Rwy'n falch iawn eich bod wedi bod yn ymgysylltu ag Eidalwyr Bae Caerdydd. O gofio eich bod yn aelod o Blaid Brexit, rwy'n cymryd na ddiolchodd i chi pan adawoch chi ei far oni bai eich bod wedi rhoi tip mawr iawn iddo. Os edrychwn ar economi’r Eidal, gwelwn dueddiadau tebyg yno ag yn y DU. Mae gennych rai rhanbarthau sy'n perfformio'n dda yn yr Eidal, yn y gogledd yn bennaf, ac yna mae gennych rannau o'r Eidal sy'n ei chael hi'n anodd iawn, lle mae pobl ifanc, dalentog yn teimlo nad oes dewis ganddynt ond gadael, yn y de yn bennaf. Nid wyf yn gwybod o ba ran o'r Eidal y daw eich barman Eidalaidd, ond wrth gwrs, dewisodd Gymru ac mae'n hapus yma, ac rwy'n falch ei fod yma, a boed iddo aros yma am amser maith gan ei fod yn swnio—yn seiliedig ar y profiad a gawsoch—fel aelod da iawn o'r gymuned ac unigolyn gweithgar, ac nid felly y mae Plaid Brexit yn portreadu gwladolion tramor fel arfer.

Credaf mai'r hyn sy'n bwysig yw ein bod yn cydnabod y dylai Cymru fod, a'i bod bob amser wedi bod, yn lle croesawgar iawn i wladolion tramor. Er ein bod yn mwynhau cwmni Eidalwyr a llawer o ddinasyddion Ewropeaidd eraill yma yng Nghymru, mae llawer o wledydd Ewropeaidd yn mwynhau presenoldeb pobl Prydain, ac rwy'n bryderus iawn fod y rhethreg a glywn yn awr ledled y DU, ond yn bennaf gan elfennau asgell dde o'r cyfryngau, yn rhoi'r argraff i'r byd y tu allan ein bod yn fewnblyg, nad ydym yn groesawgar mwyach a'n bod yn gresynu at bresenoldeb gwladolion tramor yn y DU. Mae honno'n sefyllfa beryglus iawn i fod ynddi. Ac mae arnaf ofn na allwn ni fel Llywodraeth Cymru frwydro yn erbyn y canfyddiad sy'n datblygu ledled y byd mai Lloegr fechan yw'r Deyrnas Unedig. Mae angen i Lywodraeth y DU ymddwyn yn llawer mwy cyfrifol o ran y negeseuon y mae'n eu cyfleu ynghylch pa fath o wlad y dymunwn fod yn yr unfed ganrif ar hugain, ac rwyf am inni fod yn wlad ryngwladolaidd.