Diolch yn fawr iawn, Joyce. Fel y dywedwch, mae'n rhaid inni aros am gyngor y Cyd-bwyllgor ar Imiwneiddio a Brechu cyn symud ymlaen ac mae llawer o faterion moesegol a moesol y mae angen inni weithio drwyddynt. Efallai ein bod am ystyried plant sy'n agored iawn i niwed yn glinigol neu blant sy'n byw gyda phobl sy'n agored iawn i niwed yn gyntaf; mae angen inni feddwl sut ac os ydym am wneud hyn. Oherwydd yr hyn a wyddom yw nad yw plant yn gyffredinol yn dioddef cymaint â hynny os ydynt yn dal COVID, ond fe allant ei drosglwyddo. Felly, byddwn yn aros am y cyngor hwnnw, ond yn y cyfamser rydym yn paratoi rhag ofn, i raddau. Yn sicr, credaf mai'r hyn y byddem am ei wneud, pe baem yn dewis y llwybr hwnnw, fyddai sicrhau ein bod yn mireinio ein cyfathrebiadau, i sicrhau ein bod yn rhoi'r cyngor a'r wybodaeth i rieni, cymaint ag y gallwn, fel y gallant wneud dewis gwybodus ar ran eu plant. Ac yn ôl pob tebyg, os ydym yn sôn am y garfan hŷn o blant—pobl ifanc 16 i 18 oed—mae hwnnw'n grŵp ychydig yn wahanol eto, ac rwy'n meddwl, mae'n debyg, y byddem am iddynt ystyried gwneud eu penderfyniadau eu hunain yn hyn o beth, a byddai'n rhaid inni gyfathrebu â hwy mewn ffordd wahanol iawn, gan ddefnyddio cyfryngau cymdeithasol yn uniongyrchol efallai. Felly, mae llawer i ni ei ystyried o hyd yn y maes hwn. Rydym eisoes wedi dechrau trafod y materion hyn ymysg ein gilydd wrth gwrs, ond ni allwn wneud dim hyd nes ein bod wedi cael cyngor gan y Cyd-bwyllgor ar Imiwneiddio a Brechu.