Dangoswyd cyflwyniad PowerPoint i gyd-fynd â’r drafodaeth. Mae’r cyflwyniad ar gael drwy ddilyn y linc hon:

Cyflwyniad PowerPoint.

Eitem 5 ar yr agenda yw dadl gan Aelodau unigol o dan Reol Sefydlog 11.21 ar waed halogedig. A galwaf ar Julie Morgan i gynnig y cynnig. Julie.

Cynnig NDM6191 Julie Morgan, Dai Lloyd, Rhun ap Iorwerth, Mark Isherwood, Hefin David, Jenny Rathbone

Cynnig bod Cynulliad Cenedlaethol Cymru:

1. Yn galw ar Lywodraeth y DU i gynnal ymchwiliad cyhoeddus llawn i drychineb gwaed halogedig y 1970au a’r 1980au.

2. Yn nodi bod 70 o bobl yng Nghymru wedi marw o HIV a Hepatitis C a gawsant wrth gael gwaed halogedig neu gynnyrch gwaed halogedig a bod eraill yn dal i fyw gyda’r heintiau hyn.

3. Yn cydnabod bod perthnasau mewn galar yn byw gyda chanlyniadau’r drychineb hon.

4. Yn nodi bod Llywodraeth y DU wedi ymddiheuro ym mis Mawrth 2015 i bobl a gafodd eu heintio gan driniaeth â gwaed halogedig ac yn nodi ymhellach nad yw’r teuluoedd y mae hyn yn effeithio arnynt wedi cael atebion llawn ynglŷn â’r rhesymau pam y caniatawyd i hyn ddigwydd a’u bod yn dal i ymgyrchu dros gyfiawnder.

Cynigiwyd y cynnig.

Diolch, Ddirprwy Lywydd, am fy ngalw i agor y ddadl hon gan Aelodau unigol, yn galw am ymchwiliad cyhoeddus llawn i drasiedi gwaed halogedig yr 1970au a’r 1980au, a diolch i’r Aelodau trawsbleidiol sydd wedi cyflwyno’r cynnig hwn gyda mi: Dai Lloyd, Mark Isherwood, Hefin David, Jenny Rathbone a Rhun ap Iorwerth, a fydd yn cloi’r ddadl, ac rwy’n gwybod bod yna siaradwyr eraill hefyd.

Mae 70 o bobl Cymru wedi marw yn yr hyn a gafodd ei galw’n drasiedi genedlaethol fwyaf erioed y GIG—cafodd 273 o bobl eu heintio gan waed halogedig yng Nghymru. Mae llawer ohonynt yn dal i ddioddef ac mae’r boen yn dal i barhau iddynt hwy a’u teuluoedd. Yn y 1970au a’r 80au, cafodd 4,670 o bobl yn y DU a oedd yn dioddef o hemoffilia eu heintio â hepatitis C, a rhwng 1983 a dechrau’r 1990au, cafodd 1,200 eu heintio â HIV. Mae enwau 49 o’r 70 a fu farw yn ymddangos ar y sgriniau yn y Siambr yn awr, a byddant yn ymddangos eto yn ystod yr araith i gloi. Rydym am i hwn fod yn gyfle i Aelodau’r Cynulliad glywed hanesion rhai o’r bobl hynny, ac rwy’n gobeithio y bydd Cynulliad Cenedlaethol Cymru yn anfon neges glir i’r Llywodraeth yn San Steffan fod arnom angen ymchwiliad cyhoeddus i edrych ar sgandal y gwaed halogedig.

A gaf fi ofyn a wnewch chi ildio ai peidio?

Gwnaf. Yn fyr.

Diolch i chi Julie am ildio. A gaf fi ddweud bod y ddadl heddiw, ond hefyd yr alwad am yr ymchwiliad cyhoeddus, yn cael cefnogaeth fy etholwyr yn Llanhari a hefyd ym Maesteg, y bûm yn ymwneud â hwy dros lawer iawn o flynyddoedd? Efallai y bydd hanes un o fy etholwyr o Lanhari yn tynnu sylw at ddisgrifiad yr Arglwydd Winston o hon fel y drychineb waethaf yn ymwneud â thriniaethau yn hanes y GIG. Cafodd ei mab ei heintio gan hepatitis C yn 12 oed ac mae ei afu’n agos at fod yn sirotig. Heintiwyd ei dau nai ar yr un pryd, ac mae un ohonynt wedi marw ers hynny a’r llall wedi cael trawsblaniad iau. Mae fy etholwr yn eich cefnogi, ac yn cefnogi’r alwad hon am ymchwiliad cyhoeddus, fel y mae llawer o bobl eraill.

Diolch i’r Aelod am y cyfraniad hwnnw. Ar y pwynt hwn, a gaf fi dalu teyrnged i Lynne Kelly a Hemoffilia Cymru am y gwaith y maent wedi ei wneud, nid yn unig i dynnu sylw at y mater a’r angen am ymchwiliad cyhoeddus, ond hefyd am y gwaith y maent wedi’i wneud i geisio sicrhau taliadau teg i’r rhai sydd wedi dioddef, ac i’w teuluoedd? Fe wyddom mai yn awr y mae’r ymgynghoriad ar y taliadau arian yn dod i ben yng Nghymru, ac y bydd y Gweinidog Iechyd yn gwneud penderfyniad ynglŷn â beth fydd y taliadau hynny. Rydym yn gwybod bod y teuluoedd yn anhapus am y cynllun yn Lloegr, ac yn tueddu i deimlo mai briwsion yn unig a gawsant.

Mae’r rheswm pam y mae pobl yr effeithiwyd arnynt gan y sgandal, a arweinir gan Hemoffilia Cymru, yn teimlo eu bod angen ymchwiliad cyhoeddus yn awr yn syml: mae’n gais i ddod o hyd i’r gwirionedd. Maent wedi bod ar daith hir, o’r adeg y cafodd unigolion a’u teuluoedd wybod gyntaf eu bod wedi cael gwaed halogedig ac y gallent ddatblygu HIV neu glefyd yr afu, i ymdopi â salwch cynyddol, i ymladd am daliadau iawndal. Yn y gorffennol, roedd llawer ohonynt yn teimlo y gallent ymddiried yn y Llywodraeth i wneud y peth iawn, y byddent yn cael y cymorth sydd ei angen arnynt am fod eu bywydau wedi cael eu difa’n llwyr heb fod unrhyw fai arnynt hwy. Mae’r farn honno wedi newid yn awr. Maent eisiau ymchwiliad cyhoeddus er mwyn cael y gwirionedd am yr hyn a ddigwyddodd pan gawsant waed halogedig. Roedd adroddiad Archer yn ymchwiliad annibynnol, ond nid oedd yn cyflawni diben ymchwiliad cyhoeddus llawn. Nid oedd yn ymchwiliad statudol o dan Ddeddf Ymchwiliadau 2005, nid oedd ganddo unrhyw bŵer i orfodi unrhyw un i roi tystiolaeth, neu i gyflwyno dogfennau. Mewn gwirionedd gwrthododd yr Adran Iechyd ddarparu tystion i roi tystiolaeth yn gyhoeddus. Yn ogystal, nid ei gylch gwaith oedd darganfod beth a ddigwyddodd, pwy oedd ar fai, ond yn hytrach i ddod o hyd i ffordd ymlaen.

Felly pam eu bod eisiau ymchwiliad cyhoeddus? Maent eisiau ymchwiliad cyhoeddus i ddarganfod pam y parhawyd i roi gwaed yn y 1970au a’r 1980au pan oedd y perygl o heintio’n hysbys. Dywedodd adroddiad Archer fod y diwydiant gwaed yn lobi bwerus. Pam y parhawyd i fewnforio gwaed o’r Unol Daleithiau, lle roedd cyfran fawr o’r gwaed yn cael ei roi gan bobl a gâi eu talu amdano a chan y rhai a oedd fwyaf o angen arian, y rhai a oedd fwyaf agored i haint, ac yn aml, haint heb ei drin? Pam y diflannodd y papurau gweinidogol? Yn 1975 neilltuwyd arian gan yr Arglwydd Owen, a oedd yn Weinidog iechyd ar y pryd, er mwyn i’r DU ddod yn hunangynhaliol, felly ni fuasai angen mewnforio gwaed mwyach. Yn 1987, ac yntau wedi hen adael ei swydd, pan glywodd na lwyddwyd i sicrhau hunangynhaliaeth, gofynnodd am gael gweld y papurau gweinidogol ar y pryd a gwelodd eu bod wedi cael eu dinistrio o dan y rheol 10 mlynedd. A oes unrhyw un yn gwybod beth yw’r rheol 10 mlynedd? Mae angen clirio hyn i gyd o’r diwedd. Ymddiheurodd David Cameron am y drychineb y llynedd, ond ni chyhoeddodd ymchwiliad cyhoeddus. Am hynny y gofynnwn am y tro.

Cyn i mi gloi, hoffwn gyfeirio at rai o’r bobl a’r teuluoedd yr effeithiwyd arnynt gan y sgandal hon. Mae Barbara Tumelty yn un o fy etholwyr, ac mae’n dweud wrthyf:

Rwy’n ysgrifennu fel aelod o deulu sydd mewn galar yn sgil y sgandal gwaed halogedig. Hoffwn i chi grybwyll enwau fy mrodyr yn nadl y Cynulliad, sef Haydn a Gareth Lewis. Buont farw ym mis Mai a mis Mehefin 2010, ac roedd y ddau wedi’u heintio â HIV a hepatitis C, a CJD hefyd o bosibl. Hoffwn ofyn i chi alw am ymchwiliad cyhoeddus llawn fel y rhoddwyd i deuluoedd Hillsborough yn y pen draw. Er bod Llywodraeth y DU wedi cyhoeddi ymddiheuriad, rydym ni, fel teuluoedd, yn dal i geisio dod o hyd i atebion ac atebolrwydd am weithredoedd nad oes neb wedi cael eu beio amdanynt dros yr holl flynyddoedd. Roedd Gareth yn gyd-sylfaenydd Grŵp Birchgrove, grŵp cymorth a sefydlwyd i helpu hemoffiliaid, a’u teuluoedd a gafodd eu heintio â HIV, ac ef oedd sylfaenydd Hemoffilia Cymru.

Un o etholwyr Mick Antoniw yw Leigh Sugar, a dyma’r hyn y gofynnodd ei weddw, Barbara Sugar, mi ei ddweud,

Roedd fy ngŵr, Leigh Sugar, yn dioddef o ffurf ysgafn ar hemoffilia a chafodd ei heintio â hepatitis C yn 14 mlwydd oed, yn dilyn cwymp o ben ceffyl. Ni chafodd ei rieni eu rhybuddio am y risg oedd ynghlwm wrth y ffactor VIII newydd. Ni ddywedwyd wrth rieni Leigh fod y driniaeth newydd â chrynodiad ffactor VIII yn cynnwys rhoddion gwaed gan hyd at 20,000 o roddwyr. Byddai un rhoddwr â hepatitis C neu HIV yn ddigon i halogi’r llwyth cyfan. Â’i driniaeth gyntaf â ffactor VIII, cafodd Leigh ei heintio â hepatitis C, firws marwol a ddinistriodd ei afu a’i ladd yn 44 oed. Gweithiodd Leigh tan y flwyddyn cyn ei farw. Hyfforddodd fel mecanig a phrynodd ei garej ei hun ac adeiladu busnes llwyddiannus i gynnal ei ddwy ferch ifanc. Mae’r stigma sy’n gysylltiedig â hepatitis C yn golygu na ddywedodd wrth unrhyw un, hyd yn oed ei bartner busnes, a phan aeth yn sâl, parhaodd i gadw’r gyfrinach. Cafodd Leigh ddiagnosis o ganser yr iau a threuliodd flynyddoedd olaf ei oes mewn poen a dioddefaint mawr. Bu farw ym mis Mehefin 2010. Cafodd ei frawd hefyd ei heintio â hepatitis C yr un pryd a chafodd drawsblaniad afu llynedd. Ni fydd rhieni Leigh byth yn dod drosti ac mae ein teulu wedi cael ei rwygo gan waed halogedig. Trwy ddarganfod y gwir, rydym yn gobeithio y byddwn yn gallu symud ymlaen â’n bywydau a deall pam y caniatawyd i hyn ddigwydd.

Wel, fel y clywsom, yn y 1970au a’r 1980au, cafodd cynhyrchion gwaed a ddarparwyd i gleifion gan y GIG eu halogi â HIV neu hepatitis C. Cafodd tua 4,670 o gleifion sydd â’r anhwylder ceulo gwaed, hemoffilia, eu heintio, ac mae dros 2,000 wedi marw yn y DU o effeithiau’r firysau ers hynny, ac fel y clywsom, roedd 70 ohonynt yng Nghymru. Mae Llywodraethau olynol yn y DU wedi gwrthod cynnal ymchwiliad cyhoeddus i’r digwyddiadau hyn ers hynny. Gwnaeth ymchwiliad annibynnol 2009 o dan yr Arglwydd Archer argymhellion cryf i’r Llywodraeth, ac mae rhai ohonynt wedi cael eu rhoi ar waith.

Yn 2008, sefydlodd Llywodraeth yr Alban ymchwiliad cyhoeddus o dan yr Arglwydd Penrose. Yn dilyn cyhoeddi adroddiad terfynol ymchwiliad Penrose ym mis Mawrth 2015, fe ymddiheurodd David Cameron am y drychineb halogi gwaed ac addawodd wella cymorth ariannol. Ymddiheurodd Nicola Sturgeon hefyd ac yn sgil ymgynghoriad llawn â’r rhai yr effeithiwyd arnynt yno, cyhoeddodd gynllun newydd yn yr Alban yn canolbwyntio ar y rhai mwyaf anghenus. Mae cynllun yr Alban yn cynnig taliadau gwell i’r rhai sydd â HIV a hepatitis C mwy datblygedig, yn ymdrin â’r rhai sydd â’r angen ariannol mwyaf ac am y tro cyntaf, mae hawl gan weddwon i daliadau rheolaidd a bellach, ni fydd yn rhaid iddynt wneud cais am gymorth disgresiynol drwy brawf modd, sy’n cynnig rhywfaint o ddiogelwch drwy daliadau blynyddol o tua £20,000. Yn Lloegr, taliad untro yn unig o £10,000 fydd gweddwon yn ei gael.

Ar hyn o bryd, mae Llywodraeth y DU yn rhoi cymorth rhannol i rai unigolion a theuluoedd drwy ymddiriedolaethau elusennol amrywiol a ariennir gan yr Adran Iechyd. Yn dilyn ymgynghoriad yn 2016, cyhoeddodd Llywodraeth y DU becyn cymorth o £125 miliwn i wella cymorth i ddioddefwyr yn Lloegr, gyda gweinyddiaethau datganoledig yn cymryd cyfrifoldeb am gynlluniau a thaliadau yn y dyfodol yn eu gwledydd eu hunain.

Ym mis Hydref 2016, fel mesur interim, cyhoeddodd Ysgrifennydd y Cabinet dros Iechyd, Llesiant a Chwaraeon yma daliadau ar gyfer gweddill blwyddyn ariannol 2016-17 ar yr un lefel â Lloegr, gan ychwanegu,

‘Fodd bynnag, efallai bod gan y rhai a effeithiwyd syniadau ynghylch y ffordd orau o ddefnyddio’r arian hwn i’w helpu yn eu bywydau bob dydd ac i gynllunio ar gyfer y dyfodol. I’n helpu gyda’n trefniadau ar gyfer y dyfodol, rwyf nawr yn gofyn am fwy o sylwadau am gynllun newydd o fis Ebrill 2017 ymlaen.’

Mae cynllun Gweriniaeth Iwerddon yn cael ei glodfori’n eang gan ddioddefwyr fel y model gorau, gan gynnig dewis o daliad untro neu daliadau parhaus, yswiriant bywyd a diogelu morgais, a cherdyn gwella iechyd sy’n sicrhau mynediad at driniaeth a chymorth.

Gan gyfeirio at y sefyllfa gwbl drasig hon i bawb sy’n gysylltiedig â hi— dywedodd Cruse Bereavement Care wrthyf fod pobl wedi bod yn byw gyda hyn ers 30-40 mlynedd. O ystyried y stigma sydd ynghlwm wrth anhwylderau gwaed, rhaid i aelodau o’r teulu ymdopi â’r adweithiau sy’n dod gyda’r salwch. Mewn rhai achosion mae hyn yn amlygu ei hun ar ffurf angen i deimlo nad ydynt wedi gwneud dim o’i le ac i gael eu poen wedi’i gydnabod—yn breifat yn ogystal ag yn gyhoeddus. Yn fras, pan fydd Cruse yn gallu cynnig cymorth mewn profedigaeth, gwelwn mai profiad y rhai sydd mewn galar yw na all y cwestiynau barhau heb atebion mwyach, a gall hynny effeithio’n ddwfn ar bobl sydd wedi cael profedigaeth. Yn anffodus, rydym hefyd yn gweld hyn mewn achosion o hunanladdiad neu achosion pan fydd amheuaeth o hunanladdiad neu drosedd, ond nid yw’r teulu/ffrindiau byth yn berffaith sicr. Gall yr elfen anhysbys fod yn ddeifiol a gall arwain at bobl yn mynd i gylch o feddwl ynglŷn â’r hyn a allai fod wedi digwydd neu’r hyn a ddigwyddodd mewn gwirionedd. Mae ein gorffennol yn bwysig i ni, ac mae hyn yn rhoi peth o’n hunaniaeth i ni. Gyda chymaint o bethau fel hyn yn anhysbys, gall wneud i bobl deimlo’n sigledig.

Gadewch i mi ddyfynnu’n fyr—i ychwanegu at yr enghreifftiau a roddwyd—Monica Summers, y bu farw ei gŵr, Paul, a halogwyd â gwaed o fanc gwaed, ar 16 Rhagfyr 2008, yn 44 oed. Roedd eu merch yn bump oed. Mae Monica’n dweud,

Bob dydd am 18 mis gofynnodd "pryd y mae Dad yn dod adref?" Roedd hi’n 13 oed ym mis Hydref, ac rydym ein dwy’n ei chael hi’n anodd. Nid oedd gan fy ngŵr ddewis, cafodd ei wneud drosto a chollodd ei fywyd oherwydd penderfyniadau a wnaed gan eraill. Eto i gyd dros 30 mlynedd yn ddiweddarach, rydym yn dal i geisio cael rhywfaint o gytundeb. Gadewch i’r penderfyniadau nesaf gael eu gwneud gan leisiau pobl sydd ar hyn o bryd yn dioddef o HIV a hepatitis C, gan y gweddwon a’r teuluoedd a adawyd ar ôl i geisio gwella ac adeiladu bywyd newydd normal.

Mae gwaed halogedig wedi cael, ac yn parhau i gael, effaith ddinistriol ar fywydau’r miloedd o bobl sydd â hemoffilia a’u teuluoedd. Mae’r rhai a heintiwyd yn byw gydag effeithiau firysau ar eu hiechyd, gyda mwy o farwolaethau bob blwyddyn. Fel y dywed Hemoffilia Cymru,

Ymchwiliad cyhoeddus yw’r unig ffordd ymlaen i gyrraedd y gwir am y modd y camdrafodwyd y digwyddiadau hyn gan y Wladwriaeth.

Ddirprwy Lywydd, mae hon yn fwy o alwad i weithredu na dadl heddiw. Rydym yn galw ar y Llywodraeth i weithredu ar ran y rhai sy’n ceisio cyfiawnder i’w hunain ac i’w teuluoedd.

Yn ei chyfraniad agoriadol, soniodd Julie Morgan am un o etholwyr ein cyd-Aelod, Mick Antoniw—Mr Leigh Sugar—a fu farw o hepatitis C. Mae modryb Mr Sugar yn un o fy etholwyr—Mrs Dorothy Woodward. Mae hi wedi sôn wrthyf am ei gobaith y bydd Llywodraeth Cymru yn gwneud y peth iawn heddiw ac yn cydnabod yr effaith a gafodd y drychineb hon ar fywydau’r holl deuluoedd yr effeithiwyd arnynt. Mae’n dda gweld Ysgrifennydd y Cabinet dros Iechyd, Llesiant a Chwaraeon yno i wrando ar yr apêl honno.

Hoffwn siarad hefyd am hanesion dau arall o fy etholwyr a gysylltodd â mi cyn y ddadl heddiw. Mae Mr Kirk Ellis yn 35 mlwydd oed. Mae ganddo hemoffilia a chafodd ei heintio â hepatitis C pan oedd ond yn ddwy oed. Mae Kirk wedi parhau i weithio, hyd yn oed wrth gael gwahanol driniaethau tebyg i gemotherapi i ddileu hepatitis C. Mae wedi cael sgil-effeithiau mor ddifrifol nes ei orfodi i roi’r gorau i’r driniaeth am ei bod yn golygu na all weithio, ac ni allai fforddio peidio â gweithio. Yn anffodus, cafodd Kirk wybod yn ddiweddar fod ganddo sirosis yr afu, a achoswyd gan hepatitis C. Nid yw ei glefyd wedi cael ei fonitro’n ddigonol oherwydd yr oedi a achoswyd wrth benodi hepatolegydd ymgynghorol yn Ysbyty Athrofaol Cymru, Caerdydd. Cafodd Kirk ei anghofio, a phan gafodd ei weld yn y pen draw gan yr hepatolegydd a benodwyd, cadarnhawyd bod sirosis arno mor gynnar â Mai 2015. Gan nad oedd yn ymwybodol o’r dirywiad yn ei afu, penderfynodd Kirk a’i bartner ddechrau teulu, a bellach mae ganddynt fabi 15 wythnos oed. Ers ei ddiagnosis, mae Kirk wedi parhau i weithio ond mae wedi colli ei lwfans byw i’r anabl a’i fudd-dal tai. Mae’n teimlo ei fod yn cael ei gosbi am geisio aros yn y gwaith er ei fod yn sâl gyda sgil-effeithiau’r driniaeth.

Cysylltodd un arall o fy etholwyr â mi i ddweud y stori drasig ynglŷn â sut yr effeithiwyd ar ei deulu. Cafodd ei ddau frawd iau a oedd yn efeilliaid eu heintio â HIV a hepatitis C gan drallwysiadau gwaed halogedig a gyflenwyd gan y GIG i drin hemoffilia. Ar ôl blynyddoedd lawer o afiechyd ofnadwy, bu’r ddau farw o effeithiau HIV. Dioddefodd brodyr fy etholwr wahaniaethu, yn ogystal â cham-drin geiriol a chorfforol—ac fe roddodd hyn mewn dyfynodau—’am fod ganddynt AIDS’. Ni ddaeth eu mam dros farwolaeth ei meibion ​​ieuengaf a bu’n dioddef o iselder drwy ei blynyddoedd olaf. Mae wedi bod yn anodd iawn iddo gysylltu â mi a siarad am hyn, ond mynegodd i mi ei obaith y bydd straeon personol yr holl deuluoedd yr effeithiwyd arnynt yn help iddynt symud ymlaen gyda’u bywydau, a dyna pam y mae enwau’r ymadawedig ar y sgrin heddiw, a pham rwy’n dweud y straeon hyn.

Dwy enghraifft yn unig yw’r rhain o bobl yng Nghaerffili. A all unrhyw un ohonom ddychmygu sut y mae’n rhaid bod hyn yn effeithio ar bobl sy’n dioddef heb fod unrhyw fai o gwbl arnynt hwy? Mae’n anghyfiawnder enbyd, ac mae’n gwbl hanfodol fod Llywodraeth y DU yn cynnal ymchwiliad cyhoeddus llawn i weld pam y digwyddodd hyn. Nid yw’n fater pleidiol. Mae angen i’r ymchwiliad gynnwys y DU gyfan, gan fod y digwyddiadau hyn wedi digwydd cyn datganoli ac ym mhob cwr o’r DU.

Gwn fod Ysgrifennydd y Cabinet newydd orffen ymgynghori yn ddiweddar ar y pecyn iawndal cynaliadwy i bobl yng Nghymru yr effeithiwyd arnynt gan y drychineb hon. Buaswn yn ei annog i wrando ar eu barn cymaint â phosibl, a’u straeon, wrth roi ei gynlluniau ar waith.

Mae Kirk Ellis yn teimlo’n gryf fod angen i Gymru fabwysiadu cynllun iawndal tebyg i’r un yn yr Alban fel y gall ei deulu gynnal eu hunain pe bai unrhyw beth yn digwydd iddo. Nid yw llawer o’r rheini yng Nghymru sy’n byw gydag effeithiau’r drychineb hon yn teimlo bod y cynllun iawndal presennol, sy’n adlewyrchu’r un yn Lloegr, yn mynd yn ddigon pell. Rwy’n gobeithio, heddiw, ein bod ni fel Aelodau’r Cynulliad wedi rhoi llais i etholwyr yr effeithiwyd arnynt gan y drychineb ofnadwy hon.

Mae’n bleser cymryd rhan yn y ddadl bwysig yma prynhawn yma. Mae yna unfrydedd barn. A gaf i ddechrau drwy gydnabod gwaith y grŵp aml-bleidiol yma yn y Cynulliad o dan gadeiryddiaeth Julie Morgan? Rydw i’n diolch iddi am ei geiriau agoriadol. Wrth gwrs, rydw i hefyd yn diolch i Haemophilia Wales o dan lawr Lynne Kelly am bob cefnogaeth, a’u tystiolaeth gryf iawn nhw, angerddol, yn y cyfarfodydd yr ydym ni wedi’u mynychu dros y misoedd diwethaf yma.

I may have mentioned in passing before that I’ve been a GP in Swansea for the last 32 years.

‘Imported blood products from the United States have caused the problems. US blood products tend to be sourced from prisons. Furthermore, people are paid for donating blood in the US, and therefore high-risk groups, such as drug addicts, tend to take part. No UK Government has been self-sufficient in terms of blood products. That goal was first promised in 1945, but we still have not achieved it. Hepatitis C is a significant condition and should not be dismissed as a minor infection. It can attack the liver, and is potentially life threatening. Up to 80 per cent of those infected can develop chronic liver disease, up to 25 per cent, according to certain studies, can develop cirrhosis of the liver, and up to 5 per cent have a risk of developing liver cancer.’

Some of that information needs to be updated, because those words were first heard by my fellow Assembly Members at the time when I held a short debate in the Assembly on 8 March 2001—8 March 2001. This same issue—a public inquiry, compensation. Our people are still suffering. I was taking evidence then from people who have sadly passed away—Haydn Lewis, Gareth Lewis—they were part of the campaign, and I talked to them at length. Those were the fruits of the debate I’ve just quoted from the Cofnod of 16 years ago. Nothing has changed for the people on the ground here in Wales and in other parts of the United Kingdom. Jane Hutt was the health Minister at the time, who ably replied. We were in a different Chamber. The debate, infuriatingly, is the same—is the same. We’ve heard the history of the Archer inquiry. We’ve heard all about the simmering injustice. Because this is a simmering injustice. We must have that full public inquiry. It is shameful the United Kingdom Government have dodged the issue, denied access to papers, just hoping that the issue goes away and that people pass away. That is not the way to run government in the United Kingdom. We all have the stories of families suffering: young widows with young children in poverty because the father has died sadly young because of contaminated blood products as a haemophiliac; people living with hepatitis C, unfit for work—it’s a lifelong penury of tremendous, extreme fatigue and malaise—as well as those risks that I enunciated nearly 16 years ago here. You cannot get life assurance protection or mortgage protection, and yet also you cannot get adequate compensation for something that is not your fault. We lag behind Scotland, we certainly lag behind the Irish republic—we’ve been talking about the need for compensation here for our people in Wales for years. We look to the Cabinet Secretary to change that situation, because we have people living in poverty through no fault of their own.

So, we need to compensate families adequately. I tell the United Kingdom Government: time is well overdue, justice is well overdue—hold that full public inquiry into that contaminated blood products tragedy. ‘Scandal’ is not too strong a word. The enormity of suffering has gone unrecognised for too long—huge enormity.

I’m proud to take part in this debate today, as I was proud 16 years ago to take part in a similar debate. Hold that public inquiry now. Diolch yn fawr.

Fel y dywedwyd eisoes y prynhawn yma, mae llawer o bobl yng Nghymru wedi cael eu heintio â naill ai HIV neu hepatitis C o ganlyniad i gynhyrchion gwaed halogedig, a ddaeth iddynt fel triniaeth, ac fel y nododd Hefin David, fel plant ifanc ar sawl achlysur. Yn anffodus, mae llawer o’r rhai a heintiwyd wedi marw. Nid yw poen y teuluoedd sydd wedi colli anwyliaid wedi diflannu, na’r stigma na dioddefaint y rhai sy’n dal i fyw gyda salwch wrth iddynt barhau i wynebu heriau’r bywydau sydd o’u blaenau.

Fel y nodwyd, yn ystod y 1970au a’r 1980au, yn ymchwiliad yr Arglwydd Archer o Sandwell, a oedd yn ymchwiliad annibynnol—. Fel y dywedodd, roedd yr Adran Iechyd yn ffafrio buddiannau masnachol a chostau ar draul diogelwch y cyhoedd, ac roedd y DU yn araf i ymateb i beryglon HIV a hepatitis C. Roedd hefyd yn araf i ddod yn hunangynhaliol mewn gwaed a chynhyrchion gwaed, gan ddibynnu i raddau helaeth ar brynu’r cynhyrchion hynny i mewn, yn enwedig o America. Rydym i gyd yn deall bod gwaed yn cael ei gasglu yn America, wrth gwrs, drwy daliad ariannol am roi gwaed ar lawer o achlysuron—nid oedd pethau fel y maent heddiw.

Ddirprwy Lywydd, fel sydd eisoes wedi’i nodi, rwyf am dynnu sylw at yr effaith ar un o fy etholwyr i, David Farrugia. Derbyniodd ei dad, Barry, a dau ewythr, y ffactor VIII halogedig a ddefnyddid i drin hemoffilia. Canlyniadau hyn oedd bod ei dad ac un o’r ewythrod wedi dod yn HIV positif ac yn dilyn hynny aethant ymlaen i ddatblygu AIDS, a chafodd yr ewythr arall ei heintio â hepatitis C. Ar wahanol adegau, yn anffodus, bu’r tri farw—rhwng 1986 a 2012.

Fodd bynnag, y boen a’r stigma a brofodd y teulu ac y maent yn parhau i’w brofi—maent yn parhau i ddioddef heddiw, er bod eu hanwyliaid wedi marw. Ddyddiau ar ôl marwolaeth eu tad, gwahanwyd meibion ​​Mr Farrugia a chafodd dau ohonynt—efeilliaid—eu hanfon i gartrefi gofal 100 milltir oddi wrth ei gilydd. Ond cyn y gellid eu derbyn, mynnodd y cartrefi gofal eu bod yn cael prawf gwaed i sicrhau nad oeddent wedi’u halogi. Nawr, mae hynny’n rhywbeth sy’n annerbyniol. Pa effaith a gaiff hynny ar unrhyw un sy’n mynd yno, heb sôn am blentyn sydd newydd golli ei riant? Mae’n ymddygiad annerbyniol gan y sector cyhoeddus.

Roedd pedwar brawd i gyd, ac ni chawsant eu haduno eto am dros 20 mlynedd. Dyna yw effaith emosiynol a seicolegol marwolaeth rhywun annwyl o gynhyrchion gwaed halogedig, ac mae gwir angen rhoi sylw i’r hyn a ddigwyddodd iddynt ar ôl hynny.

Ddirprwy Lywydd, mae’n rhaid i mi ddatgan buddiant personol, gan fod gennyf nai sy’n dioddef o hemoffilia mewn gwirionedd, a chafodd ei heintio gan waed halogedig yn yr Unol Daleithiau. Mae’n ddinesydd Americanaidd, felly ni fydd unrhyw beth a wnawn yma heddiw yn effeithio arno. Ond mae’r heriau y mae’n eu hwynebu, ac y mae wedi eu hwynebu, yn parhau, a’r un heriau ydynt ag sy’n wynebu pobl yng Nghymru heddiw.

Yn yr Unol Daleithiau, rhoddwyd camau ffederal ar waith i gefnogi’r rhai a heintiwyd gan waed halogedig. Dylid rhoi camau tebyg ar waith ar draws y DU gyfan. Rwy’n pryderu nad yw Llywodraeth y DU hyd yn oed yn ystyried ymchwiliad i’r defnydd o waed a chynhyrchion gwaed halogedig. A dweud y gwir, ysgrifennodd Gweinidog iechyd cyhoeddus y DU ar y pryd, Jane Ellison, at fy nghyd-Aelod, yr AS dros Aberafan, Stephen Kinnock, ym mis Ionawr 2016, yn datgan:

Ni fuasai ymchwiliad arall er budd gorau dioddefwyr a’u teuluoedd gan y byddai’n gostus ac yn arwain at oedi rhag gweithredu ymhellach i roi sylw i’w pryderon ac yn peri oedi sylweddol i gynlluniau i ddiwygio cynlluniau cymorth taliadau presennol.

Nid yw hynny’n ddigon da. Mae’r teuluoedd a’r dioddefwyr hyn am gael atebion ynglŷn â sut y cawsant hwy a’u hanwyliaid eu heintio. Mae’n ddrwg gennyf, ond mae ystyried na fuasai’n effeithio arnynt yn annerbyniol i unrhyw wleidydd sy’n pryderu go iawn am fywydau’r unigolion a’r bobl yng Nghymru. Mae gan Lywodraeth y DU gyfrifoldeb moesol i roi atebion iddynt, ac mae’n rhaid iddi gyflawni ei rhwymedigaeth i ddarparu cymorth, gan gynnwys iawndal i’r rhai a heintiwyd a’u teuluoedd. Mae yna faterion allweddol sy’n rhaid i’r Adran Iechyd fynd i’r afael â hwy yn ymwneud ag atebolrwydd a chysondeb cynlluniau cymorth ar draws y pedair gwlad. A chlywyd eisoes—credaf fod Mark Isherwood wedi nodi’r cynlluniau ar draws y DU yn eithaf clir—ac rwy’n credu bod gofyniad i gael mwy o sicrwydd i bobl yma yng Nghymru.

Efallai y dylai’r sicrwydd gofynnol fod yn unol â’r taliadau argymelledig a nodwyd gan ymchwiliad Archer, sydd eisoes wedi cael eu rhoi ar waith yn ne Iwerddon. A system yr Alban a gyflwynwyd i siarad am gynorthwyo gweddwon—efallai y gallem ni yng Nghymru fynd gam ymhellach, a chefnogi teuluoedd sydd wedi cael profedigaeth, oherwydd mae yna blant sy’n ddibynyddion i unigolion a fu farw. Rydym wedi gweld teuluoedd yn chwalu o ganlyniad i waed halogedig a’r heintiau a grëwyd o’i herwydd. Beth sy’n digwydd i blant y teuluoedd hynny? Efallai y gallem fynd ymhellach na chymorth unigol yn unig, a chymorth i weddwon, a helpu’r teuluoedd yn ogystal. Ymddengys bod y system gyfan wedi’i llunio i wneud i chi deimlo fel cardotyn. Nid yw’n dderbyniol—ni ddylai neb orfod ymbil i gael cymorth y dylem ni fel Llywodraethau fod yn ei ddarparu ar eu cyfer heb gymhlethdod, ac rwy’n annog Llywodraeth Cymru i ddwyn hyn i sylw Llywodraeth y DU fel mater o bwys a brys.

Hoffwn ddiolch i Julie, Dai, Rhun, Mark, Hefin a Jenny am gyflwyno’r ddadl hon gan Aelodau unigol ac am roi’r cyfle i bawb ohonom drafod y pwnc pwysig hwn. Mae’r sgandal gwaed halogedig yn un o’r cyfnodau tywyllaf yn hanes ein GIG. Mae’r ffaith fod pobl a ofynnodd am gymorth gan y gwasanaeth iechyd yn agored i firysau marwol yn frawychus ddigon, ond mae’r ffaith eu bod wedi methu cael esboniad priodol ynglŷn â sut y caniatawyd i hyn ddigwydd yn anfaddeuol. Ymddiheurodd Llywodraeth flaenorol y DU i gleifion a heintiwyd gan waed halogedig a’u teuluoedd, ond gwrthodwyd rhoi ymchwiliad cyhoeddus llawn, annibynnol iddynt er hynny.

Mae Llywodraethau olynol wedi methu mynd i’r afael â phryderon dioddefwyr y sgandal gwaed halogedig yn llwyr. Mewn cymhariaeth, yn dilyn pwysau gan bwyllgor iechyd Senedd yr Alban, gorchmynnodd y Llywodraeth SNP a oedd newydd ei hethol yn 2008 y dylid cynnal ymchwiliad cyhoeddus llawn i’r modd y cafodd pobl eu heintio â hepatitis C a HIV a ddaliwyd yn sgil triniaeth y GIG. Dechreuodd yr ymchwiliad yn 2009 a chyhoeddodd ei adroddiad terfynol ym mis Mawrth 2015. Mae’r adroddiad yn bum cyfrol a thros 1,800 o dudalennau o hyd, ac mae’n ystyried y ffordd y câi anhwylderau gwaedu a thrallwysiadau gwaed eu trin yn yr Alban rhwng 1974 a 1991.

Nid yw pobl Cymru yn haeddu dim llai. Mae arnom angen ymchwiliad llawn, annibynnol yn cwmpasu’r defnydd o waed a chynhyrchion gwaed yn y GIG yng Nghymru. Mae 70 o bobl wedi marw yng Nghymru o ganlyniad i’r sgandal gwaed halogedig ac mae nifer o bobl eraill yn byw gyda chlefydau a gawsant o ganlyniad i’w triniaeth. Fodd bynnag, nid ydym yn gwybod faint o bobl eraill sydd wedi cael triniaeth, wedi dal haint, ond sy’n parhau i fod heb gael diagnosis. Argymhellodd yr ymchwiliad yn yr Alban y dylai pawb a gafodd drallwysiad gwaed cyn mis Medi 1991 gael prawf hepatitis C. Dyna ddiben ymchwiliadau o’r fath: sefydlu’r ffeithiau, gwneud argymhellion a sicrhau bod gwersi’n cael eu dysgu fel nad ydym yn gwneud yr un camgymeriadau eto.

Mae angen i ni sefydlu’r ffeithiau am yr hyn a ddigwyddodd yn ein gwasanaeth iechyd yn ystod y 1970au, y 1980au a’r 1990au. Mae’r teuluoedd hyn yn haeddu esboniad. Sut y cafodd cwmni fferyllol mawr Americanaidd ganiatâd i gasglu gwaed gan garcharorion yn America ac o’r trydydd byd heb gynnal profion ar unrhyw un o’r rhoddwyr? Sut y cafodd y cynhyrchion a gynhyrchwyd o’r gwaed hwn eu trwyddedu? A oedd cynnyrch a gynhyrchwyd gan y cwmni hwn yn dal i gael eu defnyddio mewn ysbytai yng Nghymru ar ôl iddynt gael eu tynnu’n ôl yn yr Unol Daleithiau? A ydym wedi dysgu unrhyw beth o’r cyfnod tywyll hwn yn hanes y GIG, ac a ydym yn sicr na allai rhywbeth fel hyn byth ddigwydd eto? Ymchwiliad cyhoeddus llawn, annibynnol yn unig a all ateb y cwestiynau hyn. Ymchwiliad cyhoeddus llawn, annibynnol yn unig a all ddarparu atebion i ddioddefwyr y sgandal hon. Ac ymchwiliad cyhoeddus llawn, annibynnol yn unig a all gau’r drws ar hyn o ran y rhai sydd, yn anffodus, wedi marw o ganlyniad i gael y gwaed halogedig hwn, a’u teuluoedd. Rwy’n annog Llywodraeth Cymru a Llywodraeth y DU i weithio gyda’i gilydd i wneud y peth iawn a gorchymyn ymchwiliad o’r fath tra bo llawer o’r dioddefwyr yn dal i fod gyda ni. Diolch yn fawr iawn. Diolch yn fawr.

Hoffwn ddechrau heddiw drwy ddiolch i’r Aelodau y mae’r cynnig hwn yn ymddangos yn eu henwau ar yr agenda heddiw. Mae hwn yn bwnc pwysig iawn, lle y mae gennym gyfle i alw am iawndal i’r rhai y mae eu bywydau wedi’u cyffwrdd gan y drychineb gwaed halogedig. Ar gyfer fy nghyfraniad heddiw, hoffwn ganolbwyntio ar hanes dau o fy etholwyr yr effeithiwyd arnynt yn y ffordd hon. Daw’r stori gyntaf gan etholwr sydd, yn ddealladwy, yn dymuno aros yn ddienw. Mae’n dweud hyn:

Roeddwn yn 17 oed ac yn barod i ddechrau ar fy mywyd pan ddywedodd fy meddyg Hemoffilia wrthyf fod gennyf HIV, a dywedwyd wrthyf am beidio â dweud wrth neb, yn cynnwys fy mam hyd yn oed. Dywedwyd wrthyf y buaswn yn byw am oddeutu 18 mis. Roeddwn wedi gweld dioddefwyr AIDS ar y teledu ac felly roeddwn yn meddwl y buaswn yn marw yn yr un ffordd. Roedd hon yn ddedfryd o farwolaeth, rhyddheais fy hun o’r ysbyty a dechrau cymryd tabledi cysgu, gan nad oeddwn yn meddwl am realiti’r hyn oedd yn digwydd pan oeddwn yn cysgu. Yn ystod yr ychydig flynyddoedd nesaf cymerais fwy a mwy o dabledi cysgu, morffin a phethidin, unrhyw beth mewn gwirionedd i rewi’r effaith ac atal yr artaith feddyliol. Buaswn yn cymryd 5 neu 6 ar y tro, hyd at 90 yr wythnos. Cefais chwalfa nerfol a chefais fy nerbyn i ysbyty meddwl yr Eglwys Newydd a cheisiais roi’r gorau i’r arfer. Am flynyddoedd treuliais gyfnodau i mewn ac allan o’r ysbyty lle y gwelais bobl hemoffilig eraill yr oeddwn yn eu hadnabod yn marw o AIDS. Un dioddefwr o’r fath oedd Mathew, dyn ifanc a oedd ychydig o flynyddoedd yn iau na mi ac roedd ganddo dipyn o feddwl ohonof. Roedd ar fin marw, a gofynnodd y meddygon hemoffilia i mi aros yn yr ysbyty am ychydig ddyddiau’n hwy tan y byddai farw. Roeddwn wedi mynd yn gaeth i dabledi cysgu a thabledi lladd poen a stopiodd fy meddyg y cyfan un diwrnod. Roeddwn yn dringo’r waliau gan na chefais unrhyw help, a thorrais i mewn i’r fferyllfa leol i geisio cael tabledi i rewi’r boen. Ceisiais ladd fy hun sawl gwaith, ac roedd fy mam yn dyst i hyn i gyd.

Yn 1994 dywedwyd wrthyf fy mod wedi fy heintio â hepatitis C hefyd. Cefais sawl triniaeth gyda sgîl-effeithiau ofnadwy ac yn y pen draw cefais wared ar y firws 3 blynedd yn ôl. Dywedwyd wrthyf fy mod wedi cael sirosis oherwydd hepatitis C ond gwrthodwyd taliadau parhaus cam 2 o Gronfa Skipton i mi. Ar hyd fy oes nid wyf wedi gallu cael yswiriant bywyd neu ddiogelu morgais oherwydd HIV a hepatitis C. Rwy’n byw o ddydd i ddydd. Cyfarfûm â fy ngwraig dros 20 mlynedd yn ôl, a buasem yn hoffi cael rhywfaint o gydnabyddiaeth o’r hyn sydd wedi digwydd i mi a sut y mae fy mywyd wedi cael ei ddifetha. Hoffem gymorth ariannol i gynnig rhywfaint o sicrwydd i ni. Yn lle hynny mae’n rhaid i ni wneud ceisiadau am gymorth sy’n dibynnu ar brawf modd, ac fel arfer, mae’r ceisiadau’n cael eu gwrthod.

Daw’r ail stori gan fy etholwr, Jeff Meaden, sydd wedi bod yn gohebu â mi ers rhai misoedd. Mae Jeff yn ysgrifennu’n deimladwy am ei wraig annwyl, Pat. Bu farw Patricia Meaden o ganser yr afu a methiant yr afu ym mis Ionawr 2014. Heintiwyd Pat â hepatitis C drwy driniaeth a gafodd at anhwylder ceulo gwaed. Roedd yn sâl am y rhan fwyaf o 2013, ond ni chafodd ei hatgyfeirio i gael trawsblaniad afu a datblygodd ganser yr iau. Dywed ei gŵr gweddw, Jeff:

Roeddem yn byw ar yr un stryd yn blant a byddem yn chwarae gyda’n gilydd yn blant. Dechreuasom ganlyn pan oeddem yn 14. Roedd ei marwolaeth mor ddiangen, rwy’n torri fy nghalon. Byddai fy ngwraig wedi bod yn fyw oni bai am hepatitis C. Mae wedi difetha ein bywydau ac nid oes neb yn cymryd unrhyw gyfrifoldeb am hynny.

Mae straeon fy etholwr dienw a Pat Meaden yn tynnu sylw at rai o’r ffyrdd y mae bywydau wedi cael eu newid o ganlyniad i’r sgandal gwaed halogedig: yr effaith seicolegol; caethiwed i feddyginiaeth; ceisio cyflawni hunanladdiad; gwrthod yswiriant bywyd neu ddiogelu morgais; ansicrwydd ariannol; a marwolaeth. Ond mae eu straeon hefyd yn tynnu sylw at y ffordd y mae’r sgandal gwaed halogedig wedi effeithio ar y rhai o’u cwmpas ac rwy’n falch fod yr agwedd hon hefyd wedi cael sylw yn y cynnig heddiw. Ni phetrusaf ddim rhag cefnogi’r cynnig hwn heddiw a’i alwad am gyfiawnder. Diolch.

Rwy’n croesawu’r cyfle hwn i gyfrannu at yr achos dros gydnabod y sgandal gwaed halogedig a’i ganlyniadau parhaus er mwyn cefnogi’r ymgyrch am gyfiawnder gan deuluoedd yr effeithiwyd arnynt a Hemoffilia Cymru a’r angen am atebion llawn ynglŷn â sut y caniatawyd i’r drasiedi ddigwydd. Ddirprwy Lywydd, roedd gŵr un o fy etholwyr, Lynn Ashcroft, sef Bill Dumbelton, yn dioddef o hemoffilia ac yn un o’r rhai cyntaf i drin ei hun gartref â cryoprecipitate. O ganlyniad i gael ei halogi, daliodd HIV a hepatitis C a bu farw’n 49 oed, gan adael ei wraig yn weddw yn 35 oed. Nid oedd gan Bill yswiriant bywyd: ni allai gael yswiriant bywyd fel person hemoffilig. Gadawyd Lynn i ymdopi â’r morgais a’r holl bwysau ariannol eraill. Teimlai fod y cymorth a oedd ar gael yn annigonol ac yn ei digalonni ac mae’n credu y dylai Llywodraeth y DU sicrhau diogelwch ariannol i oroeswyr. Mae Lynn yn dweud nad oes gan Lywodraeth y DU unrhyw gydwybod a’i bod wedi colli gafael ar realiti. Nid yw eisiau’r taliad untro o £10,000 sy’n cael ei gynnig, ac mae’n ei ystyried yn gynnig sarhaus.

Cafodd bywydau fy etholwyr Janet a Colin Smith eu chwalu gan farwolaeth eu mab, Colin. Roedd Colin bach yn dioddef o hemoffilia a chafodd gynnyrch gwaed halogedig yng nghanol yr argyfwng AIDS. Yn 7 oed, ar ôl blynyddoedd o ddioddef, bu farw ym mreichiau ei fam yn pwyso 13 pwys. Mae Colin a Janet yn meddwl fod Colin bach yn gwybod ei fod yn mynd i farw. Dywedodd wrth ei frodyr y gallent gael ei deganau. Roedd yn amlwg yn gwybod y buasent yn cael eu defnyddio am amser hwy nag y câi ef, ac roedd wedi troi at ei frawd, Daniel, a dweud, ‘Fe fyddwch yn fy ngholli, wyddoch chi.’ Ac mae Daniel yn gweld ei golli, fel y mae ei frodyr eraill, Patrick a Darren. Ddirprwy Lywydd, mae’r teulu wedi methu cael atebion ynglŷn â pham y caniatawyd i’r ddarpariaeth o gynnyrch halogedig ddigwydd. Mewn gwirionedd, cais rhyddid gwybodaeth a ddatgelodd fod y gwaed yn dod o garchar yng Arkansas ac nid tan dair blynedd ar ôl ei farwolaeth y darganfu rhieni Colin fod ganddo hepatitis C. Roedd hynny wedi cael ei gadw’n gyfrinachol rhagddynt. Maent yn parhau i gael eu hanwybyddu a theimlant yn gryf fod yn rhaid iddynt barhau i frwydro dros gyfiawnder i Colin bach a phawb arall yr effeithiwyd arnynt yn sgil y drasiedi hon.

Ddirprwy Lywydd, mae’r teuluoedd a Hemoffilia Cymru bellach wedi aros oddeutu 30 i 40 mlynedd am y gwirionedd ac maent yn hollol glir: maent angen ymchwiliad cyhoeddus i ddod o hyd i’r gwirionedd hwnnw.

Galwaf yn awr ar Ysgrifennydd y Cabinet dros Iechyd, Llesiant a Chwaraeon, Vaughan Gething.

Diolch, Ddirprwy Lywydd. Rwyf am ddechrau drwy ddiolch i Julie Morgan fel cadeirydd, aelodau’r grŵp trawsbleidiol a phawb sydd wedi cyfrannu at y ddadl heddiw. Cafwyd tystiolaeth rymus o bob ochr, nid yn unig o’r anghyfiawnder a’r annhegwch, ond yn arbennig o’r effaith ar unigolion a theuluoedd, boed yn effaith ar waith, y gallu i gael yswiriant, ond hefyd y stigma sy’n gysylltiedig â gwaed halogedig a’r cywilydd y mae pobl yn ei deimlo. Mae pa un a ydynt yn iawn i deimlo cywilydd yn fater cwbl wahanol—nid wyf yn meddwl y dylent fod â chywilydd o gwbl—ond dyna sut y mae pobl o ddifrif yn teimlo a’r modd y mae wedi effeithio ar eu bywydau. Ac yna, wrth gwrs, ceir problemau meddygol eraill, yn enwedig problemau iechyd meddwl. Felly, rwyf am ddweud ar y dechrau fy mod yn cefnogi’n gryf yr alwad ar y Llywodraeth i gynnal ymchwiliad cyhoeddus ar draws y DU i’r amgylchiadau a arweiniodd at bobl yn dal hepatitis C, HIV neu’r ddau o gynhyrchion gwaed halogedig a ddarparwyd gan y GIG. Rwy’n gwybod bod hyn wedi’i ddisgrifio fel y driniaeth waethaf yn hanes y GIG. Heintiwyd pobl gan driniaeth GIG ac ni ddylid byth fod wedi gadael i hynny ddigwydd, ond fe wnaeth ac mae’n wirioneddol ddrwg gennyf am y niwed a achoswyd a’r effaith y mae hyn wedi ei gael ac yn parhau i’w gael ar y rhai yr effeithir arnynt.

Mae effaith yr heintiau hynny ar iechyd a lles pobl wedi bod yn hynod o fawr ac amlygwyd hynny eto yn y Siambr heddiw, gyda chanlyniadau pellgyrhaeddol i fywydau, breuddwydion a dyheadau. Ac wrth gwrs, mae rhai wedi colli eu bywydau yn barhaol, fel yr amlinellodd Julie Morgan wrth agor y ddadl. Rwyf wedi cael cyfle i glywed o lygad y ffynnon, yn y grŵp trawsbleidiol ond hefyd mewn cyfarfodydd gweinidogol preifat, am farn unigolion yr effeithir arnynt a’u teuluoedd, gan gynnwys cynrychiolwyr o Hemoffilia Cymru ac Aelodau’r Cynulliad. Rwyf wedi cael gwybodaeth bellach o adborth a gefais gan swyddogion Llywodraeth Cymru yn dilyn y gweithdai diweddar a gynaliasant gyda’r rhai yr effeithir arnynt i helpu i lywio ein cyfeiriad yn y dyfodol yng Nghymru o ran y cymorth ariannol y byddwn yn gallu ei ddarparu.

Yr hyn sy’n amlwg i mi a phawb yn y Siambr hon sydd wedi gwrando yw cryfder anhygoel y teimlad ynglŷn â’r hyn a ddigwyddodd, a galwad blaen a syml i gael gwybod yr holl amgylchiadau a’r ffeithiau am yr hyn a ddigwyddodd. Ac rwy’n eu cefnogi yn yr alwad honno, oherwydd gwn eu bod eisiau atebion er mwyn gallu symud ymlaen. Ac mae’r galwadau am ymchwiliad cyhoeddus dros nifer o flynyddoedd ar draws mwy nag un Llywodraeth gan y rhai sy’n ymgyrchu wedi cael eu hanwybyddu. I lawer, rydym yn deall bod hyn wedi rhoi halen ar y briw. Rwy’n sicr yn credu ei bod yn iawn ac yn briodol cael ymchwiliad llawn ac annibynnol i’r amgylchiadau. Ym mis Hydref y llynedd, ysgrifennais at yr Arglwydd Prior yn dilyn ymrwymiad y Prif Weinidog i ystyried adolygiad i fater gwaed halogedig, a gofynnais sut y byddai’r gweinyddiaethau datganoledig yn cael eu cynnwys. Yna, ysgrifennais at Jeremy Hunt ar 20 Rhagfyr i ychwanegu fy llais at yr alwad am ymchwiliad cyhoeddus ar draws y DU. Ac mae’n glir na fydd yr ymchwiliad hwnnw’n gallu digwydd heb i Lywodraeth y DU weithredu, nid yn unig oherwydd bod y pethau hyn wedi digwydd cyn datganoli, nid yn unig oherwydd na allwn bob amser wybod lle y cafodd pobl eu heintio. Ond wrth gwrs, Llywodraeth y DU yn unig sydd â mynediad at y wybodaeth a’r pwerau ar gyfer ymchwiliad gyda’r cwmpas a’r trylwyredd angenrheidiol i sicrhau ymchwiliad ystyrlon i helpu pobl i gyrraedd at y gwirionedd.

Mae hefyd yn wir, fodd bynnag, nad oedd y sgandal yn unigryw i’r DU. Yr hyn sy’n wahanol, fodd bynnag, yw bod llywodraethau mewn rhai o’r gwledydd eraill fel Iwerddon a Chanada wedi cynnal yr ymchwiliadau hynny. Rwy’n derbyn na all unrhyw ymchwiliad unioni’r difrod a wnaed, ond gall sicrhau ein bod yn deall yn llawn ac mewn ffordd dryloyw sut y gallodd digwyddiadau’r drychineb hon ddigwydd. Mae’n bwysig sicrhau hefyd fod y rhai yr effeithiwyd arnynt mor uniongyrchol gan y drychineb yn gwybod ein bod hefyd yn sicrhau ein bod yn dysgu unrhyw wersi sydd i’w dysgu er mwyn helpu i atal unrhyw beth o’r fath rhag digwydd yn y dyfodol.

Gofynnodd Caroline Jones yn uniongyrchol: a ydym wedi dysgu unrhyw beth? Y gwir yw ein bod, mewn gwirionedd, oherwydd os edrychwch ar gynhyrchion gwaed yma yng Nghymru, mae diogelwch wedi gwella’n sylweddol o ran y gallu i olrhain a phrofi. Rwyf wedi gweld rhai o’r systemau hynny ar waith, a’r mesurau diogelwch ar ymweliadau a wneuthum â Gwasanaeth Gwaed Cymru. Ond nid yw hynny’n tynnu dim oddi wrth yr anghyfiawnder sylfaenol i’r bobl a heintiwyd.

Fel y mae pobl yn gwybod—ac wrth gwrs, fel y soniwyd yn y ddadl—mae gwaith ar y gweill i ddiwygio’r system gymorth ariannol a ddarperir gan Lywodraeth Cymru. Byddai wedi bod yn well gennym fod wedi gwneud hyn ar sail gyson ledled y DU, ond dyma ble rydym. Mae’r pum cynllun haint penodol a sefydlwyd ers 1988 wedi esblygu mewn modd ad hoc, a thros amser mae’r system wedi dod yn gymhleth. Gwnaed rhai gwelliannau cyn ac ar ôl datganoli, megis cyflwyno taliadau blynyddol yn 2009 ar gyfer pobl sydd â HIV a thaliadau blynyddol i’r rhai yr effeithiwyd arnynt yn fwyaf difrifol gan hepatitis C o 2011.

Fodd bynnag, mae yna anfodlonrwydd eang sy’n parhau am y ffordd y caiff pobl yr effeithiwyd arnynt eu cynorthwyo, ac i ba raddau. Wrth ddiwygio cymorth i’r rhai yr effeithiwyd arnynt a fydd yn cael eu cynnwys o dan y cynllun yng Nghymru, mae gennyf dair blaenoriaeth. Rhaid i unrhyw newid i system newydd fod yn deg a gweithredu’n dryloyw. Mae angen i welliannau fod yn fforddiadwy ac yn gynaliadwy o fewn y gyllideb iechyd, a bydd angen i benderfyniadau ystyried y safbwyntiau a fynegwyd gan y rhai yr effeithir arnynt.

Felly, ym mis Hydref y llynedd ysgrifennais at unigolion yn eu gwahodd i gwblhau arolwg i adael i mi gael eu barn ar y ffordd orau o ddarparu cymorth a sut y gellid ei deilwra’n well i ddiwallu eu hanghenion. Hefyd, cynhaliodd fy swyddogion ddau weithdy, un yng ngogledd Cymru ac un yn ne Cymru. Mae’r broses gyffredinol hon wedi bod yn amhrisiadwy o ran cael gwybod yn uniongyrchol am effaith y drychineb ar fywydau pobl a bywydau eu teuluoedd mewn llawer o achosion. Daeth yr arolwg i ben ar 20 Ionawr a byddaf yn ystyried yn ofalus y wybodaeth a’r safbwyntiau a fynegwyd wrthyf wrth wneud penderfyniad ar lwybr ymlaen. Wrth gwrs, cafodd mwy o arian ei ddyrannu yn y gyllideb derfynol eleni. Ond bydd yn dasg anodd ar y ffordd ymlaen ac rwy’n gwybod yn iawn yn ôl pob tebyg na fyddaf yn gallu bodloni’r holl ofynion—a gofynion dealladwy—y bydd teuluoedd yn dymuno eu cael gennyf a chan y Llywodraeth hon. Ond byddaf yn hollol dryloyw ynglŷn ag unrhyw benderfyniad a wnaf, sut y’i gwneuthum a’r hyn y gallaf ei wneud i helpu i gynorthwyo teuluoedd yma yng Nghymru. Felly, byddaf yn ystyried y materion hynny’n ofalus wrth wneud penderfyniad ar y ffordd ymlaen i Gymru.

Ond rwyf eisiau gorffen—oherwydd mai galwad am y gwirionedd a ffordd ymlaen oedd yr alwad hanfodol yn y ddadl heddiw—ac rwy’n credu’n llwyr ei bod yn iawn ac yn briodol i bobl gael atebion i’w cwestiynau ynglŷn â sut a pham y cafodd pobl eu heintio yn ogystal â derbyn cymorth priodol i’w helpu i fyw gyda’r effaith y mae’r drasiedi hon wedi’i chael ac yn parhau i’w chael.

Diolch. Galwaf ar Rhun ap Iorwerth i ymateb i’r ddadl.

Diolch yn fawr iawn, Ddirprwy Lywydd. Mi hoffwn i ddiolch i bob un sydd wedi cyfrannu at y ddadl y prynhawn yma. Mi wnaf i ddiolch hefyd i ambell un sydd ddim wedi cael y cyfle yn y ddadl y prynhawn yma i gael ei safbwynt ar y cofnod. Gwnaf i enwi Jenny Rathbone, wrth gwrs, sy’n un a oedd wedi arwyddo’r cynnig hwn ac sydd yma yn y Siambr yn cefnogi 100 y cant y cynnig sydd ger ein bron ni heddiw. A gaf fi ddiolch hefyd i’r Ysgrifennydd Cabinet am ei ymateb cadarnhaol i’r cais, i’r alwad benodol iawn sy’n cael ei gwneud gennym ni heddiw? Ond mae fy niolch i yn bennaf i’r unigolion a’r teuluoedd hynny sydd wedi byw efo’r anghyfiawnder yma ers cymaint, a theuluoedd y rheini sydd wedi colli eu bywydau, ac am eu hurddas a’u dygnwch wrth bwyso arnom ni i sicrhau eu bod nhw rŵan, gobeithio, yn gallu cael cyfiawnder.

All Members today have told us about the real experiences of constituents, of friends, of family members even—they’ve recounted heart-wrenching experiences that highlight to us why it is that we are demanding this action. Julie Morgan eloquently put the case for an inquiry. Mark Isherwood described the scale, UK-wide, of this tragedy, this scandal, and the inadequacies of the compensation scheme. Dai Rees reminded us of the stigma that runs alongside ill health. Dai Lloyd reminded us that it’s 16 years since this Assembly discussed this very issue and still we await action. And Hefin David summed up our intention quite simply today as a call for action. That call is a very simple call.

Mae’r hyn rydym ni’n gofyn amdano fo y prynhawn yma yn syml iawn, iawn. Fel yr ydym ni wedi ei glywed, mi gafodd 283 o bobl yng Nghymru eu heintio efo hepatitis C neu HIV ar ôl derbyn cynnyrch gwaed wedi’i heintio yn y 1970au a’r 1980au. Mae 70 o’r rheini wedi marw bellach. Mae eu henwau, unwaith eto, i’w gweld ar y sgriniau o gwmpas y Siambr yma, a’r tu ôl i bob enw, mae yna unigolyn a wnaeth orfod byw bywyd yn dioddef salwch a stigma drwy ddim o’u bai eu hunain. A’r tu ôl i bob enw, mae yna deuluoedd sydd wedi gorfod galaru drwy ddim o’u bai eu hunain.

Yn y grŵp trawsbleidiol ar waed wedi’i heintio, rydym ni wedi clywed disgrifiadau pwerus o brofiadau dioddefwyr a’u teuluoedd. Nid yn unig symptomau meddygol ac effaith gorfforol yr heintiau ond hefyd yr effaith seicolegol arnyn nhw a’u teuluoedd a’u ffrindiau, am ragfarnau pobl tuag atyn nhw pan oedden nhw’n dweud bod ganddyn nhw HIV neu hepatitis C, ac euogrwydd y rhai ohonyn nhw a oedd wedi heintio gwŷr, gwragedd neu fabanod yn ddiarwybod. Oherwydd hynny, ffactorau fel hyn, mae llawer wedi dewis dioddef yn dawel. Ond i ddwysáu’r dioddefaint, mae Llywodraeth ar ôl Llywodraeth hefyd wedi dewis aros yn dawel a gwrthod datgelu neu fynd at wraidd beth yn union aeth o’i le a pham. Mae dioddefwyr a’u teuluoedd yn haeddu cael gwybod ac maen nhw’n haeddu cael cyfiawnder.

Un o ganlyniadau’r diffyg atebion a’r diffyg canfyddiad o beth aeth o’i le ydy’r diffyg trawiadol, fel rydym wedi clywed y prynhawn yma gan sawl Aelod, yn y pecyn o iawndal sy’n cael ei dalu i ddioddefwyr a’u teuluoedd. Nid yw’r galwadau yma heddiw am ymchwiliad yn cymryd lle’r galwadau am well pecyn cymorth ariannol i ddioddefwyr. Rydw i’n reit siŵr bod yr Ysgrifennydd Cabinet yn clywed hynny. Yn sicr—

A wnewch chi dderbyn ymyriad?

[Yn parhau.]—ni ddylai ymchwiliad cyhoeddus llawn fod yn ffordd i alluogi’r Llywodraeth i ohirio, ymhellach, gwneud setliad cyfiawn i’r bobl a effeithiwyd. Wrth gwrs, rwy’n barod i gymryd yr ymyrraeth.

A fuasech yn cytuno â mi mai’r hyn sydd ei angen yw ymchwiliad cyhoeddus llawn ac effeithiol, yn debyg i’r un a gynhaliodd Charles Hendry i’r morlyn llanw, nid un sy’n cymryd chwe blynedd ac sy’n cynnig un argymhelliad llipa, fel a ddigwyddodd yn yr Alban? Mae arnom angen ymchwiliad cyhoeddus llawn, fel ein bod yn gwybod bod y GIG yn sefydliad sy’n dysgu a’i fod wedi dysgu o’r camgymeriadau erchyll a wnaed.

Rwy’n ddiolchgar i’r Aelod am yr ymyriad hwnnw, ac mae hi’n hollol gywir, wrth gwrs, mai’r hyn yr ydym ei eisiau yw ymchwiliad llawn a chyflawn. Rydym wedi aros yn ddigon hir i gael yr atebion i’r cwestiynau a ofynnwn. Rwy’n ddiolchgar fod y pwynt hwnnw wedi’i wneud. Mae’r ymchwiliadau a welsom yn yr Alban wedi bod yn ddefnyddiol o ran y strwythur iawndal, ond nid yw’n ddigon ynddo’i hun.

Following the Penrose inquiry in Scotland in 2005, the SNP Government did introduce a new improved, fairer system of financial support, because they believed that the Scottish Government had a moral responsibility to do that. Let us here, too, support demands for an inquiry, but a fuller public inquiry, as part of the steps towards giving full support to victims in Wales and their families, too.

Let me quote a constituent of mine, whose wife, Jennifer, is suffering from hepatitis C. She was infected in the 1970s. This is what he said:

Yn y 14 mlynedd ers iddi fynd yn sâl, mae hi wedi bod yn methu gwneud y rhan fwyaf o’r pethau y byddai’n eu gwneud o’r blaen. Yn y dyddiau cynnar, roedd hi mor wan fel na allai goginio; pellter byr yn unig y gallai ei gerdded; ni allai yrru; roedd yn ei chael hi’n anodd deall pethau sylfaenol; roedd hi angen help i ymolchi a gwisgo. Mae hi wedi gwella’n araf, ond 12 mlynedd yn ddiweddarach, mae’n dal i ddioddef o flinder cronig, gan dreulio’r rhan fwyaf o’r prynhawniau’n cysgu fel arfer. Ni all ymdopi â gwaith tŷ a choginio o ddydd i ddydd, ond mae’n ceisio gwneud ychydig, gan wneud camgymeriadau’n aml.

Yn allweddol, meddai:

Yn ei geiriau hi, nid yw hi byth yn cael diwrnod da; dim ond gwael neu wael iawn.

Rwyf wedi cyfarfod â Jennifer a’i gŵr ar sawl achlysur. Cefais fy nharo gan eu hurddas; urddas yn wyneb yr hyn y maent wedi gorfod ei ddioddef o ran eu hiechyd ac yn wyneb strwythur iawndal anghyfiawn, a gormod o gwestiynau heb eu hateb. Nid yw 70 o’r 283 a gafodd waed halogedig yng Nghymru gyda ni mwyach. Rydych wedi gweld eu henwau yn y Siambr heddiw. Ein dyletswydd iddynt hwy a’n dyletswydd i bawb sy’n dal i fyw gyda chanlyniadau’r sgandal gwaed halogedig yw mynnu atebion unwaith ac am byth. Er cyfiawnder, cefnogwch y cynnig heddiw.

Diolch. Y cynnig yw derbyn y cynnig. A oes unrhyw Aelod yn gwrthwynebu? Nac oes. Felly, derbynnir y cynnig yn unol â Rheol Sefydlog 12.36.

Derbyniwyd y cynnig yn unol â Rheol Sefydlog 12.36.