Yr hyn sydd angen i ni ei gofio yw bod hyn yn digwydd mewn amgylchiadau heriol iawn, ac mae staff yn cyfaddef yn agored eu bod bron â chyrraedd y pen. Wrth ymweld â llinellau piced cyn y Nadolig, a siarad gyda nyrsys sy'n streicio am y tro cyntaf yn eu bywydau, roeddent yn pwysleisio wrthyf fod diogelwch cleifion ar flaen eu meddyliau wrth wneud y penderfyniad i streicio, yn fwy felly hyd yn oed na chyflog. Roeddent yn adrodd am erchyllterau'r hyn roeddent wedi'i brofi yn ystod y pandemig a'r effaith seicolegol barhaus, ynghyd â llwyth gwaith llesteiriol. Maent yn gwneud eu gorau, ond yn gwybod nad yw'r GIG y maent bob amser wedi bod yn falch o weithio iddo yn gallu gwneud ei orau i gleifion ar hyn o bryd. A bob tro y clywant Weinidog yn dweud nad oes argyfwng, maent yn gofyn, 'Os nad yw hwn yn argyfwng, faint gwaeth y maent yn disgwyl iddo fynd?' Nid gwael bob hyn a hyn ydyw—mae'n barhaus i'r bobl sy'n gweithio yn ein gwasanaethau iechyd ac i gleifion sy'n dibynnu ar y gefnogaeth hanfodol honno.