A gaf fi ddechrau fy nghyfraniad drwy ddiolch i aelodau'r pwyllgor, a'n haelod newydd yn ogystal, am eu cyfraniadau heddiw, ond hefyd i John a'i gadeiryddiaeth am fynd â ni'n ôl i edrych ar y mater hwn y mae rhagflaenwyr ar y pwyllgor hwn, o dan ei stiwardiaeth, wedi edrych arno—y materion hyn a materion ehangach yn ymwneud ag ef yn ogystal? Rwy'n credu ei fod yn werth ei wneud, oherwydd mae'n debyg mai un o'r profiadau mwyaf boddhaus a gefais fel aelod o'r pwyllgor yn fy amser oedd eistedd gyda phobl a oedd â phrofiad o gysgu ar y stryd, o ddigartrefedd, a'u cael i siarad drwy'r profiad gyda ni. Roedd yn anodd iawn, yn heriol iawn—iddynt hwy ond hefyd i ni wrth i ni wrando ar yr hyn roeddent yn ei ddweud wrthym yn onest, lle roeddent wedi bod drwy'r felin dro ar ôl tro. Mae fel gêm nadroedd ac ysgolion, ond lle mae'r nadroedd yn hirach o lawer a'r cwymp yn llawer dyfnach na'r ysgolion—y camu i fyny araf, fesul tipyn.

Clywsom am ymarfer da, ond mewn pocedi, a'r anhawster nid yn unig o ran arweiniad lleol ar lawr gwlad mewn sefydliadau unigol, mewn ardaloedd unigol, ond hefyd o ran sut i ledaenu hynny'n ehangach, gan mai un o'r themâu a glywsom yn gyson yw ein bod yn gallu gweld beth sy'n gweithio. Pan fydd pob un o'r gwasanaethau wedi'u cydlynu'n iawn gennych, ac fel y dywedwyd wrthym, dylid cael ymagwedd sy'n pennu nad oes un drws anghywir—os oes gennych broblem sy'n gysylltiedig â chysgu allan neu ddigartrefedd, dylai'r gwasanaethau yno ddod i wybod amdanoch a dod atoch i'ch helpu mewn rhyw ffordd neu'i gilydd.

Wrth gwrs, un o'r enghreifftiau o hyn y clywsom ei bod yn llwyddiant oedd yr un yn Wrecsam ac mewn mannau eraill, sef y dull Tai yn Gyntaf yno wrth gwrs, ond dywedwyd wrthym gan lawer o bobl hefyd, gan gynnwys y rhai sy'n cynrychioli sefydliadau sy'n ymwneud yn uniongyrchol â darparu'r dull Tai yn Gyntaf, nad yw'n ateb i bob dim. Mae'n ddull da iawn, ac yn glod i'r rhai sy'n ei ddatblygu a Llywodraeth Cymru am ei gefnogi, ond nid yw'n fodel sy'n un ateb i bawb.

Ond mae'n werth ystyried nid yn unig rhai o'r heriau ond y ffordd ymlaen, oherwydd dywedodd pobl wrthym—tystion a ddaeth ger ein bron—fod gennym fframwaith cywir a ddylai allu datrys hyn yng Nghymru, fel y gallwn gyrraedd pwynt lle mae'r ymarfer gorau a welwn yn normal. Cawsom wybod hyn gan bobl a ddaeth ger ein bron, a'r rhwystredigaeth, fel y mae Delyth newydd ei ddweud, o glywed pobl yn dweud wrthym, 'Nid ydym am fod yn ôl yma ymhen tair blynedd dan stiwardiaeth John neu rywun arall yn dweud, "Gadewch inni edrych ar hyn eto" a nodi'r un pethau, a sut rydym yn dal i fethu o ran diwylliant, arweinyddiaeth, rhannu ymarfer gorau a dull gweithredu sy'n pennu nad oes un drws anghywir.'

Felly, gadewch imi sôn am ychydig o bethau a ddaeth yn uniongyrchol o'r adroddiad y mae Gweinidogion wedi'u hystyried. Dywedodd llawer o dystion wrthym mai un broblem oedd y broses gomisiynu. Dywedwyd wrthym, ac mae yn yr adroddiad, fel y dywedodd un tyst wrthym—. Os oes gennych chi sector sy'n cael ei yrru gan gystadleuaeth, a gwnaethom nodi hynny'n aml—er bod llawer o sefydliadau yn ceisio gwneud y peth iawn, roedd llawer ohonynt yn teimlo braidd yn ochelgar hefyd, am eu bod yn teimlo eu bod yn cystadlu â sefydliadau eraill sy'n gorgyffwrdd ond heb fod â'r un amcanion yn union, sy'n eithaf diddorol.

Felly, dywedwyd wrthym os oes gennych chi sector sy'n cael ei yrru gan gystadleuaeth, mae'n golygu, yn gyntaf oll, na all neb fod yn agored i niwed, ni all neb ddweud, 'Dyma'r gwersi a ddysgasom, edrychwch ar y llanast a wnaethom draw yma, mae angen inni ei newid.' Ni all neb fod yn agored i niwed, rhaid i bawb fod yn wych drwy'r amser, yn enwedig er mwyn i Weinidogion weld eu bod yn wych iddynt allu cadw eu contractau, i barhau i wneud eu gwaith. Wel, os na allwch chi gael system sy'n fregus, ni fydd gennych ddiwylliannau sy'n dysgu sy'n gyflym ac yn ystwyth ac yn gallu addasu, oni bai eich bod chi'n camu tu allan i'r system yn llwyr ac yn barod i wneud rhywbeth arall. Yn wir, gwnaethom siarad â phobl a oedd wedi camu y tu allan i'r system yn gyfan gwbl, ac wedi dewis gwneud pethau y tu allan i'r system heb gymorth. Ac er clod iddynt, roeddent yn cyflawni pethau rhyfeddol ond ni allent ei ffitio i'r bocsys y dywedwyd wrthynt am ei wneud.

A chlywsom hefyd am y cyfyng-gyngor mawr lle roedd pobl yn dewis peidio â defnyddio gwasanaethau weithiau oherwydd eu bod yn teimlo ei bod yn well iddynt fod ar y strydoedd. Roedd hynny'n eithaf rhyfeddol. Byddai aelodau o'r cyhoedd allan yno, byddai fy etholwyr yn dweud, 'Does bosibl fod hynny'n iawn', ond clywsom am hyn. Clywsom gan un tyst, 'Y peth go iawn sy'n atal pobl rhag dod i mewn yw bod y cynnig sydd gennym o ran gwasanaethau yn llai na'r hyn y mae'r strydoedd yn ei gynnig.' Os ydych yn gaeth i sylwedd, mae gennych yr holl broblemau iechyd meddwl cymhleth hyn a phethau eraill—gallwch ddiffodd y boen yn eithaf hawdd â chyffur 'spice' neu heroin. Ni allwn gynnig hynny. Gallwch fod yn neb mewn fflat neu gallwch fod yn rhywun ar y strydoedd. Mae goblygiadau diwylliannol hefyd i bobl sydd wedi bod allan yno ers amser maith.

Mae hyn yn mynd y tu hwnt i benawdau'r papurau tabloid gyda'r pethau hyn—cymhlethdod hyn oll. Roeddwn yn hynod o falch o fod yn rhan o hyn. Rwy'n credu y bydd y grŵp gweithredu ar ddigartrefedd yn ymdrin â rhai o safbwyntiau derbyn mewn egwyddor y Gweinidog, ac yn cyflwyno rhai o'r atebion, rwy'n meddwl, oherwydd mae'n dal i fod yn waith ar y gweill. Mae llawer o waith da'n digwydd, Weinidog, ond rwy'n credu y bydd mynd i'r afael â hyn yn galw am waith ddydd ar ôl dydd, wythnos ar ôl wythnos, fis ar ôl mis, nes na fydd yn rhaid inni ddod yn ôl ymhen tair blynedd a dweud, 'Edrychwch eto ar yr hyn a nodwn.'