Mae honno'n sefyllfa siomedig iawn, Weinidog, oherwydd, yn amlwg, rydym yn deall yn iawn fod Llywodraeth y DU fel pe bai'n credu bod negodiadau masnach yn fater a gedwir yn ôl, ac na fydd y cenhedloedd datganoledig yn cymryd rhan yn y negodiadau hynny. Nid yw'n ymwneud â'r negodiadau o reidrwydd, ond bydd gosod yr agenda ar gyfer y negodiadau hynny'n hollbwysig. Rwy'n credu ei bod yn bwysig fod Llywodraeth Cymru yn cael mewnbwn ar ryw bwynt ar y cam hwnnw, oherwydd gwyddom y bydd gweithredu negodiadau masnach—bydd y cymwyseddau datganoledig yma.

Mae pawb yn sôn am y gwasanaeth iechyd gwladol a goblygiadau cytundeb masnach rhwng y DU ac UDA mewn perthynas â'r gwasanaeth iechyd gwladol, ond mae llawer o negodiadau masnach eraill yn mynd rhagddynt. O ran yr un gyda Corea, mae'n bosibl y byddwn eisiau siarad am y sefyllfaoedd hawliau dynol mewn gwledydd rydym eisiau cael cytundeb masnach â hwy, ac a yw hynny'n briodol yn dibynnu ar eu statws hawliau dynol a'u profiad.

Felly, beth y mae Llywodraeth Cymru yn ei wneud, mewn gwirionedd, i ddylanwadu ar unrhyw negodiadau masnach yn y dyfodol ac i fod wedi'i chynnwys ar y camau cynnar i osod y mandadau ar gyfer y negodiadau er mwyn i Gymru elwa ar fanteision y negodiadau, ac i sicrhau bod buddiannau Llywodraeth Cymru yn cael eu cynnwys mewn unrhyw gytundeb masnach hefyd?