Nid yw'r Aelod wedi derbyn y canlyniad o'r dechrau un. Mae wedi llwyddo i hudo'r Blaid Lafur yn raddol i gytuno â Phlaid Cymru ar Brexit mewn enw'n unig a gwthio hynny, ac wrth inni ddod yn agosach ac yn agosach at y dyddiad gadael, maent yn fwy a mwy eglur yn eu cred fod eu pleidleiswyr yn anghywir ac y dylid gwneud iddynt bleidleisio eto. Ond pan fyddant yn dweud, yn rhan 2 y cynnig hwn, ei fod,

'Yn pwysleisio unwaith eto y byddai ymadael heb gytundeb yn drychinebus', ond wedyn yn mynd yn eu blaenau i ofyn am ymestyn erthygl 50, maent yn tynnu'r pwysau oddi ar yr Undeb Ewropeaidd i gytuno ar gytundeb. Nawr, efallai eu bod am ei hymestyn oherwydd eu bod am ymestyn ac ymestyn ac ymestyn fel ein bod yn aros yn yr Undeb Ewropeaidd am byth. Os felly, pam na ddywedant hynny a datgan yn onest mai dyna yw eu safbwynt?

Fel arall, mae gennym ddarpariaeth wrth gefn gydag Iwerddon a fydd yn golygu yn y bôn na chaniateir i'r Deyrnas Unedig adael yr undeb tollau oni fydd yr UE yn rhoi caniatâd inni wneud hynny. Bydd yn golygu bod Gogledd Iwerddon yn ddarostyngedig i gyfeddiant rheoleiddio gan yr Undeb Ewropeaidd y tu allan i gyfundrefn y DU. Mae'r safbwyntiau hynny'n annerbyniol. Dylid ymdrin â'r ffin drwy'r trafodaethau masnach, a gydag ewyllys da ar y ddwy ochr, gallwn osgoi cael ffin galed, gallwn barhau i fasnachu'n rhydd, a gallwn gael Teyrnas Unedig ffyniannus ac Iwerddon ffyniannus. Ond mae hynny'n ei gwneud yn ofynnol i'r Undeb Ewropeaidd newid ei safbwynt, a dod i drefniant amgen yn hytrach na'r Brexit hwnnw, yn hytrach na'r ddarpariaeth wrth gefn honno, ac yna bydd gennym gytundeb a fydd yn mynd â ni allan o'r Undeb Ewropeaidd ac yn sicrhau llwyddiant i Gymru, i'r Deyrnas Unedig ac i'r Undeb Ewropeaidd.