Rwy'n croesawu'r darn yma o ddeddfwriaeth. Fe wnes i bleidleisio drosto ac rwy'n falch iawn ei fod yma o'n blaenau. Rwy'n cytuno â'r hyn a ddywedodd Llyr ac rwyf hefyd yn cytuno â'r hyn a ddywedodd Janet. Rwy'n credu mai dyna'r peth: byddai'r bobl sy'n ei gefnogi yn hoffi, os yn bosibl a lle bo'n bosibl, iddo gynnwys ychydig mwy. Cytunaf â—ac roeddwn yn bwriadu dyfynnu o ymateb RSPCA Cymru, ond nid wyf am drafferthu oherwydd ni fyddwn i ond yn gwastraffu amser, ond rwy'n credu ac yn cytuno â'r hyn a ddywedon nhw, a chredaf fod angen inni gymryd sylw o'r hyn y maen nhw wedi'i ysgrifennu atom ni, ac rwy'n siŵr atoch chi hefyd, Gweinidog. Pan fyddwn yn pasio'r ddeddfwriaeth hon, byddwn yn ymuno â 50 o wledydd eraill—yn ôl fy ymchwil i—ac mae hynny'n cynnwys Lloegr a'r Alban, ac rwy'n drist ein bod ni ar ei hôl hi, ond rwyf hefyd yn falch iawn ein bod yn mynd i'w gweithredu nawr.

Ni allaf alw hyn yn fath o adloniant mewn unrhyw ffordd. I rai pobl, efallai ei fod e' o bosib. Ond, i'r anifeiliaid, fy nadl fyddai nad yw'n adloniant. Felly, nid wyf yn credu—a dyma'r hyn yr ydym yn ceisio ei atal—y dylai unrhyw anifail gwyllt fod mewn syrcas, a dyna yw barn 74 y cant o bobl yng Nghymru a gefnogodd hynny mewn arolwg yn 2015. Felly, mae'n ddyletswydd arnom ni mewn achosion fel hynny, pan fyddwn yn gofyn i bobl ac yn ymgynghori ac yn dweud, 'ai dyma'r hyn yr hoffech ei weld?', i geisio gweithredu hynny, ac rwy'n falch ein bod wedi gwneud hynny. Mae yna deimladau gwirioneddol gryf ynghylch hyn. 

Rwyf hefyd eisiau talu teyrnged i'r bobl sydd wedi ymgyrchu, yn llwyddiannus nawr, i weld hwn yn cael ei ddwyn ger ein bron. Nid yw byth yn hawdd, onid yw, i fod yn llais unig neu i deimlo eich bod yn llais unig wrth geisio sicrhau newid, ond mae hefyd yn brawf, onid yw, fod y Pwyllgor Deisebau hefyd yn sbarduno newid. Mae'n debyg y gallai Dafydd Elis-Thomas, pan sefydlodd y Pwyllgor Deisebau am y tro cyntaf, weld gwerth hynny fel ffordd o newid.