Wel, mae'r Aelod yn llygad ei lle yn nodi dull na fu, yn amlwg, yn llwyddiannus yn y gorffennol, a byddai parhau â'r dull hwnnw a gobeithio'n sydyn y gallai newid y canlyniadau—wel, dywedodd rhywun mai gwneud yr un peth a disgwyl canlyniad gwahanol yw'r diffiniad o wallgofrwydd. Felly, mae angen inni roi cynnig ar ddull gwahanol.

Nawr, mae gosod targedau ar gyfer ein darparwyr addysg gychwynnol i athrawon yn bwysig, ond mae angen i ni ddiwygio sut y gwnawn hynny, ond mae'n rhaid i'r ffordd rydym yn marchnata addysgu fel proffesiwn dymunol newid hefyd—mae safon ein haddysg gychwynnol i athrawon yn newid—ond hefyd, yn hanfodol, sut rydym yn sicrhau bod y bobl sy'n hyfforddi i fod yn athrawon yn mynd yn eu blaenau wedyn i weithio yn ein hysgolion, ac nid am gyfnod o flwyddyn neu ddwy yn unig, ond eu bod yn parhau i wneud ymrwymiad parhaus i'r proffesiwn addysgu.

Ar hyn o bryd, rwy'n ystyried diwygiad systematig llwyr i'r ffordd rydym yn cefnogi newydd-ddyfodiaid i'n darpariaeth addysg gychwynnol i athrawon ac athrawon yn ystod blynyddoedd cyntaf eu gyrfa, gan gyfeirio'n benodol at ddarpariaeth cyfrwng Cymraeg yn ein hysgolion uwchradd, sy'n peri pryder i mi. Bydd yr Aelod yn ymwybodol ein bod, yr wythnos hon, wedi lansio cynllun newydd, lle gall y rheini sydd wedi cymhwyso i ddysgu mewn ysgol gynradd, ond sydd â'r potensial a'r sgiliau i addysgu naill ai'r Gymraeg neu drwy gyfrwng y Gymraeg mewn ysgol uwchradd, ond sydd heb gymhwyso i wneud hynny, fanteisio ar gyfleoedd dysgu proffesiynol ychwanegol i'w galluogi i drosglwyddo i ysgol uwchradd. Oherwydd yr hyn a wyddom yw fod gennym, bob blwyddyn, ormodedd o athrawon ysgolion cynradd cyfrwng Cymraeg nad ydynt yn gallu cael swyddi yn ein system. Mae hynny'n wastraff enfawr o'u doniau a'u hadnoddau. Gallwn eu defnyddio mewn ffordd fwy clyfar, ac felly mae rhoi cyfle iddynt drosglwyddo i'r sector uwchradd yn un o'r ffyrdd newydd, arloesol rydym yn ceisio mynd i'r afael â phroblem nad wyf yn cilio rhagddi. Mae'r broblem yno, ac mae angen inni fynd i'r afael â hi.