Wel, rwy'n falch eich bod yn anghytuno â'r sylwadau, Weinidog, gan fod yn rhaid dweud bod llawer o bobl yn siomedig iawn ynglŷn â'r sylwadau hynny. Ymddengys eu bod yn awgrymu bod cysgu allan yn ffordd o fyw y mae pobl yn ei dewis, yn hytrach na rhywbeth sy'n ganlyniad i gyni. Eglurai'r bobl ddigartref a ddyfynnwyd yn y stori y gall llochesau i bobl ddigartref fod yn lleoedd peryglus iawn, gyda diffyg diogelwch, diffyg cefnogaeth, a chamddefnyddio sylweddau yn rhemp. Yn rhy aml, mae llawer o lochesau yn pentyrru pobl heb fawr o oruchwyliaeth, a gallant fynd ymlaen i achosi problemau i bobl eraill sy'n agored i niwed, yn enwedig menywod, sydd o bosibl wedi dioddef trais.

Er ein bod ni ym Mhlaid Cymru yn awyddus i sicrhau bod tai ar gael i bawb sy'n ddigartref, yn y tymor byr, mae angen llochesau i atal pobl sy'n cysgu ar y stryd rhag rhewi i farwolaeth. Felly, a wnewch chi ymrwymo heddiw i adolygu'r ddarpariaeth bresennol o lochesau a hostelau, gyda'r bwriad o atal cyllid i'r llochesau yr ystyrir eu bod yn anniogel neu'n annigonol, fel y gellir ei ddefnyddio, a'i dargedu'n benodol i ariannu sawl math o loches sy'n darparu amgylcheddau diogel a chefnogol, yn hytrach na chynnal sefydliadau sy'n dal i roi'r bai ar bobl ddigartref am beidio â bod eisiau cael eu pentyrru?