Diolch am y cwestiynau dilynol. Rwy’n cytuno bod amseroedd aros hir yn annerbyniol. Mae yna her wirioneddol i fwrdd iechyd Betsi Cadwaladr o ran darparu gallu priodol a galw yn ei wasanaethau mewn gwirionedd. Rydym yn gwybod ei bod yn debygol y bydd mwy o alw wrth i ni symud ymlaen a dyna pam fod yn rhaid iddynt roi ystod o gamau ar waith. Ni chafodd y cynllun orthopedig cychwynnol a oedd ganddynt yn y bwrdd ei gymeradwyo oherwydd bod gwaith pellach i’w wneud arno o hyd.

Mae yna her yma am amrywiaeth o’n gwasanaethau, nid gwasanaethau arbenigol yn unig, ond gwasanaethau dewisol yn ogystal, o ran deall sut rydym yn defnyddio’r gallu sydd gennym yn briodol a sut rydym yn ad-drefnu’r gallu hwnnw i wneud defnydd gwell ohono. Rwy’n credu bod y cyswllt rydych yn ceisio’i wneud rhwng penderfyniad ynglŷn ag ysgol feddygol a’r gallu i recriwtio digon o staff i weithio o fewn model gwahanol—nid wyf yn derbyn bod yna gysylltiad uniongyrchol yn y ffordd rydych yn ceisio’i gyflwyno.

Roedd y penderfyniad a gyhoeddais ddoe yn bodloni’r ymrwymiad a roddais i’r Cynulliad i roi gwybod am hyn cyn y toriad, a chafodd ei wneud yn fwriadol cyn y cwestiynau heddiw er mwyn sicrhau bod yna gyfleoedd i gael y ddadl hon yn y Siambr. Ond nid oedd adroddiad y pwyllgor iechyd yn dweud y dylid cael ysgol feddygol yng ngogledd Cymru. Roedd yn gwneud nifer o bwyntiau rwy’n eu cymryd o ddifrif ynglŷn â bod yr achos wedi’i wneud dros sicrhau bod hyfforddiant yn digwydd ar draws y wlad, a ble y caiff y lleoedd addysg feddygol hynny eu darparu mewn gwirionedd. Mae hynny’n cynnwys sgwrs briodol gyda’r ddwy ysgol feddygol ynglŷn â ble mae eu myfyrwyr yn byw, a ble maent yn cael eu haddysg feddygol, ac fel y dywedais yn fy natganiad ddoe, rwy’n credu bod achos priodol dros sicrhau bod mwy o bobl yn cael addysg feddygol yng ngogledd Cymru.

Felly, mae’n rhaid cael partneriaeth briodol rhwng prifysgolion Bangor, Caerdydd ac Abertawe a’r gwasanaeth iechyd gwladol wrth i ni symud ymlaen er mwyn sicrhau ein bod yn darparu mwy o leoedd ar gyfer addysg feddygol. Mae’n rhaid i hynny ddigwydd heb ystyried unrhyw gynnydd yn y niferoedd, oherwydd pe bawn yn ceisio dweud wrthych chi a phobl eraill na fydd hyn yn digwydd oni bai bod yna gynnydd yn y niferoedd sy’n cael addysg feddygol, byddai’n rhoi’r neges anghywir. Rwy’n credu ei bod yn bwysig, gyda’n cohort presennol, ein bod yn meddwl sut y gallwn roi cyfle i fwy o’r bobl hynny ymgymryd â’u haddysg mewn gwahanol leoliadau. Mae hynny’n cyd-fynd â gwaith sydd eisoes ar y gweill, ac rwy’n ymrwymo i wneud hynny ac i gael sgwrs agored a chall gyda rhanddeiliaid, nid ar draws y gwasanaeth iechyd gwladol yn unig ond yn y Siambr hon a’r tu hwnt er mwyn cyflawni’r uchelgais hwnnw, oherwydd rwy’n credu y bydd yna fwy o obaith wedyn y bydd pobl naill ai’n aros yng ngogledd Cymru neu’n dychwelyd i ogledd Cymru i ymgymryd â chyfnodau pellach o addysg feddygol ac yn aros i weithio yn y gwasanaeth iechyd gwladol wedi hynny mewn gwirionedd.