3. 2. Cwestiynau i Ysgrifennydd y Cabinet dros Iechyd, Llesiant a Chwaraeon – Senedd Cymru ar 25 Ionawr 2017.
4. Pa asesiad y mae Ysgrifennydd y Cabinet wedi’i wneud ar y cynnydd i leihau nifer y bobl a gaiff eu derbyn i’r ysbyty yn dilyn damweiniau ac achosion brys? OAQ(5)0102(HWS)
Diolch am y cwestiwn. Rydym wedi ymrwymo i leihau derbyniadau damweiniau ac achosion brys drwy nifer o fentrau, gan gynnwys Dewis Doeth, GIG 111 ac ystod o wasanaethau ymateb i gwympiadau. Mae’r byrddau iechyd ac Ymddiriedolaeth GIG Gwasanaethau Ambiwlans Cymru yn cefnogi hyn a mentrau tebyg er mwyn sicrhau bod y gwasanaeth yn gweithredu mor effeithlon â phosibl.
Diolch i chi, Ysgrifennydd y Cabinet. Mae nifer o fy etholwyr wedi cysylltu â mi yn ddiweddar i ganmol y gwasanaeth atal cwympiadau sy’n cael ei dreialu ar hyn o bryd gan fwrdd iechyd Aneurin Bevan. Mae’r gwasanaeth hwn a lansiwyd fis Hydref wedi helpu 183 allan o 229 o alwadau brys i godi’n ôl ar eu traed heb orfod eu cludo i adran ddamweiniau ac achosion brys. Nid yn unig y mae hyn yn atal derbyniadau i ysbytai, ond mae’r tîm hefyd yn cynnal asesiad cartref i atal cwympiadau pellach yn y dyfodol. A all Ysgrifennydd y Cabinet gadw llygad barcud ar y dystiolaeth a chanlyniadau’r cynllun peilot yng Ngwent? Beth arall y gellir ei wneud i atal pobl rhag cael eu derbyn i’r ysbyty ar ôl cael codwm pan fo camau eraill yn fwy priodol?
Diolch i chi am y cwestiwn ac yn arbennig, am dynnu sylw at un o’r cynlluniau peilot yr ydym wrthi’n edrych arnynt. Roeddwn yn falch o weld hefyd ei fod wedi cael sylw mewn adroddiad ar ITV Wales o’r blaen hefyd—y gwaith gydag Ymddiriedolaeth GIG Gwasanaethau Ambiwlans Cymru, a sut y caiff eu staff eu defnyddio mewn ffordd sy’n osgoi derbyniadau brys i’r ysbyty ac sy’n osgoi anfon ambiwlansys brys allan hefyd. Mae’n ymwneud â’r defnydd doethach o’n holl adnoddau, ac mae hynny’n rhywbeth y mae gwir angen i ni wneud rhagor ohono yn awr ac yn y dyfodol—mae’n ymwneud â phobl yn eu cartrefi unigol, ond hefyd â phobl mewn gofal preswyl.
Mae gennym amrywiaeth o gynlluniau peilot hefyd—er enghraifft, mae rhai’n ymwneud â’r gwasanaeth tân ac achub yng Nghymru yn ogystal. Felly, ceir rhaglen o wahanol gynlluniau peilot mewn gwahanol rannau o’r wlad. Rydym yn awyddus i asesu a deall beth yw’r rheini, a bydd hynny’n cael ei wneud drwy’r pwyllgor gwasanaethau ambiwlans brys. Yna byddwn yn disgwyl dysgu gan y rheini a deall i ba raddau, yn gynyddol, y gellir eu cyflwyno ar draws y wlad—pa dystiolaeth sy’n gweithio a beth sy’n briodol ym mhob rhan o Gymru, ac yna mynd allan a gwneud hynny’n llwyddiannus. Er y bydd y rhain yn lleihau nifer y derbyniadau a fyddai fel arall yn dod i mewn i adran ddamweiniau ac achosion brys, fe wyddom ein bod yn dal i weld niferoedd cynyddol yn dod i mewn i’n hadrannau. Felly, mae angen mwy o waith yn y maes hwn, nid llai.
Mae targedau Llywodraeth Cymru yn dweud na ddylai unrhyw glaf aros mwy na 12 awr am driniaeth mewn adran ddamweiniau ac achosion brys yn ein hysbytai. Fodd bynnag, mae’r ffigurau’n dangos bod nifer y cleifion sy’n aros mwy na 12 awr am driniaeth 31 y cant yn uwch ym mis Rhagfyr 2016 o’i gymharu â’r un mis y flwyddyn cynt. Mae hyn er gwaethaf gostyngiad o 5.5 y cant yn nifer y derbyniadau i’n hysbytai. Pa reswm y gall Ysgrifennydd y Cabinet ei roi dros y cynnydd hwn yn yr amseroedd aros pan fo nifer y derbyniadau i’n hysbytai wedi gostwng mewn gwirionedd?
Diolch i’r Aelod am y cwestiwn. Mewn gwirionedd, rydym wedi gweld cynnydd yn nifer y bobl sy’n mynd i mewn i ysbytai ac mewn cyfraddau derbyn. Yr her i ni, fodd bynnag, nid yn unig yw derbyn bod llawer gormod o bobl yn aros yn rhy hir, ond beth y gallwn ei wneud yn eu cylch. Mae hynny’n mynd yn ôl, unwaith eto, at gwestiynau blaenorol ynglŷn â’r hyn yr ydym yn ei wneud i gadw pobl allan o’r ysbyty yn llwyddiannus a’r hyn yr ydym yn ei wneud mewn gwirionedd i gydnabod y ffaith fod gennym boblogaeth hŷn a salach ar y cyfan a thlotach na Lloegr ei hun. Mae hynny’n golygu ein bod yn fwy tebygol o weld pobl sy’n dod i mewn yn y gaeaf yn arbennig y bydd angen eu derbyn i’r ysbyty. Sut y gwnawn yn siŵr fod y bobl hynny mewn gwirionedd yn cael profiadau da wrth fynd drwy’r ysbytai a derbyn gofal ynddynt? Nid oes unrhyw bwynt esgus bod hon yn her hawdd i’w datrys, ond dyma pam y mae angen i ni gael ymateb system gyfan—nid ymateb wrth ddrws blaen yr ysbyty yn unig, ond drwy system gyfan yr ysbyty, pobl yn cymryd cyfrifoldeb, ac ar y pen blaen a’r pen ôl gyda gofal cymdeithasol a gofal sylfaenol yn ogystal. Felly, yn bendant nid wyf yn hunanfodlon ynglŷn â’r heriau sy’n ein hwynebu, ac rwy’n disgwyl y bydd yr Aelodau’n parhau i ofyn cwestiwn i mi hyd nes y gwelwn ostyngiad cyson a pharhaus yn nifer y rhai sy’n aros 12 awr. Oherwydd rwy’n cydnabod ei bod yn annhebygol y bydd yn brofiad gwych i unrhyw un sy’n aros mor hir â hynny cyn iddynt gael eu rhyddhau.
Ysgrifennydd y Cabinet, un o’r ffyrdd i leihau’r pwysau ar unedau damweiniau ac achosion brys mewn gwirionedd yw edrych ar sut y gellir defnyddio’r unedau mân anafiadau yn effeithiol. Nawr, yng Nghastell-nedd Port Talbot ac yn Singleton ar hyn o bryd, mae ymgynghoriad ar y gweill ynglŷn â lleihau’r oriau, ond rhan o’r broblem yw staffio ac ariannu’r unedau hynny. Pa gamau y mae Llywodraeth Cymru yn eu cymryd i wella hyfforddiant uwch-ymarferwyr nyrsio mewn gwirionedd fel y gallwn ddarparu unedau mân anafiadau a fydd yn gweithio’n effeithiol, gan dynnu pwysau oddi ar adrannau damweiniau ac achosion brys, galluogi cleifion i fynd drwy’r adrannau damweiniau ac achosion brys a’r prif unedau yn gyflymach, a chaniatáu i gleifion felly i gael eu gweld o fewn oriau yn hytrach nag oriau hwy o bosibl? Ac o brofiad personol, rwy’n gyfarwydd â’r teimlad hwnnw.
Diolch am y cwestiwn. Rydych yn iawn i nodi bod gan ein hunedau mân anafiadau o gwmpas y wlad hanes da iawn o weld pobl yn gyflym, eu gweld, eu trin, eu rhyddhau, neu drefnu iddynt gael eu derbyn os oes angen. Maent yn cael eu harwain, yn y rhan fwyaf o achosion, gan uwch-ymarferwyr nyrsio sy’n darparu gofal o ansawdd uchel ac sy’n gallu gwneud penderfyniadau y buasai pobl yn meddwl o bosibl fod angen meddyg i’w gwneud. Nawr, rhan o’r her yw sut y deallwn beth sy’n gynaliadwy yn y ffordd honno, oherwydd rydych yn gywir mai nifer fach iawn o bobl sy’n mynychu rhai o’r unedau hynny ar wahanol oriau yn y dydd, ac felly bydd angen i fyrddau iechyd ddeall yn iawn sut i wneud y defnydd gorau o’u staff i ateb y galw sy’n bodoli.
Mae rhywbeth i’w wneud hefyd ynglŷn â ffrydiau mân anafiadau o fewn unedau mawr yn ogystal, ac os gallwn gael hynny’n iawn, rydym yn fwy tebygol o weld amseroedd cyflymach, nid yn unig i bobl yn yr uned arbennig honno mewn ysbyty, ond o ran y modd y deallwn sut i gyfeirio drwodd i’r rhan gywir o’r gwasanaeth. Felly, unwaith eto, mae’n mynd yn ôl at gael y dull system gyfan hwnnw o weithredu a deall yr hyn sydd ei angen arnom yn ein hunedau mân anafiadau, lle y dylai’r rheini fod, beth yw’r dystiolaeth eu bod ar gael ar yr adeg iawn ac yn y lle iawn, ond hefyd mae angen i ni weld gwelliant o hyd yn y prif unedau mewn perthynas â’r ffrwd fân anafiadau.