Diolch, Huw. O ran—. Wel, dyma pam fod gennym y ddau safbwynt gwahanol hyn, bron—wel, nid dau safbwynt gwahanol, ond dau wahanol—. Y cwestiynau uniongyrchol ac yna'r cwestiynau mwy sylfaenol ar yr un pryd. O ran y cwestiwn uniongyrchol, rydym yn amlwg yn gofyn i'r Llywodraeth edrych eto nid yn unig ar y gyllideb drafnidiaeth sy'n cael ei rhoi i fysiau. Mae’r Dirprwy Weinidog wedi bod yn onest gyda’r Pwyllgor Newid Hinsawdd, yr Amgylchedd a Seilwaith yn y gorffennol ynglŷn â sut y mae cymaint mwy, yn gyfrannol, o’r gyllideb drafnidiaeth yn cael ei rhoi i drenau. Rwy’n derbyn y ffaith bod y prosiectau hyn ar gyfer trenau'n ddrud iawn, ond ar hyn o bryd, gan fod niferoedd gwirioneddol y teithwyr wedi'u gogwyddo i'r fath raddau o blaid bysiau a’r teithiau hynny ar hyn o bryd, credaf fod angen edrych ar hynny.

Ond credaf fod angen inni gael sgwrs lawer mwy sylfaenol hefyd ynglŷn â sut rydym yn dysgu gan leoedd fel Llundain, lle'r ymddengys eu bod yn deall hyn. Nid yn aml y byddaf yn dweud bod angen inni ddysgu gan Lundain, ond yn hyn, credaf fod angen inni edrych ar sut mae’r cydbwysedd yn gweithio. Nid wyf yn esgus bod hyn yn hawdd, ond rwy'n poeni am yr effaith y bydd hyn yn ei chael ar ein cymunedau oni bai bod rhywbeth radical yn cael ei wneud.

Rhun, roeddech chi hefyd eisiau ymyrryd.