Roeddwn i eisiau gwneud rhai o'r pwyntiau ynghylch gorfodi a wnaeth Siân Gwenllian, felly nid wyf i'n bwriadu ailadrodd y rhai hynny, heblaw am ailadrodd pa mor bwysig ydyn nhw i unrhyw newid penodol. Mae'n amlwg y bydd ymgynghoriadau a thrafodaethau gyda'n cymunedau. Rwyf i’n byw mewn hen gymuned lofaol, ac wrth gwrs ni chafodd ein ffyrdd erioed eu cynllunio ar gyfer cymaint o draffig, na’r holl draffig sydd wedi ei barcio ochr yn ochr, gan guddio llawer o lwybrau mynediad. Mae'r cynnig hwn, yn fy marn i, yn y bôn, yn ymwneud â newid ymddygiad—mae'n ymwneud â'r hyn sy'n ddymunol yn gymdeithasol o ran ein traffig yn ein cymunedau. A'r cyfan yr oeddwn i'n dymuno ei ddweud mewn gwirionedd, oedd fy mod i'n credu y bydd croeso mawr i'r cynigion yn ein cymunedau, lle mae gennym ni ddwysedd poblogaeth a lle mae diogelwch rhieni, teidiau a neiniau a phlant yn wirioneddol hollbwysig.

A gaf i hefyd ddweud bod hyn yn gwbl gydnaws ag ysbryd y ddeddfwriaeth cenedlaethau'r dyfodol y gwnaethom ni ei gyflwyno, ac y bydd y cynnig hwn hefyd yn ein gwneud ni'n gyson â llawer o wledydd eraill y byd sydd eisoes wedi mabwysiadu'r ymagwedd hon sef, yn y bôn, terfynau cyflymder sy'n canolbwyntio ar y gymuned?

Felly, rwy'n croesawu hyn yn fawr iawn, ond dim ond i ailadrodd y pwynt a wnaeth Siân Gwenllian: er mwyn bod yn effeithiol, nid newid diwylliant yn unig sydd dan sylw, ond mae'n rhaid darparu adnoddau digonol i orfodi hyn er mwyn iddo weithio. Ond rwy'n gwybod bod llawer yn fy nghymuned i, y bobl yr wyf i’n eu cynrychioli, a fydd yn croesawu yn fawr iawn gyfeiriad y cynnig hwn.