Hoffwn ddiolch i fy nghyd-Aelod Neil Hamilton am gynnig y ddadl hon heddiw. Mae’r rhai a oedd yn gwrthwynebu i’r DU adael yr UE yn benderfynol o ddod o hyd i unrhyw ffordd bosibl o’n cadw wedi ein clymu at fiwrocratiaeth anetholedig, annemocrataidd, wedi’i llethu gan reoliadau cyfyngol heb allu rheoli ein ffiniau ein hunain—a’r cyfan er mwyn sicrhau mynediad at yr hyn a elwir yn farchnad sengl. Ymwelodd y Prif Weinidog â Norwy yr wythnos diwethaf i edrych ar ffyrdd y gallai Cymru efelychu’r model Norwyaidd. Y broblem, Brif Weinidog, yw na phleidleisiodd pobl Cymru ar 23 Mehefin y llynedd i adael yr UE a dod yn aelod cysylltiol ohono’n syth wedyn. Fe wnaethom bleidleisio i gael gwared ar y maen melin y mae aelodaeth o’r UE yn ei osod am ein gyddfau. Fe wnaethom bleidleisio i ryddhau ein hunain rhag bloc masnachu mwyfwy ynysig sy’n crebachu, ac fe wnaethom bleidleisio i raddau helaeth iawn dros wrthod y rhyddid i symud. Rydym yn prynu mwy gan y farchnad sengl nag a werthwn ac mae’r diffyg yn tyfu. Pam felly y dylem gael ein llethu gan y rheoliadau a’r cyfyngiadau y buasai aelodaeth o’r farchnad sengl yn eu gorfodi arnom? Yn y cyfnod yn arwain at y bleidlais y llynedd, ceisiodd Arlywydd yr Unol Daleithiau ar y pryd ddylanwadu ar y bleidlais drwy honni na fyddai’r DU yn cael cytundeb masnach gyda’r Unol Daleithiau. Diolch byth, cafodd ei anwybyddu gan bobl y DU ac yn fuan bydd gennym breswylydd gwahanol yn y Tŷ Gwyn sy’n awyddus i gynyddu cysylltiadau masnachu gyda’r DU. Y Blaid Weriniaethol sy’n dal yr awennau yn awr yn yr Unol Daleithiau ac maent am weld cytundeb masnach rhwng yr Unol Daleithiau a’r Deyrnas Unedig. Maent am fasnachu gyda ni, maent am fasnachu gyda ni ac rwy’n cefnogi masnach yn llwyr. Rwy’n cefnogi masnach yn llwyr. Rwy’n cefnogi’r budd i Gymru o fasnachu â gwledydd eraill yn llwyr.

Pan ddown yn rhydd o hualau ein haelodaeth o’r UE yn y diwedd, byddwn yn rhydd i fynd ar drywydd cytundebau masnach buddiol gyda’r byd ehangach. Nid yw allforion Cymru i’r UE ond yn 41 y cant o’n hallforion byd-eang ac mae hynny wedi bod yn gostwng dros y pedair blynedd ddiwethaf. Mae angen i’n cytundebau masnach fod yn uchelgeisiol, gan edrych ar y farchnad fyd-eang. Nid oes angen i ni orlwytho ein hunain â biwrocratiaeth er mwyn cynnal mynediad at y farchnad sengl. Mae’n rhaid i ni groesawu masnach rydd â’r byd i gyd, yn hytrach na chanolbwyntio’n unig ar floc masnachu mwyfwy ynysig.

Yn ogystal â mynd ar drywydd cysylltiadau masnachu agosach gyda’r Unol Daleithiau rhaid i ni feithrin cysylltiadau agosach â gwledydd yn America Ladin ac Asia. Mae economïau’r gwledydd yn Asia wedi ehangu fwyfwy dros yr hanner canrif ddiwethaf, ac eto twf gwan a welodd economi’r DU, ac economi’r UE, dros yr un cyfnod. Cyn gynted ag y byddwn yn rhydd o reolaeth yr UE dylem fanteisio ar y marchnadoedd hyn.

Cymru yw’r wlad lle y cefais fy ngeni ac yma rwyf wedi byw ar hyd fy oes. Rwy’n parchu pleidlais pobl Cymru, a byddaf yn ymladd dros bob ceiniog i wneud Cymru’n ffyniannus. Rwy’n obeithiol ynglŷn â’n dyfodol y tu allan i’r UE. Buaswn yn awgrymu y buasai’r Prif Weinidog yn gwneud defnydd gwell o’i amser pe bai’n mynd ar drywydd cysylltiadau masnachu gyda gwledydd fel Tsieina, India a Brasil, yn hytrach na chwilio am ffyrdd o gynnal ein cysylltiadau â’r UE. Diolch.