5. Pa fesurau y bydd Ysgrifennydd y Cabinet yn eu cymryd i helpu i fynd i'r afael â thrais domestig yn ystod pencampwriaeth rygbi y Chwe Gwlad a digwyddiadau chwaraeon mawr eraill? OAQ(5)0102(CC)

Diolch i’r Aelod am ei gwestiwn. Mae Llywodraeth Cymru wedi ymrwymo i weithio gyda’i phartneriaid i fanteisio ar bob cyfle i fynd i’r afael â thrais domestig. Ein nod yw ymagwedd fwy cydgysylltiedig tuag at gyhoeddusrwydd gyda gweithgaredd parhaus i gynulleidfa mor eang â phosibl. Fel rhan o’r dull hwn, bydd cynnydd yn y lefel o weithgaredd cyfryngau cymdeithasol drwy gyfrwng yr ymgyrch Byw Heb Ofn dros gyfnod y bencampwriaeth.

Rwy’n croesawu’r ymateb hwnnw. Fel y gŵyr Ysgrifennydd y Cabinet, ceir tystiolaeth empirig gynyddol a damniol ac astudiaethau academaidd cymhwysol sy’n tynnu sylw at y cam-drin a’r trais domestig cynyddol sy’n gysylltiedig â digwyddiadau chwaraeon mawr, nid y chwe gwlad yn unig, ond rownd derfynol Super Bowl, pêl-droed Cwpan y Byd ac eraill. A dyna pam y cafwyd yr ymdrechion hyn gan Lywodraeth Cymru, gan Undeb Rygbi Cymru, gan chwaraewyr eu hunain ac eraill i godi ymwybyddiaeth o’r broblem ddiwylliannol ddofn hon a chyflwyno mesurau i’w newid. Pan chwaraeodd Cymru yn erbyn Lloegr yng Nghaerdydd yn ystod pencampwriaeth y chwe gwlad yn 2009, cofnododd Heddlu De Cymru gynnydd o bron i 80 y cant mewn achosion o gam-drin domestig o gymharu â’r penwythnos blaenorol. Ym mhencampwriaeth 2012, gwnaed dros 4,300 o alwadau i’r llinell gymorth cam-drin domestig a thrais rhywiol ar gyfer Cymru gyfan. Cafwyd cynnydd o bron i 10 y cant o gymharu â’r un cyfnod y flwyddyn cynt. A phan chwaraeodd Cymru yn erbyn Lloegr yn ystod y chwe gwlad y flwyddyn honno cofnododd Heddlu De Cymru gynnydd o 76 y cant yn nifer y digwyddiadau o gam-drin domestig o gymharu â’r penwythnos blaenorol. Felly, wrth amlygu hyn, cam cyntaf yn unig yw codi ymwybyddiaeth o’r bygythiad cynyddol o gam-drin domestig o gwmpas pencampwriaeth y chwe gwlad a digwyddiadau chwaraeon mawr. Mae gan bawb ohonom rôl i’w chwarae yn tynnu sylw at hyn ac mae chwaraewyr rygbi eu hunain wedi siarad am hyn yn flaenorol, ond beth arall y gall Llywodraeth Cymru, a’i phartneriaid hefyd, ei wneud i fynd i’r afael â gwreiddiau diwylliannol ac unigol anodd y broblem barhaus hon?

Diolch i’r Aelod am ei gyfraniad. Rwy’n credu bod digwyddiadau chwaraeon yn un agwedd ar hyn. Ond yr hyn sy’n hollol amlwg yw bod yna gysylltiad uniongyrchol rhwng camddefnyddio alcohol a thrais domestig, a dyna’r cysylltiad. Fel arfer, bydd hynny’n digwydd mewn digwyddiadau chwaraeon, felly nid y rygbi neu’r pêl-droed yw hyn yn hollol, ond y digwyddiadau diwylliannol sydd ynghlwm wrth y rheini sy’n achosi’r problemau. Mae’r agwedd ynglŷn â rhoi gwybod am hyn yn un gadarnhaol. Y ffaith amdani yw bod pobl yn siarad am hyn nawr a chawn hyd i fynediad a chyfleoedd i ymdrin â chyflawnwyr, ac yn bwysicach, dioddefwyr trais domestig, a rhoi diwedd arno, gobeithio. Ond roedd cwestiynau’r Aelod yn gofyn yn benodol iawn ynglŷn â phencampwriaeth rygbi’r chwe gwlad. Rwy’n dweud yn eithaf clir wrth fy nhîm mai neges ddyddiol yw hon, nid neges am chwe wythnos. Mae’n ymwneud â rhywbeth y gallem siarad amdano drwy’r amser a gwneud yn siŵr fod mynediad at wasanaethau yma ac ar gael yng Nghymru.

Ddoe, pan oeddwn yn gwybod fy mod yn dod i mewn ar y cwestiwn atodol hwn, fe roddais gwestiwn bach ar Facebook i ofyn i bobl beth oedd eu barn am y ffaith fod yr ymgyrchoedd hyn wedi digwydd. Mae llawer o bobl yn ymwybodol, ond roedd yna nifer go drawiadol o bobl nad oedd yn ymwybodol fod yr ymgyrchoedd cyhoeddusrwydd hyn yn bodoli hyd yn oed. Trwy Cymorth i Fenywod, gallwn ddod o hyd i ddadansoddiad o’r hyn sydd wedi digwydd yn y DU—yn Lloegr yn bennaf—ar yr ymgyrchoedd codi ymwybyddiaeth hyn, ond ni welais ddim mewn perthynas â Chymru. Felly, nid wyf yn bychanu pa mor bwysig yw cynnal yr ymgyrchoedd hyn, ond rwyf am ddeall eu heffeithiolrwydd, rwyf am ddeall a oes angen iddynt fod â phroffil uwch ac a oes angen iddynt ddigwydd dros gyfnod hwy o amser, oherwydd y neges a ddaeth yn ôl i mi ddoe oedd, iawn, fel y dywedoch, ni all fod yn un achlysur yn unig, mae’n rhaid iddo fod yn systematig ac mae’n rhaid iddo ddigwydd drwy gydol y flwyddyn.

Ac fe ddywedais hynny yn fy ymateb blaenorol. Rwy’n meddwl bod yna adegau brig pan fo digwyddiadau chwaraeon yn creu pwysau uchel i ddarparwyr gwasanaeth, ac mae’n bwysig i ni ein bod yn gallu cyfleu neges i bobl i ddweud bod rhif llinell gymorth neu fecanwaith cymorth ar waith. Ond mae’n rhywbeth rwy’n awyddus iawn i edrych arno yn y tymor hir, ac rwyf wedi dechrau trafodaeth gyda’r comisiynwyr heddlu a throseddu ledled Cymru er mwyn sicrhau y gallwn gael ymateb ar y cyd yma, ar draws Cymru, ar ffurf rhaglen negeseuon arferol y gall pawb ohonom ei rhannu drwy gydol y flwyddyn. Felly, rwy’n obeithiol y bydd hynny’n rhoi canlyniadau gwell i ni o ran cyflawni.

Tua 10 mlynedd yn ôl, roedd fy ngwraig yn fydwraig gymunedol, a phan arferwn glywed rhai o’r straeon yr oedd yn rhaid i’r timau cymunedol ymdrin â hwy mewn perthynas â thrais domestig—gan bobl y buasent wedi’u gweld ar ddiwedd yr wythnos o gymharu â’r hyn yr oeddent yn ymdrin ag ef ar ddechrau’r wythnos, ac mai’r hyn oedd wedi digwydd rhwng y ddwy adeg oedd digwyddiad chwaraeon mawr—roedd yn wirioneddol erchyll, a dweud y lleiaf. Wrth glywed y sylwadau agoriadol gan y prif holwr yma am y cynnydd yn y canrannau a nodwyd gyda’r chwe gwlad, ond yn wir, nifer o ddigwyddiadau chwaraeon, yr un ffactor sylfaenol yma yw alcohol yn bennaf, a chyffuriau, problem sy’n gyrru pobl ar hyd llwybr o drais domestig. Pa mor hyderus ydych chi, Weinidog—ac rwy’n eich canmol am y gwaith a wnaethoch ar yr agwedd benodol hon—pa mor hyderus ydych chi fod timau cymorth cymunedol, boed ym maes iechyd neu wasanaethau cymdeithasol, neu yn y sector elusennol, yn ddigon cadarn i allu bod yno mewn gwirionedd i gynorthwyo’r bobl sydd yn y sefyllfa erchyll hon gyda thrais domestig, a gallu cynnig ffordd allan o’r hyn sydd i’w weld yn ddirywiad cynyddol a allai arwain yn y pen draw at ddigwyddiadau catastroffig yn y teuluoedd hynny, a hunanladdiad yn y pen draw?

Mae trais domestig yn epidemig, ac nid wyf yn siŵr—. Rydym newydd ddatgelu copa’r mynydd iâ, ac mae’n her i’r gallu i ddarparu gwasanaethau. Ac rwyf wedi gofyn i fy uwch gynghorydd, y cynghorydd ar drais domestig, sydd yn y Ddeddf, i edrych ar fodel ariannu cynaliadwy a gweld a allwn weithio gyda’r sector i ddarparu gwasanaethau gwell yn y tymor hwy. Hoffwn fuddsoddi mwy o arian yn y cynnig hwn, oherwydd po fwyaf o gyfleusterau a ddatblygwn, y mwyaf y bydd pobl yn gwneud defnydd ohonynt. Yr hyn sy’n wir, pan fyddwn yn cyfeirio rhywun drwy linell gymorth neu drwy gysylltiad drwy ymwelwyr iechyd neu fel arall, yw ei bod yn gwbl hanfodol fod gennym weithdrefn i ddilyn hynny. Yn hytrach na dim ond dweud wrth bobl, ‘Rydych chi wedi rhoi gwybod’, mae’n rhaid i chi sicrhau bod llwybr gwasanaeth ar waith, ac rwy’n awyddus iawn i wneud yn siŵr fod hynny’n digwydd. Rwy’n hyderus ar hyn o bryd y gallwn ei gyflawni, ac rydym yn ei wneud, ond bydd yn dod yn fwy heriol byth. Po fwyaf o bobl sy’n rhoi gwybod—ac mae’n gwbl briodol eu bod yn rhoi gwybod—bydd yn her i ni wneud yn siŵr ein bod yn gallu cyflawni ar gyfer y bobl hyn.