu sefydliadu yn y gwelyau acíwt drud mewn ysbytai cyffredinol dosbarth yn hytrach na mewn gwelyau lleol.

Wedi dweud hynny, mae'r adolygiad seneddol yn rhoi rhywfaint o le inni obeithio yma. Fy mhrif bryder ynghylch hynny o hyd yw bod gofal cymdeithasol—neu gadewch i ni ei alw'n 'gofal' yn unig oherwydd, mewn gwirionedd, rydych yn drysu rhwng hynny a gofal meddygol—credaf weithiau mai dyna yw ein hanhawster—a chanolbwyntio ychydig mwy ar ble y gellir cyflawni'r gofal yn fwy lleol, sef yr egwyddor sy'n sail i'r adolygiad, rwy'n gwybod, ac yn y cyfamser, peidio ag edrych o reidrwydd ar leoedd gwag mewn cartrefi gofal fel y ddarpariaeth gofal llai dwys, fel rydym yn ei weld yn digwydd gryn dipyn ar hyn o bryd. Oherwydd, fel y gwyddoch, ni fydd rhai unigolion sy'n mynd i gartref gofal i gael gofal llai dwys byth yn gadael. Diolch.