Mae angen dull mwy systematig o nodi pryd a lle mae'r Senedd hon yn rhoi cydsyniad i Lywodraeth y Deyrnas Unedig ar ddeddfwriaeth sylfaenol. Mae angen adolygiad brys arnom i ddeall yn union pa fath o effaith y bydd yr LCMs hyn yn ei gael ar y setliad datganoli nawr ac yn y dyfodol. Cawsom ni oll ein hethol i'r lle hwn gan bobl Cymru; rŷn ni'n atebol iddynt hwy. Nid ydw i am i Filiau a chyfreithiau sydd o fewn cymhwysedd y Senedd hon gael eu pasio gan Weinidogion Torïaidd yn Llundain—Gweinidogion sy'n poeni dim am bobl Cymru. Llywodraeth San Steffan a wrthododd ymestyn ffyrlo i weithwyr Cymru yn ystod y firebreak llynedd, Llywodraeth San Steffan sy'n sicrhau nad yw Cymru yn cael ceiniog o arian HS2, a Llywodraeth San Steffan wnaeth sicrhau Brexit ideolegol sydd wedi gadael Cymru yn wlad dlotach.

Rŷn ni hefyd yn byw mewn cenedl ddwyieithog lle mae'r Gymraeg a'r Saesneg yn cyd-fyw ac yn ieithoedd ffyniannus, ac mae'r Senedd hon yn adlewyrchu hynny'n dda iawn. Ar lefel bersonol, Ddirprwy Lywydd, gallaf ddweud fy mod wedi siarad Cymraeg llawer mwy yn broffesiynol yn ystod fy saith mis yn y Senedd hon nag ydyw i wedi yn y 12 mlynedd cyn nawr. O'r dechrau, mae deddfwriaeth yn y Senedd hon wedi bod yn ddwyieithog, gyda chydraddoldeb clir rhwng y ddwy iaith. Yn amlwg, dyw hynny ddim yn wir am San Steffan. Fe wnaeth arweinydd y tŷ hyd yn oed alw'r Gymraeg yn iaith dramor. Mae mwy o barch i iaith farw fel Lladin yno nag sydd i iaith fyw fel y Gymraeg.